De stagiaire

Hoofdstuk 41

Rose Jones:

Vandaag is de bruiloft van Flora en Jean. Een beetje heel erg onverwachts omdat we gisteren pas een telefoontje ontvingen met de mededeling dat onze uitnodiging nooit verzonden is. Ik vind dat ronduit verdacht. Flora is de halfzus van George, familie dus. Dan zorg je er toch voor dat je het overkomt? De zogenaamde dresscode is beach. Ik heb een wit jurkje met beige horizontale strepen aan die net tot over mijn knieën komt. George heeft een witte bloes aan waar de bovenste knoopjes van los zitten en zo een wilde stijl creëren. Met een beige broek dus George en ik matchen en ik hou ervan. 

We zijn onderweg en George zit gefrustreerd achter het stuur. Dit merk ik omdat hij bijna het stuur fijn knijpt. Ik leg voorzichtig een hand op zijn bovenbeen. Hij kijkt er naar en glimlacht naar me. George pakt mijn hand drukt er een kus op en verplaatst die dan naar mijn bovenbeen. 'Ik mag nu niet afgeleid raken, dan krijgen we problemen.' George laat mijn hand los en gaat na mijn idee iets relaxter rijden. 'George wat is er?' Vraag ik zacht. 'Ik zit er gewoon tegenop om straks mijn hele familie weer te zien. Ik heb ze al zo lang niet meer gezien.' 

'Hoelang is lang?' Vraag ik en ik trek mijn rechter wenkbrauw iets omhoog. Dat doe ik wel vaker als ik me iets afvraag.

'Zeven jaar, op Flora na want die zagen we op de opening van Jean zijn hotel. En mijn moeder' George zegt het zonder een emotie los te laten. 

'Is je moeder er ook?' George zijn handen knijpen weer in het stuur. 'Vast wel, het zal me niks verbazen.' Zegt hij kil. Ik ga hem nu iets vragen wat ik eigenlijk altijd al had willen doen. 

'Hoe zit het nou tussen jou en je moeder?' Ik vraag het zacht maar het is net hoorbaar. 

George knijpt nog harder in het stuur. 'Als je niet wilt dan hoe-.' Zeg ik maar ik word onderbroken door George. 'Nee het is goed maar ergens ligt het gevoelig snap je.' 

'Wat heeft ze gedaan George?' Ik wil mijn hand op die van hem leggen maar dat lijkt me geen goed plan. 

'Ons verlaten. Ze heeft mijn vader en mij achtergelaten, voor een andere man.' George zet de auto aan de zijkant van de weg. 'De vader van Flora.' Vraag ik. 

'Ja.' Zegt George kortaf. 'Sorry.' Zeg ik en ik leg nu wel een hand op die van hem. 

'Ik was nog zo jong, ik heb nooit een moeder figuur gehad, soms had mijn vader een vriendin maar die hield het niet langer dan drie maanden vol.' George is nu zo kwetsbaar en ik weet niet hoe ik hem kan helpen. 

'George ik weet niet hoe i-.' Zeg ik maar ik word onderbroken. 'Roosje, hier kan niemand me bij helpen het ligt te gevoelig, voel je niet schuldig schatje.' George buigt zich naar me toe en kust me op mijn lippen. 'George.' Een kreun ontsnapt uit mijn mond. 'Ja ja ik ga rijden.' George start lachend de auto en rijdt weer door. 

George draait de volumeknop van de radio om en het liedje fire on fire van Sam Smith vult de auto. Ik hou van dit liedje en begin te zingen. Ik klinkt als een spastische kraai maar boeien. George kijkt me glimlachend aan en zingt even later het refrein mee. 

Bij de zin You are perfection, my only direction kijkt George me aan. Voor een paar seconden staat mijn wereld stil. 

'When we fight, we fight like lions. But then we love and feel the truth.' Zingt George vals mee. 

'Cause when you unfold me and tell me you love me. And look in my eye.' Zing ik even later nog valser mee. 

'It's fire on fire.' Zingen we tegelijk.

'Wij moeten echt een band beginnen.' Zegt George wanneer het liedje afgelopen is. 

'Doen we.' Zeg ik lachend. 

'Rose, mijn moeder kan wel naar ons toe lopen en ze kan gemeen doen. Dan bedoel ik heel erg gemeen.' 

'Ze doet maar, als ze jou of de baby maar niet kwetst want dat heeft ze te maken met een zwanger vrouw met alle hormonen on fire.' George grinnikt. 

'Als ze ook maar een woord over jou of de baby zegt dan heeft ze te maken met een woeste man.' George zoekt naar een parkeerplek want we zijn er. 

Na vijf minuten rondrijden vinden we een topplekje. Ik stap uit de auto en rek mijn armen uit. George pakt mijn hand vast en samen lopen we naar de juiste plek. Flora en Jean gaan letterlijk op het strand trouwen. De locatie is top en het weer is geweldig. 

'Zouden we al moeten gaan zitten?' Vraag ik aan George. 'Ja laten we dat maar doen.' Ik zie allemaal mensen met elkaar kletsen en een paar van hun zijn denk ik familie van George. George zijn moeder zie ik nergens, ik weet niet hoe ze eruit ziet maar ze zal wel op George lijken. 'Kijk hier staat George Harrison en Rose Harrison.' George wijst naar onze stoelen waar onze namen op staan. Ik voel dat ik rood word. Rose Harrison? George en ik zijn nog niet eens getrouwd. 'Wat netjes allemaal.' Ik ga voorzichtig zitten want ik voel me aangekeken. 'Klinkt wel goed hé! Rose Harrison.' George glimlacht en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach wat verlegen. 

'Dit is helemaal niks voor Flora. Het is gewoon openbaar gebied, iedereen kan zomaar op deze stoelen gaan zitten.' Zegt George. 'Het is zo ongeorganiseerd maar aan de andere kant ook weer niet.' Ik hoor muziek en draai me om. Jean loopt naar de boog waar de trouwambtenaar al staat en kijkt trots voor zich uit. 'Wat een eikel.' George rolt met zijn ogen. 'Kom op, doe het voor Flora.' Ik geef hem een zacht stootje tegen zijn schouders. 

'Als iedereen wilt gaan staan.' Zegt de trouwambtenaar uit het niets. Ik schrik ervan want die gast klinkt streng. Ik sta snel op. 

Ik draai me weer om en zie een straalende Flora naast haar vader. Tenminste ik gok dat dat haar vader is. 'Dat is Richard, de man met wie mijn moeder hertrouwd is.' Ik hoor afkeuring in George zijn stem. 'Dus, Richard ik mag je niet.' Zeg ik nadenkend en George grinnikt weer. 

Achter Flora loopt nog iemand. Ik ga op mijn tenen staan om te kijken wie dat is. Als ik haar gezicht zie schrik ik. Dat moet wel de moeder van George zijn. Jemig, George is echt een mix van haar en Michael. 

Nieuwe update: 19 september of eerder ! X

https://www.youtube.com/watch?v=vk_xq1P7vIU  dit is het linkje van Fire on fire van Sam Smith! Zeker het luisteren waard <3