Gecenin Yıldızı (ASKIDA)

14. Bölüm

Birbirimize benziyoruz sandık ama belli ki ortak noktamız yokmuş. Belki aynı kitabı okumuşuz, ama altı çizili cümleler farklıymış.

Şarkı önerisi;
Twice- Yer or Yes 🥰

Uzay Çınarın Ağzından:

Ervaya bugün herşeyi açıklayacaktım. Artık daha fazla dayanamıyordum. Kabul etmezse de vazgeçmezdim. Ama daha fazla içimde tutabileceğimi sanmıyordum. Ervaya tekrar baktığımda hala denize bakıyor olduğunu gördüm. Hafif hafif yüzümüze çarpan rüzgar saçlarını uçuşturuyordu.

Ervanın bana dönmesiyle beraber önüme döndüm. Ve kafamı eğip ellerimle oynadım.

"Konuşacağız diye getirdin beni buraya. Aç aç getirdin birde ama hala konuşmuyorsun. Konuşmayı düşünüyor musun? Yoksa gidip bir yerde yemek yiyeceğim" Olumlu anlamda kafamı salladıktan sonra boğazımı temizleyip yutkundum.

"Erva-" Konuşmamı bölen şey çalan telefonu oldu.

"Özür dilerim. Bir saniye" deyip cebinden telefonunu çıkardı.

Arabadayken vermiştim telefonunu.

"Efendim anne?"

"Sahildeyiz anne birşey mi oldu?"

"Ha yok. Siz için çaylarınızı"

"Tamam. Görüşürüz" deyip kapattı ve bana döndü.

"Devam et" Kafa salladıktan sonra kendimi sakinleştirmeye çalıştım.

"Bak Erva. Sana anlattığım şeylerden sonra belki de bir daha yüzüme dahi bakmak istemeyeceksin. Ama inan bana saklamak için elimden geleni yaptım. Olmadı, saklayamıyorum. Daha fazla içimde tutamayacağım. Keşke kendin farketseydin bunu. Bana söylemek zorunda bırakmasaydın" Erva tek kaşını kaldırırken

"Uzay açık seçik konuş anlamıyorum" Sinirlenirken ayağa kalktım.

"Salak olduğun için anlayamadın işte! Sana seni anlattım yine anlamadın! Sana, sana olan sevgimi anlattım ben! Ama sen kendin olabileceğin düşüncesini aklına dahi sokmadın! Söylesene, bu kadar mı imkansız geliyorum sana?! Hiç mi şansımız yok?! Hiç mi sevemezsin beni?!"

Erva Aselin Ağzından:

Uzayın anlattığı kız ben miydim yani? Beni bana mı anlatmıştı? Cidden salaktım. Ciddi anlamda salaktım. Şu an yine fark etmiştim bunu. Peki ne diyecektim ben? Ben ne hissediyordum Uzaya karşı? Hiçbir şey hissetmiyordum ki ama. Arkadaşım olarak görüyordum. Yağız ve Ateşten farklıydı ama.

Peki o fark neydi? Farklı hissetmeme sebep olan his neydi? Ben aşk ne, sevgi ne bilmiyordum ki. Şoktan çıkarken yutkundum ve bende ayağa kalktım.

"Uzay, b-ben... Ben bilmiyorum" Uzayın omuzları düşerken

"Ben aşk ne, sevgi ne bilmiyorum ki. Yani daha önce hiç tatmadım" Uzay umutla gözlerime baktı.

"Yani sevebilir misin beni? Bir ihtimal bile olsa sever misin beni?"

"Uzay ben seni arkadaşım olarak gördüm hep" Uzay kafasını başka bir yere çevirirken

"Eskisi gibi kalalım ha? Ben, sen bana bunları söylememişsin gibi yaparım. Sende benim gibi yap" Uzay olumsuz anlamda kafa salladıktan sonra

"Yapamam Erva. Benim canım yanıyor yoksa. Ve ben daha fazla canım yansın istemiyorum" Dudaklarımı dilimle ıslattıktan sonra

"Hadi seni eve bırakayım" dedi yürümeye başlarken

"Uzay" Uzay çağrımı duymazken yürümeye devam etti.