Alper'le hayal et

Bölüm 34

Efe canlı açmıştı. (Efe Bartı) kulüpte Efe, Alper, Yusuf ve Emirhan içip dans ediyorlardı etrafta kızlar falan. Ortam süper yazdım ve sonra Alper küfür etti. Sonra canlıdan çıktım.
Sabah:
"Günaydıın."
"Ne günaydını ya?! Dün yaptıktan sonra özür dilemesi kolay dimi?"
"Kumsal dinle bak lüt-"
"Alper çıkar mısın üstümü değiştiricem." Dedim ve kapıyı kapattım. -kıyafet multide-
Büroya zorla kendi arabasında getirdi.
"Tamam kendim çıkarım yukarı." Dedim ve elimi tuttu.
"Kumsal dinle."
"Neyi pardon? Kumsal sana sinirlendim sonra kulübe gidip eğlendim mi diyeceksin?" Dedim ve elimi çekip odama girdim.
"Gelme!"
Birkaç dakika sonra Şirin odama girdi.
"Eee günaydın Kumsal hanım bugün toplantınız yok, dosyalarınız bitti ve başvuran şu anlık yok."
"Peki Şirin."
"Ha bir de Alper bey gitmemekte ısrarcı."
"Peki ben hallederim."
"Peki." Dedi ve odadan çıktı. Sonra ben de odadan çıktım ve Alperi kolundan odaya çektim.
"Napıyosun Alper?"
"Gitmiyorum."
"Ya anlamıyor musun sinirliyim ve konuşursam kalb-" bir anda kendimi kapıyla Alperin arasında buldum.
"Sen fazla sinirlendin herhalde."
"Cidden mi ya?!!"
"Ama istiyosan sinirini sıfıra indirebilirim."
"Hadi ya o nasıl oluyomuş?(!!!)"
"Şöyle oluyor ki." Dedi ve öptü.
"Şimdi nasılsın?"
Ben de kapıyla Alperin arasından çıktım ve,
"Çok yani bayağı hiç sinir stres falan hiç bir şey kalmadı bende Erozer."
"Ne zaman istersen." Dedi.
"Ha bir de sen beni delirtmeye mi çalışıyorsun o kıyafet ne öyle?!"
"Yoo hiç öyle bir niyetim aslında ama bacağımı kesmeye devam edecek misin?" Yaklaştı ve,
"Senin sağlığın için söylüyorum benim için hava hoş."
"Sapıksın Alper sapık." Dedim ve koltuğuma oturdum.
"Hadi kalk bugün işin yok o yüzden burada durmana da gerek yok ayrıca sana bir sürprizim var."
"Yaa ne sürprizi?"
"Gidince görürsün."
"Of iyi." Dedim ve arabaya bindik.
"Alper ya bari nereye gidiyoruz onu söyle lütfen."
Ses yok. Yarım saat sonra bir Eve geldik.
"Neresi burası?" Elimi tuttu ve,
"Gel." Dedi. Anahtarla kapıyı açtıktan sonra içeri girdik.
"Burası bizim geleceğimiz."
"Nasıl yani?"
"Bizim evimiz burası artık."
"Nasıl yani bizim ev? Bizim evimiz derken gerçekten mi yani?"
"Evet."
"Ya ama öyle olmaz ki sen evi tek başına aldın içinde beraber yaşıycaz ama?"
"Olur olur. Bak burası mutfak şuradan merdivene çıkıyosu..." Evin içi eşyalıydı. Çerçevede bizim fotoğraflarımız olduğuna göre evi Alper dizayn etti diye düşündüm. Sonra tekrar mutfağa geçtik. Çekmeceden postit ve kalem çıkardı.
"Ve buraya seni ne kadar sevdiğimi yazıcam." Dedi ve kapı çaldı.
"Birini mi bekliyordun?"
"Yoo."
"......."
"Aaa siz mi geldiniz?!"