2. Sezon 46. Bölüm

389 21 8
                                    

"Ne!"
"Duydun işte!"
Dedim ve uzun bi sessizlik oldu. Ve ben kalkıp,
"Ama senin için ne önemi var dimi?" Dedim ve arabama binip evime gittim. Kızları aradım.
"Kuzular ben bana geçiyorum yarım saate ordasınız ayrıca pastalık malzeme de alın çok eğlenicez çünkü bendeki malzemeler bir kişiye yeter." Dedim Yağmur, Asya,Tuğba, Aren ve Sineme. Sinem de bizim ekipteydi artık.
"Tmm!"
"Evden çıktım bilee!"
EVDE:
Kızlar poşet poşet alışveriş yapmıştı.
"Napıyoruz?"
"Pasta!" Dedim.
"Ama bir tane değil. 3-4 tane."
"Oha napıcaz o kadar pastayı?!"
"Yicez!" Dedim.
"Ha sende yapıcaksın yani?"
"Tabiki." Dedim.
"Ay bu bizi de zehirler şimdi."
"Korkmayın çünkü internetten izleyerek yapıcam."
"Hadi inşallah bakalım ben pek umutlu değilim ama?" Dedi ve hepimiz güldük.
1 SAAT SONRA:
Pastaları yapmıştık. Harika görünüyorlardı. Ben çikolatalı yapmıştım. Yağmur çilekli. Arenle Sinem beraber yapmıştı. Asya ise muzlu. Hepsi müthişti. Sonra Yağmuru İlyas aradı.
'Efendim aşkım?'
'......'
'Hayır bizimle değil Birşey mi oldu?'
'Tmm çabuk gel.'
"Nolmuş?" Dedim.
"Bilmiyorum gelince anlatacakmış." Dedi ve 10 dk sonra kapı çaldı. İlyas çok endişeli görünüyordu.
"İlyas noldu?!" Dedim. İçimde kötü bir his vardı.
"Abi Alper yok!"
"Ne?!" Dedim hemen.
"Nasıl yok ya?! O... ş-şarjı bitmiştir onun ya dimi? Açardı yoksa Alper telefonunu dimi?!" Dedim ve telefondan aradım. Çaldı çaldı çaldı ama açan olmadı.
"Napıcaz?" Dedim.
"Bilmiyorum ya."
"Ya aslında biz bütün erkekler bu akşam yemek yicektik. Ben de Alperi seminerden alıcaktım ama erken çıkmış. Sonra aradım işte açmadı."
"Of Alper napıyosun ya nerdesin özür dilerim..." diyordum kendi kendime.
"Bişey mi oldu ki?"
"Yyyani aslında biz... Tartıştık."
"Hah! Çok güzel olduuu."
"Arayalım o zaman dışarı çıkıp?" Dedim. Yağmur da,
"O zmn ben bakıcıyı arıyorum bize geçsin Hayali bırakıp ararız." Dedi.
"Aşkım sen gelicek misin ki?"
"Tabi gelicem."
"Tmm o zmn."
3 GÜN SONRA:
Hepimiz bendeydik. Alper hâlâ bulunamamıştı. Kendimi o kadar suçlu hissediyordum ki... artık polise de haber vermek zorunda kalmıştık. Ama Oya hanımla Cenk beye bişey söylemedik. Onlar hepimiz takılıyoruz sanıyorlar. Bir de onlar üzülmesin şimdi. Koltukta uyuyakalmıştık hepimiz. Telefonum çaldı be uyandım. Emniyetten arıyorlardı.
"Alo?"
".........."
"Buyurun benim?"
".............."
"Ne?!"
"Kalkın çabuk kalkın!"
YENŞ BÖLÜM İÇİN 10 YORUM 10 OY SEVİLİYOSUNUZZZ

Alper'le hayal et Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin