Gecenin Yıldızı (ASKIDA)

9.Bölüm

Sevmek belki bir şeydir ama "sevildiğini bilmek" çok şeydir.

Şarkı önerisi;
Maroon 5- Girls Like You 💜

Erva Aselin Ağzından:

Yanımda oflayan Çınarla beraber gözlerimi devirdim. Derse tam konsantre oluyordum ki ofluyordu. Ve benim tüm dikkatim dağılıyordu. Saate bakınca dersin bitiyor olduğunu gördüm. Son 1 saatlik dersimiz kalmıştı. Zil çalınca hoca kitabını kapattı. Ve eşyalarını toparlamaya başladı.

"Bugün kütüphanedeyim çocuklar. Anlamadığınız bir nokta varsa gelip bana sorabilirsiniz. İyi dersler" deyip sınıftan çıkmaya başladı.

Çınara yan yan baktım. Esneyerek sınıfa bakarken gözleri benim gözlerimle buluştu.

"Noldu? Niye öyle bakıyorsun?"

"Niye oflayıp duruyorsun ya derste? Ne kendin dinledin ne de bana dinlettin dersi, oflayıp durma. Yat uyu"

"Sıkılıyorum ama"

"Yatıp uyuyabilirsin. Konsantrasyonumu bozmana ne gerek var?"

"Yatıp uyuyunca ders dinleyemiyorum"

"Ha böyle dinliyorsun yani?" Olumlu anlamda kafa salladı.

"Dersleri çocukluktan beridir bu şekilde dinlerim ben. Hocalarım hep kızardı ama sınavdan yüksek alınca birşey diyemezlerdi"

"Ben dinleyemiyorum ama senin yüzünden"

"Başka bir yere oturabilirsin" Gözlerimi kırpıştırdım birkaç defa.

"Peki" deyip çantamın içine koydum eşyalarımı.

Ve kimin yanının boş olduğuna baktım. Canın yanı boştu sadece. Can da defterine birşeyler yazıyordu sırasında. Ayağa kalkıp Çınarın çekilmesini bekledim. Gözlerime baktı birkaç saniye.

"Nabıyorsun?"

"Çekilde gideyim. Ders dinlemem lazım. Malum çalışmam gereken başka şeylerde var. Bugün kütüphaneye gidemeyeceğim. Bu dersi bari dinleyeyim"

"Saçmalama otur şuraya oflamam ben. Şakasına söylemiştim ben onu"

"Her şakanın altında bir gerçeklik yatar. Ayrıca ben işimi sağlama alayım"

"Asel oturur musun şuraya?"

"Lan noluyor ya? Bir uyutmadınız vır vır vır" İkimizde Yağızı görmezden gelip birbirimize döndük.

"Hadi ya çekilsene!"

"Kızım saçmalama. Geç şuraya otur"

"Şimdi sen ayaklarını çekmiyorsun. Öyle mi?"

"Öyle"

"Tamam" deyip sıraya bastım.

Ordan da masaya basıp yere atladım. Saçım gözümün önüne gelirken arkaya attım. Sonra Canın yanına doğru yürüdüm. Can kafasını bana doğru çevirip baktı. Çınarların okuldan gekiyordu o da. Ve pek arkadaşı yoktu onun da. Tek takılmayı seviyordu sanırsam.

"Merhaba, yanına oturabilir miyim?" Hiçbir şey demeyip suratıma bakmaya devam etti.

Sonra çantasını çekip gözlerini birbirine bastırdı "evet" der gibi. Gülümseyip oturdum ve çantamı yan tarafta ki askıya taktım.

Can hala bana doğru bakıyordu. Bende ona bakıp gülümsedim. Sınıfımızın yakışıklıları arasında yer alıyordu Canda. Ama pek arkadaş canlısı değildi gördüğüm kadarıyla. Son dersimizin defterini çıkarıp arkama yaslandım. Telefonuma mesaj gelmesiyle beraber cebimden telefonu çıkardım.