GÜZEL AŞK

Kar! (29.bölüm)

Laura artık uyanmıştı. Dizüstü bilgisayarını alıp dışarı çıktı. Önce Velvet'ı besledi sonra pofuduk armut koltuğa oturdu. Bilgisayaranı açtı, 1-2 dakika boyunca uyku sersemliğinin verdiği etkiyle boş ekrana baktı. Birden ekranda görüntülü arama isteği belirdi. Ross arıyordu.

-Selam aşkım.

-Laura çok tatlı görünüyorsun. Yeni kalktın değil mi?

-Evet, biryere gitmiştik. Eve gelince çok yorulduğum için uyudum.

-Nereye gittiniz?dedi Ross, ağzına koca kaşık mısır gevreği atarken.

-Nereye gittik? Alışeriş merkezine, biraz alışveriş yaptık.

-Eğlendin yani?

-Evet, ablamla zaman geçirmeyi özlemişim.

-Okul nasıl? Kendini yalnız hissediyor musun?

-Biraz, sen olmayınca elim üşüyor...

-...Kalbim yalnız kalıyor, kollarım seni arıyor.

-Evet. Ama keşke Noel'de burada olsanız.

-Keşke, orada kar yağmaya başladı mı?

-Evet, ama nedense bugün o kadar soğuk değil.

-New York...evimi özledim, o insanların kalabalığını, çığlık seslerini, eğlenmek isteyen gençleri, birbirini seven çiftleri ve en önemlisi seni.

-Ben de seni çok özledim tatlım. Ross?

-Evet?

-Senden bir sır saklasaydım ve bu sır bizim iyiliğimiz için olsaydı, bunu öğrendiğinde beni terk eder miydin?

-Terk etmek mi? dedi Ross, ağzına atacağı mısır gevreği kaşığını geri koyarak.

-Evet, söyle işte. Eder miydin?

-Bak Laura, istersen benden bir sır sakla, istersen beni kullan, istersen benden nefret et, yine de seni terk etmem. Anlandın mı?

-Anladım aşkım. Ve biliyor musun? Sinirlenince çok tatlı oluyorsun.

-Öyle mi küçükhanım, sen benim asıl sinirli halimi görmedin.

-Öyle mi, görmek isterim ama...

-O zaman sadece bekle, 50 gün sonra görürsün.

-Görürüm değil mi? Neyse şimdi kapamam lazım.

-Tamam ama unutma, sadece bekle, dedi Ross. Sanki kendisi beklemenin ne kadar zor olduğunu bilmeden. Laura, bilgisayaranı kapadı. O anda tuhaf bir olay gerçekleşti. "Eğer şimdi kar yağarsa Ross ile çok mutlu olacağız." demiştı içinden. O sırada kar yağmaya başladı. Hem de lapa lapa. Laura şaşkın şaşkın etrafa bakıyordu. Karlar yumuşak ve yavaş bir şekilde yere düşüyordu. Yüzünde koca bir gülümseme vardı. "Mutlu olacağız."

                                              ***************************

"Hey, burada ne yapıyorsun? Gidiyoruz, hadi otobüse gel." dedi Riker, Ross'un arkasından.

-Sadece dışarıyı izliyordum.

-Neden?

-Hoşuma gidiyor. Mutlu oluyorum.

-Üzgünüm ama bu mutluluğu bozmak zorundayım. Kaptan gitmek için bizi bekliyor.

-Kaptan?

-Öyle denmesini istiyor. Hadi gel,dedi Riker ve otobüse bindi. Ross da arkasından. 1 dakika sonra da otobüs hareket etmeye başladı. "Bekle bizi Pekin." Çin'e gidiyorlardı. 3 gün boyunca Çin, acaba nasıl olacaktı?

                                               ****************************

-Yavaş at kızım!

-Bizimle oynamayı sen istedin Ian.

-Öyle mi Laura? Bastır Calum.

-Shane! dedi Bridgit ve ona koca bir kartopu fırlattı. Laura, Marissa, Bridgit, Olivia, Calum, Ian, Shane ve Marissa'nın kardeşi Mark kartopu savaşı yapıyordu. Raini ve Marie ise onları sıcak çikolatalarını içerek izliyorlardı. Hepsi çok eğleniyora benziyordu. Kahkahalar her yeri sarmıştı. Koşturan bir grup ergen ve onları izleyen iki kız. Komik bir tabloydu ve eğlenceli. Herkes onların yerinde olmak isterdi. Mutlulukları paha biçilemeyecek kadar harikaydı. "İmdat, burayı deliler bastı!" Dememek için kendinizi zor tutardınız. Hayat buydu, bir eğlendirirdi seni bir üzerdi. Laura, saate baktığında ilaç saatinin geldiğini görmüştü.

-1 dakika ara verelim arkadaşlar!

-Neden?

-İlaç saatim geldi.

-Tamam, bekliyoruz seni, dedi Shane. Artık hepsi biliyordu ve söz vermişlerdi; aralarında kalacaktı. Laura hemen ilaçlarını içti ve aralarına tekrar döndü...

                         -----

Biliyorum kısa ve geç oldu. Kısa oldu çünkü oruç beni halsizleştiriyor. Geç oldu çünkü köydeydik, internet yoktu. Umarım beğendiniz. Bu arada R5'ın yeni albümü çıktı, dinlemeyen varsa dinlesin,çok güzel bir albüm. Unutmadan siz harikasınız...