11.Bölüm

2K 65 26
                                    

Böyledir bu iş. Çoğu zaman seversin ama sevilmezsin.

Şarkı önerisi;
V- Stigma 🖤

Erva Aselin Ağzından:

Gece susayıp kalkmıştım. Ve su içtikten sonra odama girmek üzereyken Uzayın odasından sesler duydum. Kaşlarımı çatıp odasının önüne gittim. Son söylediği şeyle içimde garip bir merak duygusu oluşurken içeri girdim bir anda. Sorduğum soruyla Uzay bir süre şok olmuş bir halde bana baktı.

Sonra yutkundu ve

"Evet, aşığım" İçimde ki o garip merak duygusu artarken

"Kime?" diye sordum.

Uzay gözlerimin tam içine baktı bir süre. Sonra

"Çok saf birine" Kaşlarımı kaldırırken kim olabileceğini düşündüm.

Sonra sinirlenip

"Hah Uzay sen öyle deyince kim olduğunu bildim hemen! Kim ya güzelce söylesene?" Uzay ayağa kalkıp karşıma geçti.

Fazla yakın durduğumuzdan dolayı bir adım geri gittim.

"Sorma Erva"

"Niye be? Merak ettim?"

"Etme o zaman. Söylemeyeceğim çünkü"

"Ya Uzay-"

"Yarın okul var. Hadi yürü git yat"

"Ya ama-"

"Hadi hadi"

"Off, iyi geceler!" deyip çıktım.

Ve kendi odama gidip kim olabileceğini düşünüp durdum.

...

Alarm sesiyle gözlerimi açtım. Etrafa baktım bir süre. Düşünürken uyuyakalmış olmalıydım. Kaşlarımı çatıp ayağa kalktım. İnanılmaz derecede başım dönüyordu. Neden olabilirdi ki? Aniden kalktığım için olabilir miydi? Elimi başıma koyup bir süre öyle bekledim. Sonra ayağa kalkıp tuvalete gittim. Rutin işlerimi hallettikten sonra odamı toparladım.

Ve kendime giyecek birşeyler çıkardım.

Saçlarımı da kendi halinde bırakıp sade bir makyaj yaptım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Saçlarımı da kendi halinde bırakıp sade bir makyaj yaptım. Hala baş dönmem vardı. Siyah sırt çantam ve telefonumla odadan çıktım. Uzayın kaldığı odaya gelince gitmiş olduğunu gördüm. Toparlayıp gitmişti. Merdiven korkuluklarından tutunarak aşağı kata ulaştım. Masaya gelince hazırlanmış olan bir sandviç ve bir kutu meyve suyu karşıladı beni.

Bir de not kağıdı vardı.

Teşekkür gibi düşün. Afiyet olsun :) yazıyordu. Gülüp kağıdı çantama koydum. Ve sandalyeye oturup yemeye başladım. Onun bana değil benim ona teşekkür etmem gerekiyordu asıl. Gece benimle kalmasaydı korkudan ne yapacağımı bilemezdim sanırım. Baş dönmem hala etkisini koruyordu.

Gecenin Yıldızı (ASKIDA) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin