2. Sezon 61. Bölüm

361 16 22
                                    

Alper arıyordu. Açamam ama olmaz. Dayanamam. Yine evime gelmiştik.
"Artık her şey bitti."
"Ya deme böyle. Hem Alper affeder seni sen kendi isteğinle yapmadın ki."
"Affetmez. Ben onu bir kere daha terkettim çünkü." O sırada telefona gelen sesli mesajlara baktım.
'Kumsal senin bu yaptığın akıl alır gibi değil neden bana söylemedin ben terk edilmeyi hak etmiyorum yine terk edilmeyi hak etmiyorum kumsal boşanma davasını da açmışsın ama artık uğraşmayacağım buraya kadar.'
Ağlıyordum. Çünkü elimden sadece bu geliyordu.

2 AY SONRA:
Artık dönme zamanım gelmişti çünkü davamız vardı. Uçaktan indiğimizde Asya sessizce küfür etti.
"Noldu?"
"Ben Oya teyzeye geleceğimizi söylemek zorunda kaldım o da hepiniz bize geliyorsunuz dedi."
"Napıcaz ?"
"Gitmeliyiz."
"Of Peki." Onlara gelmiştik. Kapıyı Cenk bey açtı. Yüzüne bakamadım tabi.
"İçeri girin çocuklar." İçeri geçtik. Oturduk. Ben lafa girdim.
"B-ben biliyorum ki benim yaptığımın haklı bir tarafı yok. Zaten kendimi asla haklı çıkarmaya çalışmıyorum. Belki sizin gözünüzde de hiçbir zaman o eski Kumsal olamayacağım. Ama Aras beni Alpere zarar vermekle tehdit edince ben dayana-"
"Ne !"
"Evet Aras beni tehdit etti. Boşanmazsan Alpere zarar veririm diye. Ona bişey olursa hem o hem biz ölürdük, böyle olunca da ben öldüm... gerçekten beni eskisi gibi görmezseniz anlayacağım ama kaldıramazdım. Gerçekten. Ama onun Alpere zarar vereceğini bile bile de duramazd-"
"Ne !" Alperin sesiydi bu.
"Senin burada Ne işin var !"
"A-Alper dinle !"
"Hiçbir şey dinlemek istemiyorum çık evden !"
"Oğlum dur !" Dedi Cenk bey.
"Biz çağırdık. Dinlemek istersin."
"Hiçbir şey dinlemek istemiyorum ! Ben gidiyorum !"
"Alper dinle lütfen dinle Aras sana zarar vermekle tehdit edince dayanamadım Alper ama senin olanları öğreninceki haline de dayanamazdım biliyorum gitmemeliydim haklısın deni yine terketmemeliydim-" nefesim daralmaya başlıyordu. Bu gibi durumlarda ilacımı içmeliydim. Ama ben hala konuşmaya çabalıyordum.
"İlacın nerde senin !" Dedi Alper. Çantamı aramaya başladı. Çantamda ikimizin fotoğrafları da vardı. Hemen ilacımı çıkardı ve koşa koşa su getirdi. Telaşından hizmetçiden bile su isteyemedi. İlacı içtim.
"Yukarı yatır Alper Kumsalı. Yarın konuşursunuz." Dedi Oya hanım. Baygın gibiydim. Alper kucağına aldı galiba. Gerisini hatırlamıyorum.
SABAH:
Uyanmıştım. Alper yanımdaydı. Şaşırmıştım. Ben yanımda yatmaz diye düşünüyordum. Gerçi keyfinden yatmadı ya. Neye seviniyorsam. Kalktım ve valizimden bir tane mom jean, üstüne de salaş bir basic giydim.
Aşağı indim. Oya hanımlar aşağıdaydı.
"Ben gidiyim. Alperin de zaten beni görmek isteyeceğini sanmıyorum konuşuruz başka bir yerde."
"Hiçbir yere gitmiyorsun."
"Uyuyordun da."
"Uyandım şu an. Başlayalım. Hatta sen hikayene başla. Neydi Aras tehdit mi etmişti seni ?" Dedi ben yalan söylüyormuşum gibi.
"Evet. Ses kaydı var yanımda Alper dinletebilirim." Bunları söylerken telefondan kaydı açmıştım. Herkes dinleyince şok oldu.
"Böyle işte." Dedim.
"Bizi biraz yalnız bırakır mısınız ?" Dedi Oya hanımla Cenk beye. Ve odadan çıktılar.
"Gerçekten böyle oldu. Sana birşey yapmaması için imzaladım Alper. Mahkemede bunu gösterecektim."
"Neden sana kızamıyorum ben neden !"
Diyip koltuğa tekme attı.
"Ama biliyorum ki beni affetmeyeceksin."
Ses yoktu.
"Senin olmadığın her gün boşanacağımıza söz vermiştim. Ama şimdi evet diyemiyorum. Neden bana bunu yapıyorsun ?"
"Bir şey yapmıyorum Alper ben sadece doğruları bil istedim, beni terkeden -öyle gözüksem de- birisi olmadığımı bil diye. Gidiyim istersen. Bi bizimkileri göreyim."
"Sen bilirsin."
"Hoşçakal."
Eve gelmiştim. Kimse bilmiyor tabi. Kapıyı çaldım.
"Kumsal hanım !" Kapıyı hizmetlimiz açmıştı.
Arkadan annemin sesi geldi.
"Aylin kim gelmiş ?"
"Kumsal hanım efendim." İçeri girdim. Herkes buradaydı.
"Bak yine çektin gittin."
"Neredesin diye delirmek üzereydim manyak !" Dedi Meriç abim.
"Alper çoğu gün uğradı."
"Gerçekten olanlara inanamıyorum. Siz boşanacak bir çift değildiniz."
"Değiliz zaten."
"O nasıl oluyor ?" Herkese her şeyi anlattım.
"O Arası sen sardın anne başımıza !" Dedi Meriç abim.
"Oğlum ben nasıl bilebilirdim bunların olacağını."
"Annem haklı." Dedim.
"Ama artık bunların konuşmanın bir anlamı kalmadı. Ben biraz tek kalmak istiyorum. Odamdayım." Diyip odama çıktım. Özlemiştim. Odamı yani.

MAHKEME GÜNÜ:
Alperin yüzüne bakamıyordum. Tabi Oya hanımın, Cenk beyin.
Alperin avukatı konuştuktan sonra sıra bize gelmişti. Hakim bana sordu.
'Sayın Kumsal Çınar Erözer, söylenen iddiaları ve boşanmayı kabul ediyor musunuz ?'
'Ben boşanmak istemiyorum. Tehdit edildim. Elimde kanıtım var. Aras Egemen evrağı bana Alper Erözer'e zarar vermekle tehdit etti. Buradan dinleyebilirsiniz.' Diyip telefonu gösterdim.
'İddialarınız bu yönde. Aras Egemen'in söz hakkı var. Çağırılsın.' Yarım saat sonra Aras da buradaydı.
'Aras bey, hakkınızdaki iddialar bu yönde. Kayıttaki ses size mi ait ?'
'Hayır.'
'Ne demek hayır !' Diye bağırıverdim.
'Alperden boşanmak istediğini ve benden davayı açmamı istedi Hakim bey.'
'Sen iğrenç bir yalancısın.'
'Sessizlik lütfen !'
'Ama o beni tehdit etti ! Bana inanmak zorundasınız ben boşanmak istemiyorum be hiçbir zaman da istemedim. Aras Egemen bilerek şirketin kasasındaki paralardan harcıyordu ve onu uyarmaya gittim ! Gittiğimde bana Alperden boşanmam şartıyla harcamalarını keseceğini ve eğer boşanmazsam Alpere zarar geleceğini açıklayıp bir gün müddet verdi ! Bu ses kaydı da ertesi güne aittir !'
'Karar !' Dedi ve hepimiz ayağa kalktık.
'..............'
7 YORUMDA YENİ BÖLÜM
OYLARI BİRAZ ARTTIRIN BEN EMEK VERİYORUM AMA OYLAR VE YORUMLAR ÇOK DÜŞÜK 😭

Alper'le hayal et Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin