@yazar414 bilgisiz olduğumdan değil. Ben Yusuf Piliç'le Alper Erozer'in kardeş olmadığını, Yusuf'un soyadının Piliç olduğunu biliyorum. Benim hikâyeme göre böyle kurgulandı. Ayrıca Tuğba Çınar'ı da Instagrama veya Google'a yazardan görebilirsin. Zaten ilk bölümümde resmi var.
KUMSALIN AĞZINDAN: Kapı çaldı ve açtım. Keşke açmasaydım. Çünkü karşımda Aras vardı. "Hiii?!" "K-Kumsal sen yatmıyor muydun?" "Y-yatıyordum. Kapı çalınca açtım." "Sen pantolonla mı uyuyorsun?" "Sanane lan kızın neyle yattığından?!" "Seni ilgilendirmez." "Bal gibi de ilgilendirir." "Nedenmiş o?" "Çünkü ben Kumsal'ın sevgilisiyim." "Kumsalcım ne diyor bu?" Salondan Meriçle Erdinç abim geldi. "Duydun lan işte hadi uza." "Peki. Bu iş burada bitmez. Zaten ben telefonumu almak için geldim. Unutmuşum." Alper telefonu alıp, "Hadi telefonunu da aldın. Defol şimdi!" Dedi Alper. Hepimiz içeri geçtik. Tuğba da geldi. "Alper lan iyi sahiplendin ha Kumsal'ı. Senden beklemezdim." "Sağol." "Of ya ortalık fena karıştı." Dedi Aren. "Bu daha ne ki?" Dedi Meriç abim. "Of neyse ben bu sefer gerçekten yatıyorum. İyi geceler." "Sana da." Dedi herkes bir ağızdan. Sabah hazırlanıp büroya gittim. -kıyafet multide- asistanım bir demet gül getirdi. "Bu ne Şirincim?" "E Kumsal hanım size gönderilmiş. Civanoğlu Holding'ten." "Tamam canım çıkabilirsin." Şirin çıktı içeri Alper girdi. "Günaydın aşkım." "Sana da sevgilim." Dedim ve gülleri masanın altına fırlattım. "Onlar ne?!" "Ya İlyas Yağmura göndermiş. Yağmur da bana verdi. Barışmadığı için." "Ama İlyas bana barıştık planınız işe yaradı çok sağol dedi." Dedi ve eğilip gülleri aldı. "Bazen insan bazı şeylere inanmaz. Gerçek olmadığı için... Gerçekten seni seviyorum. Akşam seni saat kaçta alayım?" Diye kartı okudu Alper. "A-Alper. Benim haberim yoktu." "Yalan söyledin ama." "Ya sen gidip ağzını burnunu dağıtacaktın, ben de tartışma konusu olmasın diye şey ettim." "Aras'ı mı koruyorsun?" "Hayır ne alakası var aşkım ben kavga etme diye öyle dedim." "Bence şu anda da bana yalan söylüyorsun." "Hayır." "Tamam Kumsal sonra konuşalım." "Alper!" Diye bağırdım ama kapıyı çarpıp gitti. Arası aradım. "Aras senin derdin ne?" "Sensin." "Benim sevgilim var ve onu seviyorum. Benden uzak dur." "O biraz zor." "Nedenmiş o?" "Çünkü seni seviyorum." "Ben seni sevmiyorum. O nolucak?" "Seversin zamanla." "Sana son kez söylüyorum. Benden uzak dur." Dedim ve telefonu yüzüne kapattım. Yarım saat dosyalara falan baktıktan Sonra Eve geçtim. "Abla haberi gördün mü?" "Ne haberi?" "A-Aras." "Aras ne?" Dedim ve telefonundan bir röportaj gösterdi; "Aras bey gözünüze ne oldu?" "Arkadaşlar box kazası." "Geçmiş olsun Efendim." "....." "....." diye devam ediyordu. Sonra kapı çaldı ve Alper geldi. "Alper sen mi yaptın?" Dedi Aren. "Haa Alper Erozer kazası." Dedi ve ben hariç herkes kahkaha attı. Ben de Alper'e yastık fırlattım. O akşam da böyle geçti. Yarın pazardı. Sabah için Yağmurla anlaşmıştık. Ben Aren'i de alacaktım ve üçümüz kahvaltıya gidecektik. Hazırlandık ve çıktık. Kumsal'ın kıyafeti:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hazırlandık ve çıktık. Vardığımızda, "Hoşgeldiniz tatlımmm." "Sende canımmm." Kahvaltı ettik ve bütün gün gezdik. Telefonum çaldı. "Efendim aşkım." "Kumsal çabuk nerdeyseniz den sizin eve gelin hepiniz." "Neden?" "Siz gelin anlatıcam." "Tamam."
"Kuzular bize gidiyoruz birşey olmuş." "Tamam." "Peki." Eve geldik ve Alper önümüze bir zarf bıraktı. Zarfı açtığımızda ise...
