De stagiaire

Hoofdstuk 13

Rose Jones:

'Mevrouw Jones, u moet wakker worden anders bent u te laat voor werk.' Hoor ik iemand zeggen. Ik open mijn ogen maar zie wazig. 'Hoe laat is het?' Mompel ik. 

'08:00 mevrouw.'

Mevrouw? Wie noemt mij nou mevrouw?

'George zeg gewoon Rose maar alsjeblieft niet mevrouw.'

'Mevrouw ik ben Mae Paterson de werkster van meneer Harrison.' Zegt Mae. 

'Huh, maar dat is toch mevrouw Luéns?' Vraag ik verbaasd. 

Opeens zie ik het allemaal weer. Een meisje van rond de twintig staat voor me. Ze heeft blonde haren en groene ogen. Een paar sproeten sieren haar gezicht. Ze oogt vriendelijk en zorgzaam. Ik mag haar gelijk.

Mae moet lachen 'Meneer Harrison heeft meerdere werksters mevrouw.' 

Ik had eigenlijk ook niet anders verwacht.

'Noem me alsjeblieft Rose, ik ben niet anders gewend.' 

'Maar dat mag niet van meneer Harrison.' Stamelt Mae.

'Als ik jou gewoon Mae mag noemen regels ik de rest wel met George.' 

'Oké mevrouw Jones, ik bedoel Rose.' Mae kleurt rood. 

'Dankjewel Mae.' Ik sta op en loop naar de badkamer om me klaar te maken. Op de heenweg bedenk ik me iets en ik loop terug.

'Mae?'

'Ja?' Mae maakt mijn bed op.

'Ik kan me niet herinneren dat ik naar mijn slaapkamer ben gegaan. Weet jij misschien hoe dat zit?' 

'Dat kan ik niet zeggen.' Mae kleurt nog roder dan dat ze was.

'Mae, alsjeblieft.'

'Ik kan dat niet sorry.'

'Mae.'

'Meneer Harrison heeft je gebracht of eigenlijk getild. Je was een soort van flauwgevallen maar dan van vermoeidheid en toen heeft hij je naar je bed gebracht.'

Ik ben ook echt een lopende sukkel. Ik kan mezelf wel drie miljoen keer voor m'n kop slaan. 

'Slapen de werksters ook in dit huis?' Vraag ik nieuwsgierig.

'Nee wij slapen gewoon in ons eigen huis. Meneer wil zijn privacy als u begrijpt wat ik bedoel.'

'Mae je mag je zeggen. Je werkt niet voor mij, zie mij als je vriendin.' Ik glimlach. 

'Is goed Rose, ik zou alleen je nu gaan klaarmaken anders wordt meneer George chagrijnig en hij was in één van zijn beste buien net.'

Nu kleur ik rood, zou dat door mij komen? Nee niet zo dom doen Rose. 

Ik loop naar de badkamer en doe m'n ding. Een kwartiertje later kom ik aangekleed en wel de badkamer uit. Ik heb gekozen voor een rood jurkje met een panty en mijn vans. 

Ik loop een beetje dromerig naar de eetkamer. Waar George zit te eten. Een beetje verveeld kijkt hij op maar hij moet glimlachen als hij me ziet. Of verbeeld ik me dat? Ik schuif aan tafel en smeer wat boter op een broodje. 'Je ziet er goed uit.' Zegt George met zijn te sexy ochtendstem. Ik verslik me half in mijn broodje hoe charmant?

'Dankje, dat kunnen we ook van jou zeggen.' Subtiel Rose!

George grinnikt. En ik besluit dat dit mijn kans is om te vragen hoe het gisteren gegaan is.

'George, hoe ben ik in mijn bed beland?' Nu is het aan hem om zich te verslikken in zijn koffie. Half kuchend en zuchtend probeert hij de juiste woorden te vinden.

'Je lag opeens op de grond dus ik besloot dat je naar bed moest en aangezien jij in dromenland was heb ik je opgetild, omgekleed en in je bed gelegd.'

Mijn hoofd slaat op hol, hij heeft me omgekleed. Ik bijt op mijn lip.

'Rose, niet doen.' Hij klinkt weer zoals gisteren. Ik besluit hem te teasen en bijt deze keer expres.

'Fuck.' Hij staat op schuift zijn stoel met klap omver en stormt op me af. Ik blijf versteend zitten, alles zit dicht.

Hij tilt me op duwt me tegen de muur en drukt zijn lippen op de mijne. Hongerig ga ik er in mee en spelen we een vurig spel. 'Fuck fuck fuck.' Zegt hij. Ik giechel als een puber. Gelijk zoent hij me weer en vraagt toestemming met zijn tong die ik hem zonder twijfel geef. 

'Waarom ben jij zo verdomd lekker?' Vraagt hij tussen het zoenen door. 

Hoi!

Binnenkort meer haha x

XX ME