Gecenin Yıldızı (ASKIDA)

41. Bölüm

Özlüyorum. Tam şu an sana sarılmak istiyorum ama olmuyor. Yazınca olmuyor işte, söyleyince de eksik.

Şarkı önerisi;
Duman- Bu Akşam ❤️

Erva Aselin Ağzından:

Oflarken laptopu kapattım. Sonunda işleri bitirmiştim. Kolumda ki saate baktığımda çıkmama yarım saat kaldığını gördüm. Yerimden kalkarken odadamdan çıktım. Kafamı alışkanlıkla sağa doğru çevirdim. Uzayı görmeyi bekliyordum. Alışmıştım çünkü. Ama hep karşılaştığımda ki gibi kahverengi kapıyla karşılaştım.

Yutkunurken kafamı salladım iki yana. Ve sonra Güneşin odasına doğru yürümeye devam ettim. Odaya gelince kapıyı çaldım. Ve içeri girdim. Güneş gözlüğünün üzerinden bana baktı. Ve gülümsedi.

"Hoşgeldin."

"Hoşbuldum canım. Nabtın bitirdin mi işleri?"

"Bitiremedim daha. Çıkana kadar da bitmez herhalde."

"Hee, ben çıkıyorum o zaman. Bitti çünkü. Gidip valizimi hazırlayayım."

"Benim ki hazırdı zaten. Erva biz nerde kalacağız ya?"

"Otelde rezervasyon yaptırdım ben. Otele geçeceğiz direk iner inmez. Araba falan hepsi hazır. İşin biter bitmez çık. Geç kalmayalım uçağa."

"Tamam canım. Dikkatli git sende." Kafa salladıktan sonra odadan çıktım. Ve kendi odama geçtim. Montumu üzerime geçirirken çantamı da aldım. Ve odadan çıktım. Asansöre binmek için giderken

"Erva çıkıyor musun?" Yan tarafa bakınca Tuna Beyle karşılaştım. Şirketin ceosuydu.

"Çıkıyorum Tuna Bey. Sizde çıkıyorsunuz galiba."

"Evet." Asansör gelirken beraber bindik.

"Evine bırakayım seni."

"Teşekkürler Tuna Bey ama arabamla geldim. Kendim giderim."

"Yemek yiyelim o zaman. Açsındır."

"Olabilirdi aslında. Ama eve gidip valiz hazırlamam gerekiyor. Bu gece İstanbula gideceğizde."

"Aa doğru 3 gün izin almıştınız. Bir sorun yok değil mi?"

"Yok, arkadaşımızın doğum günü. O da çocukluk arkadaşımız. Hiçbir doğum gününü ayrı geçirmedik. Bunda da yanında olmak istedik."

"Ne kadar güzel ya. Keşke benimde öyle arkadaşlarım olsaydı." Asansör zemin kata ulaşırken kapılar açıldı.

"Kuzey Beyle yakınsınız sanıyordum."

"İş yakınlığı bizimki. Onun haricinde yakın değiliz. Özel hayatımızda görüşmeyiz yani."

"Anladım." Onun için cidden üzülmüştüm. İnsanın gerçek dostlarının olması çok güzel bişeydi. Ve birisinin bundan mahrum kalması çok kötüydü.

"Neden arkadaşınız yok peki?"

"Uzun hikaye. Bir kahve içmeye zamanın var mı?" Bir süre düşündüm. Sonra saatime baktım. Eve gidince sadece valiz hazırlayacaktım. Yani vardı.

"Tamam gidelim. Ama fazla kalamam."

"Tamam, kahve içeceğiz sadece." deyip gülümsedi.

•••

"Teşekkürler." deyip garsona gülümsedim. Garson yanımızdan uzaklaşırken Tuna Beye baktım.

"Çok yakın bir arkadaşım vardı aslında. Yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Ya onlarda kalırdık ya bizde. Nadiren ayrı ayrı evlerde kalırdık. Tatile giderken bile bir arada olurduk sen düşün. Bir kız kardeşim var biliyorsun. Hilal... Arkadaşımın adı İsmaildi. Hilal İsmaili seviyordu. Bana belli etmek istemiyordu ama bakışlarından anlıyordum. İsmaile o kadar çok güveniyordum ki. İsmaille olsalar problem etmem dedim. İsmaile açıldı Hilal. İsmailde karşılıklı hislerimiz dedi. İçim bir garip oldu ama nasıl desem mutlu oldum. Çünkü diyorum ya çok güveniyordum İsmaile. İsmail ve Hilal 2 sene beraber oldu. Sonrasındaysa nişanlandılar. Hilal 19 yaşındaydı. İsmailde 21. Aileler arasında takıldı nişan. Hilal göklerde ama. Görmen lazım. Onun o halleri beni de mutlu ediyor tabii ki. 8 ay nişanlı kaldılar. Evlenecekler artık 1 ay kaldı. Hilale yaşın küçük dediysekte dinletemedik. İsmaille mutluyum ben dedi. Bizde nabalım onayladık. Düğün hazırlıkları yapılırken birgün Hilal ağlayarak eve geldi. Ama öyle ağlıyor ki. Noldu diye soruyoruz cevap veremiyor nefes alamıyor. Bize cevap veremeden bayıldı. Ayılttık. Ayıltır ayıltmaz yine ağlamaya başladı. Ben bağırarak sordum artık. İsmailin yanına gitmişti. Önce ki gün aradı ama İsmail açmadı. İşi var dedik hepimiz bende arama gereği duymadım. Meğersem İsmail çıkmış gitmiş. Sadece bir not bırakmış Hilale. Onu hala çocuk gibi gördüğünü söylemiş. Ve aklının, kalbinin başkasında olduğunu söylemiş. Bu durum beni tabii ki çok öfkelendirdi. Hilal intihara kalkıştı. 1 ay komada kaldı. İsmaile ulaştım. Hilalin durumundan bahsettim. Sadece geçmiş olsun dedi. O günden sonra İsmaille ilgili ne varsa her şeyi çıkardım hayatlarımızdan. O olayın üzerinden 7 sene geçti. Hilalin hayatında şimdi birisi var. Ama ben bir daha kimseye güvenipte arkadaş olamadım. O yüzden kimseye hiçbir şeyden bahsetmiyorum."