Alper'le hayal et

2. SEZON 67. BÖLÜM

"Neyi ?" Dedim.
"H-hiiç. Hiçbir şey canım."
"B-bişey oldu ve bana söylemiyorsunuz." Dedim.
"Kumsalcım gerçekten bişey y-"
"Yalan söyleme !" Diye bağırdım bir anda aklıma gelen şeyle.
"A-Alpere bişey mi o-oldu yoksa ?!" Ses yoktu.
"Alpere bişey mi oldu !!" Gözlerimden yaşlar süzülürken sadece bağırabiliyordum.
"K-Kumsal , A-Aras A-Alperi bıçaklam-" o an o bıçak benim kalbime saplandı sanki.
(KUMSALIN TEPKİSİ MULTİMEDYADA)
"Kumsal sakin ol lütfe-"
"Hiçbir şey yapmadım ! Hiçbir şey ! Şimdi burada oturup Alperin ölüm haberinin gelmesini bekliyorum ! Sadece bekliyorum ! Allah beni kahretsin !"
"Kumsal !"
"Yağmur sen Kumsalı tut ben ilacını getiriyorum !"

Yine uyanmıştım. En son yaşadıklarım aklıma geldi. Hemen kalktım. Saate baktım hadi ama daha sabah bile olmamış. Çünkü ilaç beni en fazla yarım saat uyutuyordu. Kızların yanına gittim hemen.
"Alper nerede !"
"Kumsal şimdi gitmeyelim bak Meriç de-"
"Alper nerede !"
"Bilmiyoruz." Arenin elindeki telefonu çekip aldım. Çünkü abim genelde Benim telefonlarımı açmazdı.
"Noldu Aren ?" Dedi abim yılmışça.
"Alper nerede !"
"Of söylediler mi sana ? Kumsal kapatıyorum şimdi olmaz."
"Bana bak ! Alper Benim eşim ve şu an bıçaklandı ! Artık bişeyleri saklamayı bırakıp söyleyin !"
"Tamam araba gönderiyorum. Pardon hepimiz kötüyüz Kumsal tamam mı canım araba geliyor şimdi."
"Tamam."
Yarım saat sonra araba gelmişti. Hemen bindik.
Yol git git bitmiyordu sanki.
"İnebilirsiniz bir efendim." Dedi be kapıyı açtı şoför. Hastaneye girdik hemen. Danışmanın yanına gittim.
"Alper Erözer. Nerede ?!"
"Ee 3. Kattaki ameliyathanede efendim." Asansör şükür ki hemen gelmişti.
Abim ve İlyas ameliyathanenin kapısındaydı. İlyas ağlıyordu ve elleri, gömleği kan içindeydi.
"İlyas bu halin ne !" Dedi Yağmur. İlyas ise hıçkırarak ağlamaya başladı.
"Alperi kurtaramadım ! B-ben onun tam önüne atlıyordum ama o it bıçakladı onu ! Kurtaramadım kardeşimi !!" İlyas'a gidip sarıldım.
"Ağlama nolur İlyas. Senin suçun değil." Dedim. Bir yandan ben de ağlıyordum. Abimin de üstü kirliydi. Gidip ona da sarıldım.
"N-nasıl oldu ?" Dedim.
"Üçümüz o şerefs*zin yerini bulduk. Biz onu hırpaladık en başta ama sonra arkadaşları geldi. Yine hallediyoduk ama Arasta bıçak vardı. Ben birini döverken İlyas da diğerini dövüyordu. Alper de Arası dövüyordu. Salak bıçağını çıkardı ve ayağa kalktı-"
"Sonra ben tam önüne atlıyodum kardeşimin ! Sonra o it bıçağı ard ardına sapladı !"
Dinlerken yine ağlama ve sinir krizi ikilisi bulmuştu beni.
"Hemşire yok mu !"
"Yardım edin !"

Söylemekten sıkılsam da gözümü açtım. Beni odaya yatırmışlardı. Kolumdaki şeylere aldırmadan onları bir çırpıda çıkardım ve odadan çıktım.
"Çıktı mı ameliyattan !"
"Cevap versenize !"
"Ya bişey söyleyin !"
"D-durumu kritikmiş Kumsal. Yoğun bakımda şu an."
"Görmek istiyorum !" Dedim bir dakika bile düşünmeden. Gidip hemşirelerle falan konuştuk ve neticede Alperin yanına gittim.
"Alper..." Dedim. Saçlarına dokundum. Elini tuttum.
"İyileşeceksin aşkım. Bak ben buradayım. Benim için iyileşeceksin. Hem seni bilmiyor muyuz Ne kadar güçlüsün sen aşkım. İyileşip yine şarkı söyleyeceksin, konserlerini vereceksin, daha çok anımız olacak aşkım. Pes etmek yok..."

SELAAM 💞 8 OYDA YENİ BÖLÜM GELECEK :) SEVİLİYORSUNUZ 💞