De stagiaire

Hoofdstuk 53

Rose Jones: 

Ik glimlach verlegen door George zijn reactie. Onhandig raapt hij zijn telefoon op. Gelukkig is de telefoon nog heel. 'Klaar om te gaan?' Vraag ik. 'Bijna.' George geeft me een kus en loopt dan naar binnen, recht op Levi af. George glimlacht en geeft Levi een paar kusjes. Zo ontzettend lief.

'Nu ben ik klaar.' George steekt zijn arm uit als teken dat ik die moet pakken. Dat laat ik niet op zich wachten. Ik haak mijn arm in de zijne. 'Uh Pleun ik denk dat we rond een uur of twaalf wel weer thuis zijn.' Roep ik voor ik de deur sluit.

'Ja doei, ga ervan genieten.' Roept Pleun terug. Ik grinnik. George en ik lopen naar zijn auto. George houdt de deur voor me open. 'Dankuwel meneer.' Ik ga zitten en leg mijn handen op mijn schoot. 'Je ziet er echt beeldschoon uit Rose.' George legt zijn hand op mijn bovenbeen neer. Kippenvel verspreid zich over mijn lichaam.

We zijn op de locatie waar we moeten zijn. Zoekend kijk ik om me heen, ik heb werkelijk geen idee waar we heen moeten. 'Kom.' George pakt mijn hand vast en trekt me mee. 

Wanneer we naar binnen lopen begroet George zo'n beetje iedereen die we tegenkomen. Mannen schudt hij de hand en de vrouwen geeft hij drie zoenen op de wang. Een vlaag van jaloezie bloeit in me op maar dat schud ik snel van me af. 

'George, geweldig dat je er bent.' Een onbekende man komt enthousiast op ons af en schudt George zijn hand. 'Phillip, het ziet er uitstekend uit.' George glimlacht. 'Dankjewel! Wie heb je meegenomen?' Ik krijg een knipoog van Phillip. 'Dit is Rose, mijn vriendin en moeder van mijn kind.' Wanneer Phillip dat laatste hoort valt hij bijna flauw. 'Een kind! Ben je vader?' George begint te lachen. 'Jazeker, trotse vader van Levi.' George drukt een kus op mijn voorhoofd en ik sta er wat onhandig bij. 'Daar moet op gedronken worden.' Phillip blokkeert een bediende en haalt twee glazen met champagne van het dienblad. Hij overhandigt er één aan George. 'Proost.' Hij tikt het glas tegen die van George. Gadverdamme wat een kwal is die Phillip. Ik maak me los van George en loop weg. 'Rose?' George roept me na maar ik ben al weg. Waar gaan we heen als we er even mee klaar zijn? Juist. Het toilet. 

Ik staar naar mijn eigen spiegelbeeld in een gigantische spiegel. Waarom ben ik niet gewoon thuis gebleven? Nee, je doet dit voor George. Verman je en ga hem zoeken. 

Ik loop het toilet uit en bots tegen iemand op. 'Sorry mijn fout.' Ik buk om mijn tas op te pakken. 'Rose?' Ik kijk op en ontmoet de ogen van Flora. Mijn god wat ben ik blij haar te zien. Ze omhelst me vrolijk. 'Hoe is het?' Vraag ik. 'Goed! Jean en ik hebben en top huwelijksreis achter de rug.' Flora haar wangen kleuren rood. Haar hand ligt op haar buik. Mijn mond zakt open. 'Ben je?' Vraag ik ongelovig. Flora knikt. 'Oh dat is echt geweldig nieuws!' Ik omhels haar. 'Hoeveel weken ben je?' 'Acht weken.' Flora straalt. 'Ik ben ontzettend blij voor je.' Ik glimlach. 'Waar is jou buik gebleven?' Vraagt Flora. Verbaasd kijk ik haar aan. 'Ben je al bevallen?' Geschrokken slaat ze een hand voor haar mond. Ik knik. 'Oh mijn god wat erg dat ik daar nog niet naar gevraagd had.' 'Dat is toch niet erg?' Ik kijk haar geruststellend aan. 'Nee ik vind het echt heel erg van mezelf. Je bent een vriendin van me en George is mijn halfbroer.' 'Ik vind het echt niet erg.' Ik pak mijn telefoon en zie dat George me gebeld heeft, die bel ik zo wel. Ik ga naar mijn galerij en laat Flora foto's zien van Levi. 

'Wat een schatje, het is echt een mix van jullie!' 

'Hier ben je!' Flora en ik draaien ons beiden om en kijk in de ongeruste ogen van Jean en George. 

'Jezus waar was je?' George loopt naar me toe en legt beschermend een hand om me heen. 'Doe eens rustig, ik liet Flora foto's zien van Levi.' 

'Wie de fack is Levi?' Jean bemoeit zich ermee. Flora geeft hem een zacht tik tegen zijn schouder. 'Levi is de zoon van George en Rose.' Jean kijkt ontzettend verbaasd. 'Hebben jullie een kind?' 'Ja, Levi is een paar weken oud.' George kijkt Jean nors aan. 'Gefeliciteerd.' Jean klinkt oprecht. 'Zullen we gaan Rose?' Ik knik. Flora en ik nemen afscheid van elkaar, George en Jean kijken wat om zich heen. 

Wanneer we weer in de auto zitten kijk ik verveeld uit het raam. George lijkt het te merken en zet de auto aan de kant. 'Wat is er schat?' Ik kijk George aan. 'Ik weet het niet.' Het is de waarheid.

'Wil je naar huis of gaan we nog ergens wat drinken?' George geeft me een knipoog. 

'Laten we maar naar huis gaan.' Ik zucht en zie de teleurgestelde blik in George zijn ogen. We zitten een poos in stilte. 'Heb ik iets verkeerds gedaan?' Vraagt George dan. Verbaasd kijk ik hem aan. 'Nee natuurlijk niet.' Ik pak zijn hand vast. 'Het voelt wel zo.' Hij brengt mijn hand naar zijn wang. Ik buig me naar voren en zoen hem. George pakt mijn gezicht vast en maakt zich los. 'Ik hou zoveel van je Rose en dat moet je echt weten.' Ik bloos en weet niet zo goed wat ik nu moet doen. George trekt me weer naar zich toe en zoent me. Gaat wat lastig in de auto maar het lukt. 

Na weet ik veel hoelang stop ik om adem te halen. Mijn borstkas gaat flink op en neer. 'Zullen we dan maar naar huis?' George grijnst. 

Nieuwe update: 26 december, want dan is het kerst woohoo x