Biri geceye, biri gündüze aşık birbirinden habersiz iki genç. Kader onlarla nasıl oynayacak? Tanışmaları iyi yönden mi yoksa kötü yönden mi etkileyecek ikilimizi? Gelin kitapta soru işaretlerimizi bitirelim.
.
.
.
Ölene kadar benimle aynı yıldıza ba...
Uzayla 2 gündür konuşmuyorduk. Sadece bir ihtiyacı olunca yardım istiyordu. Ya da ağrısı olunca söylüyordu. Bu durum tabii ki canımı sıkıyordu. Onunla böyle olmak istemiyordum. Hastane de 4. günüydü. 3 gün sonra çıkacaktı. Ağrıları biraz daha azalmıştı ama yine de fazla hareket edince ağrıyordu. Birkaç saat önce ise eve gelmiştim. Hastanede ki koltuk çok rahatsızdı. Ve gerçekten uyku sıkıntısı çekiyordum. Güneşte bunu farketmiş ve birkaç saatliğine yerime geçip beni eve göndermişti. Ateş ve Ferahta bir seminer için Bursaya gitmişlerdi. Birkaç gün gelmeyeceklerdi.
Ama Ateşin evinin anahtarı bizde olduğu için rahattık. Ateş gitmeden önce Uzay çıkınca onun evine getirmemizi söylemişti. Bizde öyle yapacaktık. Tek başına kalamazdı. Başım ağrırken yataktan kalktım. Uzay hastaneden çıktıktan sonra birkaç gün boyunca yatmam lazımdı.
Bu yorgunluğumu anca öyle atardım. Yatmadan önce de duşa girmiştim. Saçlarım kurumuşlardı bile. Karnım da acıkmıştı. Komodinin üzerinden telefonumu alıp arama var mı diye baktım. Saat 18.30 olmuştu bile.
"O kadar uyudum mu ben ya?" deyip Güneşin numarasını bulup aramaya başladım. Bu sırada ise terlikleri ayaklarıma geçirmiş mutfağa gidiyordum.
"Efendim kuzu?"
"Naptınız?"
"Napalım valla Uzay, Yağız, ben oturuyoruz öyle. Sen naptın?"
"Napıyım ben ya duştan sonra uyumuştum. Saatten hiç haberim yoktu. Yemek yiyip geliyorum hemen."
"Rahat ol ya sen. Takıl kafana göre. Sadece saat 21.00 dan önce burda ol yeter."
"Tamam canım. Kapatıyorum ben bişeyler atıştıracağım."
"Tamamdır, afiyet olsun sana."
"Teşekkür ederim." deyip kapattım. Ve dolaptan kendime yiyecek bişeyler çıkarıp masanın üzerine koydum. Birazda ekmek alıp yemeye başladım hemen. Ateş giderken arabasını bize bırakmıştı. Havaalanına servisle gitmişlerdi zaten. Arabaya da ihtiyaç duymamıştı. O nedenle bize bırakmıştı. Derin bir nefes alıp verirken çok acıkmış olduğumu hissettim.
•••
Hem mutfağı hemde odayı toplamıştım. Sonra valizimden kendime giyecek şeyler çıkarmıştım. Sütlü kahve bol boğazlı kısa kazak, yılan derisi desenli kemerli şort ve siyah postallarımı giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarımı kendi halinde bırakıp makyaj yapmadım. Uzayın artık bir an önce hastaneden çıkmasını istiyordum. Hastane cidden rahatsızdı. Evde daha rahat ederdik. Hava abartılacak kadar soğuk değildi. Bahar geldiğini belli ediyordu. Montumu ne olur ne olmaz diye koluma astım ve çantamla odadan çıktım. Telefonum çantamın içindeydi.
