GÜZEL AŞK

İlham Ancak Bu Kadar (25.bölüm)

Bu okuduğum en anlamlı mektuptu benim için.Gerçekten bunu bana Ross mu yazmıştı,benim sevgilim olan.Zzzt zzt...zzzt zzzt.Telefonum çalıyordu.

-'"Merhaba Laura,

Seni sevdiğimi hiç söyledim mi?Sanırım binlerce kez.Ama onu söylememin bir nedeni var değil mi?Seni seviyor olmam.Ayrıca bunu sırf ben söylemiyorum,herkes sevgilisine söylüyor.Belki doğru,belki değil.Ama daha önce sana hiç "Sana aşığım" dedim mi bilmiyorum.Ama bilmeni istiyorum,sana aşığım.Hem de hiçbir insanın olamayacağı kadar.Sana o kadar çok aşığım ki kaç kere söylesem de değerini karşılayamaz. Keşke her gün,her saniye,her salise seni görebilsem,sana sarılabilsem,seni öpebilsem... Ama şu R5 ile olan aile grubu yüzünden bazen turnelere gittiğim için o güzel yüzünden mahrum kalıyorum.Oysa sadece seninle olmak istiyorum.Yani kısacası sana aşığım sevgilim."

-Mektubumu mu okudun?Ama onu nasıl buldun?

-Özel yere gelmiştim,önce sahilde oturdum sonra içeri girdim fotoğraflara filan baktım,sonra koltuğa oturdum,o anda gözüme kutu takıldı ve içine baktığım iki CD vardı.Rast gele birini seçtim ve açıkladığın çıkmıştı.Biliyor musun?Sen dünyanın en romantik sevgilisisin,seni çooooooook seviyorum.

-Ben de seni çok seviyorum,mutlu musun?

-Eh,peki sen,iki gün sonra doğum günün.

-Pek mutlu sayılmam,neyse seni çok seviyorum ama şuanda gitmem gerek.

-Peki,görüşürüz,dedim ve kapadım.Tekrar koltuğa uzandım ve uyuyakaldım.

                                                *************************

"I need to know now,know now

Şuanda bilmeye ihtiyacım var,bilmeye ihtiyacım var

Can you love me again?

Beni tekrar sevebilir misin?

I told you one again,

I can't this again,do this again,oh lord!

I told you one again

Do this again,do this again,oh no!" Konser veriyorduk.3 dakikalık arada Laura'yı aramayı becermiştim.Son şarkıları söylüyorduk,yorulmuştum ve uyumak istiyordum. Gerçekten istiyordum ama dayanmam gerekiyordu.Dayan Ross,dayan!Ahh beceremiyorum oysa sahneyi de terk edemem.Tek çarem dayanmak,sen güçlüsün ve dayanacaksın.Diye teselli ediyorum ancak.Neyse 1 saat geçti de otobüse gelebildik. Telefonumu aldım.

"İyi eğlenceler prenses."

Bip bip,bip bip.

"İyi geceler sarışın." Sonra zaten uykunun güzel kollarına attım kendimi.

                                               ***********************

Hastaneye yetişmem lazım.Nasıl olur da randevumu umuturum!Ah aptal kafam,aptal. Koşarak ilerliyordum,taksinin zaman kaybı olacağını düşünmüştüm çünkü acayip bir trafik vardı.Koş Laura koş!Sonunda kocaman Devlet Hastanesi'nin kapısı önümde yükseldi.İçeri girdim ve Bayan Penny'nin odasına yavaşça içeri girdim.Bana gülümsedi, içten bir gülümsemeydi.Merak ettim,ne olmuştu?

-Merhaba Laura!Sana iyi haberlerim var.

-Aa,neymiş o?

-Son çektirdiğin tomografide tümörün küçüldüğünü gördüm.

-Sevindim.

-Ama bir tane daha çektirmen gerek,biliyorsun.Hadi gel,dedi.Peşine takıldım.Yine o tuhaf odaya girdik.Bir kaç rönthen ve tomografi çekildi.Sonra odasınz geçtik.

-Hmmm,güzel.

-Ne oldu?

-Tatlım,tümörün ne büyümüş ne de küçülmüş.Sabit durumda olması en iyisi.

-Sanırım ilaçlar yüzünden olmalı.

-Eveet,ilaçlarını böyle düzgün kullanmaya devam et.

-Tamam.

-Şimdi istersen gidebilirsin.Ama unutma düzenli.

-Tamam,düzenli,dedim kapıdan çıkarken.Bazen doktorlar neden bu kadar iğrenç espriler yapıyorlardı.Amaan neyse,artık eve gitmem lazım.Eve geldiğimde koltuğa uzandım.Elimde sıcak çikolata vardı.Yavaşça içiyordum,sıcak çikolata en sevdiğim şeydi,Bitmişti,kupayı sehpanın üstüne koydum.İlaçlarımı aldım.Her zaman yaptıkları gibi uyumamı sağlamışlardı...

                -----

Üzgünüm kısa oldu ama ilhamlar kaçtı,o güzel yorumlarınıza ilham katacak (yani istediğiniz olayları) yazın da yb hemen geliversin.Siz harikasınız...