Alper'le hayal et

2. Sezon 62. Bölüm

'Aranızda boşanmaya dair bir neden bulunmayıp, boşanmanızın gerçekleşmemesine , Aras Egemen'in 3 ay tutuklu yargılanmasına, ayrıca karar verilecek bir evlilik terapistine gitmenize karar verilmiştir.'
Duyduklarımla sevinmemle aynı zamanda şok olmuştum. Evlilik terapistine mi gidecektik. Gitmeli miydik ? Bunları düşünmeyi bir kenara bırakıp diğerleri gibi salondan çıktım.
Alper de avukatına teşekkür edip yanıma geldi.
"Neden yanına geliyorum? Aslında kızgınım ama neden senin yanında olmak istiyorum ben ?" Tam konuşacakken,
"Görüşürüz Kumsal !" Dedi imalı bir şekilde Aras.
"Bana bak seni daha çok uzun bir süre mahkemelerde süründürücem pislik !"
Ve Alpere döndüm.
"Sana ne diyeceğimi bilemiyorum."
Ses yok.
"Görüşürüz." Diyip gidiyordum ki kolumdan tutup çekti.
"Nereye gidiyorsun ?"
"Eve. Kendi evime yani."
"Hayır. Evimize gidiyoruz." Elimden tutup arkasından resmen sürüklemeye başladı.
"Alper yavaş yürür müsün düşücem şimdi yere !" Derken adliyeden çıkmıştık bile. Şimdi de gazeteciler.
"Alper bey, efendim boşanmadığınız doğru mu ?"
"Aras Egemen'in sizi tehdit ettiği doğru mu Kumsal hanım ?"
"Peki evlilik terapisti iddiası doğru mu efendim ?" Biz iyice köşeye sıkışmışken annemler ve Oya hanımlar kısacası herkes adliyeden çıktılar. Cenk bey kimse görmeden kulağıma fısıldadı,
"Biz hallederiz siz gidin." Ben de Alperin elinden tutup arabaya götürdüm.
"Onlar halledermiş."
1 SAAT SONRA:
Hiç konuşmadan eve gelmiştik. Özlemiştim evi. Ama bütün eşyalar, biblolar, süsler yere fırlatılmış, kırılmıştı.
"Ya ben... sinir krizi geçirmiştim de. Evi de kimse toplayamadı." Dedi.
O an Alpere sarıldım. Bütün bunlar Benim yüzümdendi.
"Özür dilerim benim yüzümden bu haldesin çok özür dilerim lütfen affet beni Alper lütfen." Daha sonra onun da bana sarıldığını fark ettim.
"Bana güvenmen çok zor olacak, hatta belki de hiç güvenmeyeceksin ama seni bir daha ne olursa olsun asla bırakmayacağım."
"Bunları konuşmayalım şimdi. Şimdi olmaz. Çünkü daha Ne hissettiğimi bilmiyorum. Zaman ver bana." Dedi.
Ne kadar süre öyle kaldık bilmiyorum ama kapı çaldı. Kapıyı açmamla birlikte, konfetiler, uçan balonlar, çığlıkların hepsi bir anda ortaya çıktı.
"Kumsalla Alper ayrılmadı !"
"Kumsal ! Alper !"
"Kumsal ! Alper !"
"Kumsal ! Alper !" Bizimkiler gelmişti. Hem de herkes. Yağmur, ilyas,Deniz, Asya, Barış,Eli, Sinem,Tuğba, Aren,Ata ve Yusuf.
"Ya siz şaka mısınız ya çok tatlısınız !"
"Sizin için bebeğim!" Dedi Aren. Evin savaş alanı gibi halini saymazsak her şey çok güzel görünüyordu. Arkadan Meriç abim söylene söylene İçeri girdi.
"Aren poşetleri bana yükledin bari önümden çekil de geçiyim karıcım !" Herkes gülerek tepki vermişti.
"Ne var iki poşet taşıdıysan Meriç Ya !"
"İki poşet ?! Hangi iki poşet haberin var mı senin?! Erzak yardımı yaptın mübarek 10 poşet ne aldınız marketten anlamadım ki ?!"  Kısacası bizimkiler parti vermeye, bizim ayrılmamamızı kutlamaya gelmişler. Bahçede hepimiz minderlerin üzerinde oturuyorduk. Battaniyelerle falan.
"Şimdi nolucak peki konuştunuz mu ?"
"Zamana bıraktık." Dedi Alper.
"Evet." Dedim.
"Ayrı olmanızdan daha iyidir ama değil mi ?" Dedi Asya.
"Tamam sustum." Diye ekledi.
SABAH:
Hepimiz salonda uyuyakalmışız. Sabah uyandığımda......
ARKADAŞLAR DÜN AKŞAM ATAMADIM ÖZÜR DİLERİM 10 YORUMDA YENİ BÖLÜM OY VERİN LÜTFEN 🙏🏻