Alper'le hayal et

Bölüm 37

Tam çıkıyordum ki...
"Kumsal saçmalama!"
Ses vermedim.
"Kumsal buraya gel!" Dedi. Ama ben çoktan arabama binmiştim.
Eve geldim.
"Oooo abla yüzünü göre- noldu sana?!"
"Boşver ya konuşmak istemiyorum."
"Anlat çabuk." Odaya geçip anlattım.
"De Oha yani Alper haklı. Kusura bakma."
"Aramadı hâlâ."
"Sinirlendiyse demek ki."
"Ya neyse ya dışarı çıkalım mı hepimiz?"
"Olur hazırlanıyorum o zaman."
"Tamam."
Hazırlandık ve bütün ekip kulübe geldik. İlyas Alperi de getirdi.

Eğleniyodum. Alperi tınlamadım. Kızlarla kopuyorduk. Sonra içecek almaya gittim. Yanıma birisi geldi. Göz ucuyla da baktım taş gibi. Hayır Alperi seviyorum da çocuk yakışıklı neyse.
"Merhaba." Dedi.
"Merhaba."
"Yalnız mısın?"
"Niye sordun arkadaşlarım var."
"Ben de yalnızım. Senin gibi göz alıcı birisiyle tanışmak istedim."
"Teşekkür ederim. Çok naziksin."
"O zaman tanışalım."
"Kanka olabiliriz. Sadece kankalığa açığım. Ondan ötesi olamaz."
"Peki. Ben şansımı denemek istedim. O zaman ben Emir."
"Kumsal."
"Okuyor musun?"
"Avukatım."
"Ooo sert kayaya çarpmışım. Mimarım."
"Güzel meslek." O barmenden benim içeceğimi alıp kendi önüne koydu ve kağıt çıkarıp numarasını yazdı. Sonra bardakla verdi.
"Görüşürüz Kumsal."
"Görüşürüz." Dedim ve bizimkilerin yanına gittim.
"Kalkalım mı ya sıkıldım."
"Olur tamam."
"Tamam."
"Fark etmez." Dediler ve kalktık.
Üç araba gidiyorduk. Bir arabada, önde İlyas ve Yağmur, arkada -bilerek Alperle beni yan yana oturtup sıkıştırdılar- Alper, ben ve Barış oturuyorduk. Diğer arabalardaki düzeni bilmiyorum. Eve geçtik -dördümüz- ve Deniz aradı.
"Efendim canım?"
"Kapıdayım evdeysen açsana bitanem kapıyı."
"Tamam açıyorum." Kapıyı açtım ve Deniz içeri girdi.
"Ben geldiim."
"Hoş geldinn!" Dedi Yağmur da.
"Arkamızda kalan son 17,5 dakikadır sapım."
"Yaa sevgilin vardı yani Deniz bey?" Dedim.
"Lan var ya ben şansımın ta ............"
"Hey hey hey gelmişler sana."
"Lan kız... kız ayrıldı Benden. Nasıl biliyor musun? İlk önce hikaye attı. Başka biriyle uçağa bineceklerini. Sonra mesaj attım. Bitti Dedi ve... o uçağa bindi sonra..." Dedi ve ağlamaya başladı. Bana sarıldı otururken.
"Yaaa seni terk eden kaybeder yakışıklı ya."
"Lan 4 yılımı verdim ben ona! Doğum günü yaklaşıyordu ta Miami'den istediği bir şeyi gidip almıştım ben ona bu muydu Kumsal ya bu muydu?!!!!!"
"Tamam canım benim tamam."
Alper,
"Ben gidiyorum İlyas haberleşiriz."
"Tamam bro. Aşkım biz de kalkalım mı?"
"Tamam canım. Kumsalcım sabah uğrarım alırım seni."
"Tamam canım benim Görüşürüz."
Deniz özgün bende kaldı. Tuğbalar da çok geç geldi zaten.
1 HAFTA SONRA:
Alperden hâlâ ses çıkmamıştı. Toplantılar dışında konuşmuyorduk. Yine bir gün odamda otururken geldi.
"Nasılsın?"
"İyi sen?" Dedim.
"Aynı."
"Yalnız mı yani?"
Ses yok.
"Neyse benim bugünlük işim bitti burada. Gidiyorum."
"Ben bırakırım seni."
"Gerek yok aslında ama sen bilirsin ."
"Atla o zaman." Dedi.
"İyi." Yol boyunca konuşmadık. Eve gelmiştik.
"Gelicek misin?" Dedim.
"Akşam uğrarım müsaitsen."
"Tamam görüşürüz." Diyip arabadan iniyordum ki kolumdan yavaşça çekip öptü.
"Görüşürüz." Dedi sonra.
"Görüşürüz."
Akşam:
Deniz bize gelicekti. Ve Alper de gelicekti. Ve yine gerilicektik. Ama ikisine de gelme diyemiyordum. İlk önce Alper geldi.
"Hoş geldin." Dedim ve o da kapıdan girerken hızlıca öptü. Ve sarıldık.
"Alper sana bişey diycem."
"De."
"Ya senden sonra Deniz aradı beni de. O da gelicekmiş. Senin için bir sıkıntı olur mu?"
"Yoo hayatım. Sorun yok."
"Emin misin?"
"Evet."
"Tamam o zaman." Dedim ve yanağından öptüm. Sonra Deniz geldi ve bende gerilim olmasın diye Yağmurları aradım. Onlar da geldi.
Film izlemeye başladık. 2 saatin sonunda film bitmişti.
"Gençler ben kaçıyorum." Dedi Deniz.
"Yaa nereye otur şuraya." Dedim.
"Yok gidiyim ya yorgunum."
"İyi sen bilirsin bitanem Görüşürüz."
"Görüşürüz güzelim." Dedi ve yine belimden sarıldı. Sonra herkese sırayla. Alper yine sinirlenmişti. Bakışlarından anlayabiliyordum. Deniz gitti ve Yapmurlar da biraz daha oturup kalktılar. Kapıyı kapattım.
"Kumsal gelsene."
"Noldu?"
"Evde tek kaldık nihayet."
"Hı hı."
"O zaman sana söylüyorum: ben senin Benden başka bir erkekle yakın olmanı istemiyorum. 'Kardeşin' gözüyle baksan da."
"Ya Alper yine mi aynı konu ya gerçekten yeter."
"Bence de yeter artık istemiyorum öyle olmasını."
"Kusura bakma yapamam."
"Öyle mi?"
"Öyle."
"Tamam o zaman." Dedi. Bir sessizlik oldu ce sonra tekrar konuştu.
"Seviyor musun onu?"
"Bir dakika bir dakika." Dedim ve elimi alnına götürdüm.
"Ateşin falan mı var senin?! Mantıklı ol ben seni seviyorum ve bunu sen de biliyorsun. Sen bana güvenmiyor musun? Alper gerçekten inana-"
(ACABA NE OLDU???? ARJADAŞLAR LÜTFEN OY VERİP YORUM YAPIN SAÇMA OLSA DA YORUM ATIN LÜTFEEEEEEN BYY)