Deli Dolu

Onaltıncı Bölüm;

Bu bölüme 200 yorum gelmedikçe yeni bölüm gelmeyecektir.
Yorumların paragrafa yapılması şartıyla saçmalamak serbest :)

"İnsanların ömrü yerine çay tüketmeye ne dersiniz ?"

Efes'ten Devam ;

Kalbi kırık insanların gülüşü yaralıdır.

Ben içime yıkık bir şehir sığdırmaktan yoruldum. Onun dudaklarından dökülen iğrenç cümlenin sahibi olduğumu bilmenin acısı içimi yakıyordu.
Hiç bir şey olmamış gibi yapamazdım, içime atıp mutluymuş gibi davranamazdım.
Gözlerim kızarana kadar, ağlamaktan midem bulanana kadar ağladım.

Annem neden ağladığımı sorduğunda dayım için dedim. Gelecekteki damadın bana kaşar dedi mi deseydim?
Yedimi bilmiyorum, o kısımla ilgilenmiyorum.

"Dayın için üzülme bu kadar, duyan da öldü sanır."

"Ne öldü mü?"
Bu kez böğürerek ağlamaya başladım, canım yanıyor, ektiğim umutlarım bir bir ölüyordu.

"Ay başım şişti Efes, lütfen sus artık, yaşıyor dayın."

Sanıyor ki dayım için ağlıyorum, bilmiyorki içimde üçüncü dünya savaşı çıktığını.
Evin her tarafı benim sümükle karışık göz yaşı mendillerimle dolmuştu.
Kardeşim Esef onları oyuncak zannedip ağzına sokuyordu.
Onu görünce daha şiddetli ağlayarak ağzına soktuğu mendilleri almaya çalışıyordum, sonuç birlikte böğürerek ağlıyorduk.
Mutsuzum ve bunu anlatacak kelime bulamıyorum. Hoş o kelimeleri bulup bir araya getirsem de paylaşacak kimsem yoktu.

Yetmiş milyon nüfuslu bir ülkede yalnızım lan.

Bana aşık olmaya bilir, sevmiyorda olabilir, hatta ve hatta nefret bile ediyor olabilir ama içini bildiğin bir insana bu denli ağır konuşamazsın!

Bilmeli benim iyi niyetimi, ona asla zarar vermek istemediğimi. Hadi sinirli olduğundan ağzına geleni sayarsın falan ama en nihayetinde yaşanılanları düşününce bi dur dersin, demelisin!
Bencil işte!
Söylemekten sıkıldım ama Ulus haklı !
Okan tam bir bencilmiş!

Zaman geçirmek için yanımdaymış, bana hiç değer vermemiş!
Beni azıcık bile tanıyamamış, kalbimi enkaza çeviren şey tam olarak bu işte!
Bana kaşar deme hakkını kim veriyor sana, kim ?
Seninle vakit geçirmedim mi? Sana değer vermedim mi ?
Birlikte gülmedik mi ?
Kısacık zamanda hayatında yer edinemedim mi?
Sahtemiydik yani?

Herşeyin hakkını ödersin ama seni güldüren birini üzmenin bedelini ödeyemezsin. En azından ben öyle düşünüyorum, ödeyememeli! Kahrolsun piçis!

Sabahın beşi gibi, aydınlık mı karanlık mı belli değil !

Aynı şarkıya eşlik ettim ben seninle lan, aynı şarkıyla gülümsedik birbirimize .
Şimdi hangi şarkı getirir bizi bir araya, hangi şarkı teselli eder kırgınlığımızı .

Yada varmı kırıldığımız yerden saracak bir şarkı ?

Hayır anlamıyorum ben kaşar sıfatına girmek için ne yaptım?
Bi kapşonlu yüzünden yaptıklarına söylediklerine bak, fazla abartmıyor mu?
Bütün okulun piçisleri bana kaşar gözüyle bakıyor.
Arkadaşım süslü değilim püslü hiç değilim. Etek arada giyiyorum oda dizimin altında. Yürürken aşiretin hanım ağası gibi yürüyorum. Konuşurken taramalıya bağlıyorum, gülerken kahkaha atmıyorum. Kimseyle çıkmadım, tamam uzaktan bakıp tek taraflı duygular içerisine çok girdim ama bundan kimsenin haberi olmadı. Düşünüyorum fakat bulamıyorum, artık deli diyorlar diye sinirlenmeyi geçtim.
O mantıklı çünkü akıllı olsam Okan'a değer verirmiydim? Onunla vakit geçirip maskarası olurmuydum ?