2. SEZON 54. BÖLÜM

374 14 6
                                    

"Ceren !"
"Alper al şu kızı salak salak konuşuyor saçmalıyor !"
"Alper bey ben gördüm ! O gün Kumsal hanımı iten kişi buydu !"
"Ne saçmalıyorsun sen be !"
"Yeter kesin şunu ! Ceren yanıma gel!" Dedi ve beni de alıp Alperin odasına geçtik.
"Sen ne kadar kötü bir insansın ! Doğmamış bir bebeği öldürdün !" Diyebildim sadece.
"Ben hiçbir şey yapmadım ! Alper nolur inan bana !"
"Ceren o gün neden buradaydın ?"
"B-ben seni görecektim. S-sonra bulamayınca kalktım. Kumsal da o sırada düştü Alper ben hiçbir şey yapmadım nolur inan bana burada beni en iyi sen tanıyorsun ben nasıl bir cana kıyabilirim!"
"Kes !" Dedim.
"Kumsal ister İnan ister inanma ama gerçek bu ! Senin karnındaki bebeğe bakamaman benim suçum değil !" Çok ağır konuşmuştu. Saçına yapıştım kızın.
"Sen ne diyorsun gerizekalı ! Sen nasıl böyle bir şey söylersin!" Ben böyle saydırırken Alper beni arkamdan geriye doğru çekti ve Ceren'den ayrılmış oldum.
"Alper al şu deliyi ya üstüme saldırıyor birde !"
Ve Alper Ceren'e hiçbir şey demiyordu. Beni çekiştire çekiştire bürodan çıkardı.
"Sen gözüme hiç görünme Alper tamam mı yalnız bırak beni !"
"Ya ben ne yaptım ?!"
"Ceren öyle ağır laflar söyledi ama sen ağzını bile açmadın. Ölen bebeğimiz ikimizindi Alper ! Ve sen hiçbir şey söylemedin !" Diyip arabaya bindim. Aslında şokun etkisiyle 2 hafta araba kullanmamam gerekiyordu ama dinlemedim. Kendi evime geçtim ve Yağmuru aradım. O da hemen geldi.
Herşeyi anlattım ona da.
"Bak ne diycem?"
"Noldu ?" Dedim.
"Biz seninle şöyle birkaç günlüğüne biryerlere mi gitsek ?"
"Güzel aslında. Olur gidelim."
Hemen bilet aldık. Sapanca'ya.
O İlyas'a söylemişti ama ben Alperi aramak istemedim. Herneyse biz vardık oraya. Odamıza geçtik.
Zaten biz geldiğimizde akşamdı be yemek yedik. Yan masamızda iki tane adam vardı ve habire bize bakıyorlardı. Özellikle bir tanesi bana bakıyordu. Rahatsız olup başka bir masaya geçtik. Hâlâ bize bakıyorlardı. En son yanımıza gelip oturdular.
"Oturmamızda bir sakınca var mı ?" Ben tam ağzımı açacakken,
"Bizce yok." Dedi ve oturdular. Sonra elime bakıp yüzüğümü gördü.
"Sizinle evlenecek kadar şanslı kişi kim merak ettim doğrusu."
"Bu sizi ilgilendirmez kalkar mısınız lütfen ?"
"Ama gözümü sizden alamıyorum açıkçası."
"Ya bela mısın yürü git!" Bu sefer Yağmur araya girdi.
"Kardeşim anlamıyor musun bas git !"
"Peki peki gidiyorum ama geri gelicem."
"La havle!" Dedim ve kalktık.
ERTESİ SABAH:
Sabah uyandım. Saat 10'du. Kahvaltıya geç kaldığımız ve tekrar onları görmek istemediğim için dışarıda kahvaltı etmek istediğimi söylicem Yağmura.
"Kalk artık yaw."
"Off kalkıyom ya ."
"Dışarıda kahvaltı edelim mi?"
"Olur bebek. Hazırlanalım da çıkalım."
"Ok."
Hazırlandık ve çıktık. Böyle kasaba gibi bir yere geldik. Ama içinde dükkanlar vardı. Kahvaltı etmeye başladık. Telefonum çaldı. Alper arıyordu. Aslında açmam gerekiyordu ama açmadım. Ve ardından defalarca çaldı. Sonra Yağmurun telefonu çalmaya başladı. Bu sefer Alper onu arıyordu.
"Açma !" Dedim.
"Ama Kumsal merak etti çocuk seni."
"Yağmur. Olanları biliyorsun. Açma şimdi."
"Tamam ama onu arayacağına söz ver."
"Tamam ararım."
"Tamam o zaman."
"Kalkalım mı ?"
"Olur."
Hesabı ödemeye gittik.
"Sizin hesabınız ödendi efendim."
"Kim ödedi ?!"
"Ee iki tane beyfendi ödedi hesabınızı."
Yağmurla aynı anda birbirimize baktık. Dün akşamki sapıklar bizi takip mi etmişti ? Hemen arabaya bindik.
"Yağmur geri dönelim."
"Bence de. Bunlar dert olmaya başladı."
"Ama tatile de ihtiyacım var bozmak istemiyorum."
"O zaman ?"
"Kalıyoruz." Dedim. Aslında korkuyorum ama eve gitmek istemiyorum şu an.
AKŞAM:
Aşağı inip yemek yemeye başladık. Bu arada sabahtan akşama kadar Alper aradı durmadan. Ama açmadım.
Yine geldiler.
"Masanızda yer var mı bize de ?"
"Siz hâlâ burada mısınız ? Gidin bir Ya ?!" Arkadaşına bakıp,
"Benim hiç öyle bir niyetim yok aslında." Dedi.
O da kafasını salladı.
"Biz kalkıyoruz o zaman." Dedim be Yağmurla kalktık. Peşimizden gelmeye başladılar.
"Bana bak ! Ya yürü git Ya da görevliyi çağırıyım!"
Diyip yürümeye devam ettim. Yanındaki bir anda Yağmurun kolundan tutup koridorun diğer tarafına çekti. Diğeri de beni.
"Ya manyak ! Bırak beni napıyorsun !"
"Seni istiyorum güzelim."
"Pis sapık bırak peşimi !"
Odam zaten iki adım yandaydı.
"Bıraksana beni !"
Ses yok.
"Ya bırak be-" diyemeden öpmeye başlamaz mı?!
"Kumsal..."
ACABA NELER OLACAK??? 6 YORUMDA YENİ BÖLÜM ♥️♥️

Alper'le hayal et Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin