IKAW?

yumakap ako sa kanya.

'" Oo nakaraan na nga. pero doon kasi nakasalalay na kung totoo bang matatanggap mo parin ako. kaya antayin natin yun.. hindi muna tayo pwede ngayon" iyak niyang tugon sakin.

napagagulhol nalang ako ng malakas ng tinanggal niya ang mga braso kong nakayakap sa kanya.

"Hindi.. ayo ko! Mike. please. Im begging you please! don't let me go! I love you! please! please!" panay ang iling ko sa kanya habang umiiyak.

hindi ko to kaya ang ginagawa niya.
oo maaaring hindi ko sya maaalala.
at maaaring sandali ko lang siyang nakita ..at nakilala ulit

pero sa puso ko. malalim na ang pag mamahal ko sa kanya.
.at itong ginagawa niya.?

nasasaktan ako.

"Im sorry! maintindihan mo rin ako! patawarin mo ako!" sabay pahid mg mariin mg luha sa mukha niya..

unti unti  akong lumuluhod sa harap niya.

"Brod. pigilan mo sya. wag mo syang hayaang lumuhod" utos niya kay kuya.

"bunso.. wag mong gawin yan!" sabay buhat sakin. ngunit hawak ko parin ang kamay ni Mike na pilit niyang tinatanggal.

"BITAWAN MO KO KUYA! Mike please wag mong gawin to!" iyak ko at nagpupumiglas kay kuya.

"Khate!" untag ni kuya kay Khate na nagtutulo narin ang mga luha.

agad kumilos si Khate para tanggalin ang kamay ko na nakahawak kay Mike.

"Bess.  Im sorry.  pero kilangan namin gawin to.. para jan sa kondisyon mo! " si khate.

"No!" iling ko. pero tuluyan nang hindi ko na sya hawak.

"patawarin mo ako! mahal na maha kita!" hagulhol ni Mike sabay labas ng kwarto.

"WAG! ANO BA MIKE.. WAG MO KONG IWAN . PLEASE!" pilit akong nagpupumiglas.

"Im sorry bunso.. pero kilangan kong gawin to!" .. niyakap ako ni kuya habang nag iiyak din. 

"Pero bakit? bakiiit? " halos gusto kong magwala.

hindi ko maipaliwanag kong gano kasakit.

sakit na parang noon ko pa nararamdam.
tinabig ko ko si kuya. tinanggal ko ang mga braso niyang nakayakap sakin.

sakit. hirap. at sama ng loob.

magkasabay kong nararamdaman ng paunti unti akong nakasalampak sa sahig. 

ang daya naman ng tadhana.  hindi na nga ako namimihasa sa mga bagay na gusto ko at gugustuhin ko pa.

ito lang naman kung saan .. karapatan ko rin.

karapatan maalala ang nakaraan namin at karapatang mahalin ang taong mahal ko.

ngunit dahil lang sa nakaraan na yung hindi kami pwedeng magmahalan.

kilangan pa naming mag antay sa isang bagay na hindi naman kami sigurado..

babalik pa ba sa memorya ko ang alaala namin?

pano kung hindi?

subrang napapahagulhol ako sa isiping yun.
hindi ko kaya. hindi ko kayang tignan nalang si Mike at hindi pwede maging akin hanggat hindi bumabalik ang alaala ko.

ang sama ng tadhana.

bakit kilangan maging parte ng buhay ko to..

hindi magandang kabanata to!