IKAW?

CHAPTER 26

KELLY POV.

SINUBUKAN kung maglakad mula Tenejeros hanggang Francis Malabon.. malapit lang naman lakarin dahil ganito lang naman din ang ginagawa nila Lonne at Justine. 

medyo inabot narin ako ng ilang buwan dito sa lugar na ito. kaya. may mga alam narin akong mga istableshment and malls dito.

pagkarating ko ng francis pumasok ako ng Robinson's mall.. nag withdraw ako ng perang gagamitin ko..  hindi ko alam kong ano ang nag udyok sakin para lumabas ng bahay. ng ganitong oras.. alas sais lang naman ng hapon.. may liwanag pa naman..

pagkatapos kong magwithdraw nag ikot ako sa loob.. hindi ko alam kong anong meron sakin at bakit ako pinagtitinginan  ng mga tao rito..? ganda ko ba?

nakaramdam ako ng pagkailang kaya.. lumabas ako..  nacurius naman ako sa mga maliliit na pwesto sa tawid.. 

hindi ko alam pero parang hinihila ako ng mga paa kong pumunta roon..  humakbang ako. para tumawid.. this is not of my greatest fear pero isa din ito sa mga kinakatakutan ko. ang tumawid..

ngunit naniniwala parin ako sa kasabihang.  saying i can't do it is a sure the formula of failure. kaya takot man ako ay sinikap kong makatawid. 

nakahinga naman ako ng matiwasay  ng marating ko na ang kabilang bahagi ng malapad na highway..

naglakad ako papasok sa maliit na iskinita na sanhi ng mga magkadikit dikit na pwesto.. ang ingay.. at ang sang sang pa ng mga amoy ng mga taong skwater na nakakasalubong ko..

tuloy tuloy lang ang lakad ko.. hangang sa lumabas ako sa kabila..  puro naman mga karenderya ang mga naroon..maliliit na grocery stores at bigasan.. sa kabila naman.. palengke na.

napatingin ako sa mga lalaking nagbubuhatan ng mga bigas at dinadala nila ang mga. ito sa kung saan..

hindi ko mawari sa sarili ko kung bakit pati angulo ni Mike ay nakikita ko sa kanila... ganon na ba talaga ang pagkabalisa ko sa lalaking yun?

tumingin sya sakin.. mukha talaga ni Mike ang nakikita ko. ngumiti pa sya. kumurap kurap muna ako at muling tumingin sa kanya.  ngunit walang nagbago. hindi ako magising gising sa hallucinations ko.   pati ba naman sa imagination ko napakakulit nitong si Mike.. ang likot.

naglalakad palapit sakin ang lalaking may imahe ni Mike... napako nalang ang paningin ko sa hanggang sa nakatapat ko na sya..

sandali___ totoo ba to?

"gwapo ko diba?" kaboses din niya? pero hindi.. sya talaga si Mike.. hindi pala nagsisinungaling ang mata ko..

"anong ginagawa mo?" maang kong tanong..

pinunasan niya ang pawis niyang nagsisilabasan sa makisig niyang katawan... nakasando lang sya na black at jersy short.. kaya bumabakat ang kanyang mga ABs..

oh my god abs! .. lason ka sa pagkatao!

nanginit ang katawan ko.. gusto kong hawakan ang mga abs niya! nyaha!  charot!.

"sabi ko sayo.. tayo nalang eh.. para di kana magpakahirap pagpantasyahan ako.  ganda ng abs ko diba?" napalunok ako..  manghuhula yata tong lalaki nato..

"hindi ko type yang abs mo? assuming ka!" pagmataray ko.. ang totoo kasi naglalaway na ako. ..

haha ang bicth ko naman. 

"oh? hindi ba talaga?" panunuya niya.. saka itinaas niya ang damit niya.  at tumawa

"baba mo nga yan! kadiri ka!" singhal ko . sabay iwas tingin..