Masamda birkaç demet gül vardı. Alper hemen güllerin arasına bakıp kartı aldı. ':)❤️❤️❤️❤️' yazıyordu. "Aras!" Dedi. "Alper tamam sakin ol ya boşver bak lütfen gel hadi dışarı çıkalım hadi." Dedim ve elinden tutup dışarı çıkardım. "Bunun bir bedeli olacak haberin olsun." "Hı hı tamam." Sonra Yağmuru aradım ve onun evinde buluşmaya karar verdik. Akşam: "Ama Alper sen de fazla uzatıyorsun herşeyi yalansa söyle şimdi." "Hiç de uzatmıyorum İlyas kanka düşün Yağmurun odasına giriyorsun ve gül görüyorsun. Ne yaparsın?" "Valla kanka si...... belasını." "Aynen. Ama ben biliyorum o Aras iti yaptı." "Of tamam ya kapatalım bu konuyu." Saat geç olmuştu. "Neyse ben Eve geçiyorum bu gece de eve dünkü kadar geç gidersem büyük ihtimal Çınar soy adımı kaybedicem kdkdkdk hadi bye." "Ben bırakayım seni aşkım." "Tamam aşkım." Tam kapıdan çıkarken başım döndü. "İyi misin sevgilim?" "Hı hı başım döndü ya biraz sadece bir şey yok." "Emin misin?" "Evet aşkım sorun yok hadi gidelim." "Peki gel." Bize gelmiştik ve babam Alperi de Eve çağırdı. Salonda Alper,ben, Tuğba, Meriç abim, Aren, annem ve babam vardı. Tam koltuğa otururken tekrar başım döndü. "Kızım iyi misin?" "Kumsalcım iyi misin?" "Abla ne oldu?!" "Noldu ya. Laan yoksa düşündüğüm şey mi laan?!" "Ne anladın sen abi yine ya?" Dedikten sonra Alperle beni bahçeye çıkardı. "Hamile misin sen yoksa?!" "Abi inanmıyorum sana şu an gerçekten dediğin şeyi senin dediğine inanmak istemiyorum nasıl düşünebilirsin ya?!" Dedim ve Alperle içeri girdik. "Eee ben gidiyim artık iyi geceler hepinize." "Sana da oğlum." "Bir gün annenle baban da gelsin." "Tabi." Alper tabi derken ben az önce annemin dediği şeyle öksürük krizine girdim. "Sevgilim sen bir bardak su iç." Dedi. Ben de sessizce kulağına, "İçicem ben su sen bir git de. Hadi o zaman görüşürüz." Sabah annemin uyandırmasıyla kalktım. "Kumsal hadi Alperi ara. Kahvaltıya gelsinler." "Ler?" "Canım ailesi ile işte." "İyi ararım." Dedim ve aradım. 'Aşkım günaydın.' 'Sana da bebeğim.' 'Ya annem şey Dedi.' 'Ne dedi?' 'Ya Oya hanım gelebilir mi bilmiyorum ama Alper'e söyle ailesiyle kahvaltıya gelsinler Dedi.' 'Haa söylerim anneme de.' 'Tamam bye bye öptüm.' 'Yazdım bu sözünü aşkım.' 'Tamam sen gel de.' Neyse bir saat sonra herkes buradaydı. Kumsal'ın kıyafeti:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Masaya geçtik. "Kumsalcım nasılsın? Alper de hep anlatıyordu seni. Nihayet görebildim seni." "-bir kahkaha-" -artık o nasıl oluyosa ksksk-
"Oya, Kumsal aynı zamanda ortak olduğumuz büronun sahibi." "Aaa öyle mi? Avukatsın yani." "Evet." "Oya sıkmasana kızı rahatlasın biraz." "Peki." Kahvaltıdan sonra hepimiz salona geçtik. Annemle Oya hanım koyu bir sohbete daldılar. Babamla Cenk bey de ona keza. Geriye Alper, Tuğba, Yusuf,abim, Ata Denis, Aren ve ben vardık. Abime hâlâ sinirliydim. "Eee Kumsal tanıdığın güzel kızlar var mı?" Dedi Ata Denis. "Maalesef. Olunca sana söylerim." "Alper hadi gelin gidiyoruz!" "Off ya." Herkes odadan çıktı bir tek Alperle ben kaldık. Sarıldı ve belimden kendine çekti. "Telefondaki lafını unutmadım hadi." "Alper gidiyorsunuz hadi." "Tamam işte çok az zamanımız var hadi." "Hay ben o lafı söylediğim zamana ya... Gel." Dedim ve öptüm. O da beni belimden tutmuştu. "Alper oğlum hadi!" Dedi Oya hanım. "Seni seviyorum." "Ben de." Kapıya gittik. Sonra da Alperler gitti. 2 HAFTA SONRA: Bugün abimle Arenin düğünü vardı. Kumsal'ın kıyafeti:
