Gecenin Yıldızı (ASKIDA)

Sezon Finali

Şarkı Önerisi:
SNSD- I Got A Boy 💗

Erva Aselin Ağzından:

"E ne olacak peki şimdi?" Uzay omuzlarını silkti.

"Ateş çok kızmış sende gördün. Tamam uzaktan yanlış gözükebilir. Biz olsak bizde öyle anlardık büyük ihtimalle. Ama Ateşin bu kadar ucuz bir insan olduğunu düşündüğüne inanamıyorum." dedi Güneş çenesini avucuna yaslarken.

"Onlar bizim kavuşmamıza o kadar yardım ettiler. Bizimde yardım etmemiz lazım."

"Yağız haklı. Biz şu an böyle yan yana oturabiliyorsak ikisinin sayesinde."

"Ne yapabiliriz ki? Ateşi bizden daha iyi tanıyorsunuz. Ve fikrinin değişip değişmeyeceğini de biliyorsunuz."

"Uzay haklı. Bunu düzeltse bile anca Ferah düzeltir. Başka olanak yok."

"Neden böyle oluyor anlamıyorum ya. Biz grupça ekmeğe mi bastık naptık? Tam hepimiz mutluyuz diyoruz bişey oluyor. Şaka gibi."

"Evlenseler keşke. O zaman böyle kavga ettiklerinde ayrılamazlardı. Ve ayrı şehirlere falan düşmezlerdi."

"İşte, buldun Erva. Onların evlenmesini ve Ateşin İstanbulda kalmasını sağlayacağız." Ateşe görevlendirme çıkmıştı. Malatyaya gitmesi gerekiyordu. Ama evlilik durumunda gideceklerse bile Ferahla beraber giderlerdi. Zaten ayrılmışlardı farklı şehire gitmesi birbirlerinden tamamen kopması anlamına geliyordu.

"E iyi güzel de nasıl olacak o?"

"Önce barıştıracağız onları. Sonrasında ise hemen nikah kıyarlar." 

"Alev ve Simge teyzelere hemen söylememiz lazım. Hem onlarda yardımcı olurlar."

"Ama şunu da unutmayın hastanenin ayrılmamak için nikah kıydıklarını bilmemeleri lazım. Yani ikametgah adresleri falan aynı olmalı." dedi Güneş.

"Ben Simge teyzeyi arıyorum. Hem bu sayede ikisi de barışır."

"Bende Alev teyzeyi arıyorum." deyip telefonumla beraber bahçeye çıktım. Ateş uyuyordu odasında. Ferah ise eve geçtiğini ve dinlenmek istediğini söylemişti.

"Erva? Boncuğum nasılsın?"

"İyiyim Alev teyze sen nasılsın?"

"İyiyim kuzum bende işte. Evle uğraşıyorum öyle."

"Alev teyze benim sana bişey söylemem lazım."

"Söyle kızım." derken ses tonu ciddileşti. Tüm olayları anlattım ve

"Kendimi anlatabildim değil mi?"

"Kaç günümüz var?" Günleri hesapladım ve

"1 ay var. 1 ay içinde olmazsa Ateş Malatyaya gidecek."

"Evlendikleri zaman ayrılmayacaklar yani öyle mi?"

"Evet, gitseler bile ikisi gidecek."

"Eşşek sıpaları birde ayrılık çıkardılar başımıza. Simgelere söylediniz mi?"

"Yağız arıycaktı şimdi."

"Ayaz amcanla onlara gidiyoruz şimdi kuzum. Kapat sen ben haberlendireceğim." Sevinçle yerimde zıplarken

"Tamam Alev teyze haber vermeyi unutma bak."

"Tamam tamam. Görüşürüz." deyip kapattı. Telefona sevinçle sarılıp Ateşin penceresine baktım. Ve sonra içeri girdim. Merakla bana dönerlerken merdivenlere baktım ilk. Sonrada gidip Uzayın yanında ki yerime oturdum.