Alper'le hayal et

BOMBA BÖLÜM 43

"Benimle evlenir misin aşkım?"
"Alper! İnanmıyorum ben! Evet!"
Dediğim an diğer odadan bizimkiler çıktı birden.
"Hooooooıııw!!"
Benimki fırsat bu Diyip yapıştı tabi dudağıma. Neyse çok uzun sürmedi de Allahtan yüne rezil olmadık kxkzkzk. Her neyse.
2 HAFTA SONRA:
"Y-yani biz de yaz uygun olur diye düşünmüştük ama..."
"Tabi tabi yaz güzel olur."
"Tabi siz bilirsiniz ama." Şu an bizde -yani Alperle benim değil de kendi evimde- aileler fln toplanmış bu düğün meselesini konuşuyorduk ama kalabalıktı hani. Tabi bizde Alperle gerildik doğal olarak. Sanki juri üyelerine nişey açıklıyor gibiydik. Yaz zaten gelmek üzereydi.
"O zmn biz kalkalım. Bu konu da halloldu zaten."
"Otursaydınız biraz daha Oya."
"Yok gidelim. Cenk! Hadi."
"Peki ı zaman."
10 GÜN SONRA:
Evet bugün cidden nişanımız vardı. Ciddi ciddi. -Kumsal'ın kıyafeti multide- tabi tv deki haberlere mü dersiniz, önümüzü kesen gazeteciler mi dersiniz.
AKŞAM:
Herşey çok güzel geçiyordu. Gerçekten çok mutluydum. Sonra birden birkaç bağrışma sesi duydum ve mekanın kapısına doğru gittim. Oya hanım, Cenk bey ve Alper bir kızla tartışıyordu.
CEREN'İN AĞZINDAN;
"Anladın mı beni?! Onlar ev-len-me-ye-cek-ler!"
"Tamam anladım."
"Yapacağın şey basit. ......................................................................... tamam mı?"
"Tamam."
AKŞAM:
"Alper?"
"K-Kumsal? Den şöyle geç aşkım geliyorum ben tamam mı?"
"Ne oluyor burda?"
"Ne oluyor Tatlım biliyo musun? Benim senin evleneceğin adamdan bir çocuğum var. Yıllardır Alperin peşindeyim. Ama Benden hep kaçtı."
"Kumsal gerçekten öyle bişey yok aşkım İnan bana lütfen! Anne baba böyle bişey yok ben kimseye dokunmadım ya!!"
"4 yaşında bir kızın var Alper Erozer."
"Yeter! Kes şunu! O çoçuğun Alperden olduğunu nasıl bilicez?" Dedi Cenk bey. Bense ne yapacağımı bilmiyordum.
"DNA testi yaptırırız."
"Ya ne DNA testi?! Öyle bişey yok diyorum anlamıyor musun sen!" Dedi Alper.
"Bırak gitmek istiyorum." Dedim.
"Kumsal hayır! Lütfen nolur İnan bana!"
"Alper!" Diye bağırdım bir anda ve herkes bize döndü.
"Özür dilerim." Dedim ve parmağımdaki yüzüğü çıkarıp ona fırlattım. O an Alper öyle bir ağladı ki. Gitmek istemedim. Yere çöküp ağlamaya başladı. Bizimkiler de n'oluyo derken ben çoktan odamı arıyordum. Kapıyı kilitledim Yağmur fln gelmesin diye ve üstümü değiştirdim. Alperin hıçkırıkları hâlâ buraya kadar geliyordu. Tabi herkes gitti. Bizimkiler de gazetecileri çıkarıyorlardı. Hemen telefondan bir uçak bileti aldım ve havaalanına doğru yola çıktım. Ben yürürken arkamdan herkes Kumsal diye sesleniyordu ama gerçekten cevap verecek durumda değildim. Arkandan Deniz geldi.
"Kumsal kaçacak mısın herşeyden!"
"Herşey dediklerimiz yalan çıktı ama!"
"Ben de geliyorum nereye geliyosan!"
"Hayır!"
"Evet!"
"Deniz hayır dedim! Olmaz olmaz artık ben! Ben hiç bişey bilmiyorum!" Ne dediğimi bende bilmiyordum. Sonra arkamızdan Asya geldi. -Asya burcum- söylemediysem söyliyim onla da yakın olmuştuk baya.
"Kumsal Deniz nereye!"
"Kumsal gidiyor." Dedi Deniz.
"Nereyeyse ben de geliyorum!"
Hepimiz arabaya bindik ve ben evden valizimi toplayıp çıktım. Annemler arıyordu sürekli. Ama sanırım uzun bir düre telefonumu kapatacaktım.
'SABİHA GÖKÇEN HAVALİMANI'
"Bakın gelmek zorunda değilsiniz."
İkisi aynı anda,
"Gelicez!" Dediler.
3 AY SONRA:
.......
ARKADAŞLAR 5 YORUMDA YENİ BÖLÜM GELECEK.