43. Bölüm

991 39 18
                                    

Hiç darılmadım diye, hiç kırılmadım sandılar.

Şarkı önerisi;
RM- Reflection ❣️

Erva Aselin Ağzından:

Bir sağa bir sola gidiyordum. Tırnaklarımı kemirmekten tırnak kalmamıştı. Uzay hala eve gelmemişti. Yağız aradığında da açmamıştı. Bizde yemek yemekten vazgeçip eve gelmiştik. Yanaklarımı silip kolumda ki saate baktım. Gece 01.45 olmuştu. Bir anda yerimde durup Güneşe baktım. Dalıp gitmişti o da.

"Güneş ben gidiyorum." Güneş benim sesimle beraber daldığı yerden gözlerini çekip bana baktı.

"Nereye gidiyorsun ya?"

"Uzay ben bu evdeyim diye gelmiyor. Bir otel bulup orada kalacağım."

"Erva saat gece 1. 2 olacak hatta. Bugün duralım yarın beraber gideriz."

"Sen kal burda. Annen de burada kalmanı istedi zaten. Otele gittiğini duyarsa kızar sana."

"Erva seni tek bırakmam."

"Güneş annenle uğraşma. Sonra takılıyor sana zaten. Ben gidip kalırım bir yerde. Gece kalacağım zaten. Onun haricinde beraber oluruz."

"O zaman bugün burada kal."

"Güneş anlamıyorsun gelmiyor eve. Ben gidersem gelecek." Montumu üzerime geçirirken valizim ve çantamı da aldım.

"Erva bu saatte araba yok taksi yok nereye, nasıl gideceksin? Allah aşkına dur şurda." Gözlerim tekrardan dolmaya başlarken olumsuz anlamda kafa salladım.

"Gideceğim Güneş." Sonra valizimi aldım ve odadan çıktım. Güneş arkamdan hala sesleniyordu. Ama ben duymazdan geliyordum onu. Valizden tutup merdivenden indim. Tam bu sırada Yağız ve Uzay salonda ayakta konuşuyorlardı. Bizim geldiğimizi görünce bakışları bize kaydı.

Hiçkimseye hiçbir şey demeden kapıya doğru ilerledim.

"Bakmayın durdursanıza!" Gözlerim tekrar dolmuştu. Ama ağlayamazdım. Güçlü durmak zorundaydım. Kapıyı açmış evden çıkıyordum ki kapı kapandı ve elimde ki valiz alındı. Valizi tekrar almak için arkaya döndüm. Uzay sinirle gözlerime bakıyordu. Valizi tekrar almak için uzandığımda arkaya doğru çekti.

"Verir misin?" deyip bir adım attım ama Uzay geriye gitti.

"Nereye?"

"Verir misin valizimi?"

"Nereye?"

"Uzay verir misin valizimi?"

"Nereye dedim."

"Bende ver valizimi dedim." Tekrar uzandım valizi almak için. Ama valizi geriye itip düşmesini sağladı. Sinirden gözyaşlarım akmaya başlarken kafamı eğdim ve derin bir nefes bıraktım. Sonra bişey demeden yanından geçtim valizi almak için eğildim. Bu seferde valize tekme attı ve valiz yerde kayarak uzaklaştı. Tekrardan derin bir nefes bırakıp ayağa kalktım. Tam karşısına dikildim ve gözlerimle yanaklarımı sildim.

"Ne yapmaya çalışıyorsun ya sen?" Gözlerimin tam içine bakıyordu.

"Ne yapmışım ben?"

"Valizimi neden alıyorsun elimden?"

"Sana nereye diye sordum. Güzelce cevap verseydin bana."

"Gözüne gözükmeyeceğim işte daha ne istiyorsun?" Uzay kendi kendine gülerken

"Sen bırakmaya alıştın tabi. Arkana bakmadan çekip gitmeye alıştın. Gidersin değil mi Asel?" Gözlerim ısrarla dolmaya devam ediyordu.

"Canımı yakmaktan asla vazgeçmeyeceksin değil mi Çınar?" Suratında bir sırıtma oluşurken omuz silkti.

Gecenin Yıldızı (ASKIDA) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin