De stagiaire

Hoofdstuk 30

Rose Jones:

Hoe kan hij? Hij verbreekt zonder pardon zomaar de verbinding.

Met verschillende gedachtes laat ik me op mijn bed vallen.

'En en en en?' Een te enthousiaste Grace komt mijn kamer in.

'Die kloothommel heeft de verbinding verbroken.' Ik vecht tegen mijn tranen.

'Oh.' Je hoort dat Grace haar stem van vrolijk naar verbaasd gaat.

'Laat het maar gewoon zitten, hij wil het toch niet.'

'Rose geef de moed nou niet op, hij had vast geen signaal meer of zoiets. Misschien is zijn batterij wel leeg?' Grace slaat een arm om me heen.

'Jij bent lief.' Ik druk een kus op Grace haar haren.

'Ik hoor dat iemand lief is.' Ethan heeft mijn kamer ook gevonden en gaat naast ons op het bed zitten.

'Omg Ethan weet je het al? Je wordt een oom!' Grace is weer enthousiast.

Snel probeer ik met mijn ogen duidelijk te maken dat Grace het net heeft gehoord.

'Oh ben je zwanger dan Grace? Dat is wel een beetje heel erg snel. Wie moet ik een klap verkopen?' Ethan kijkt zogenaamd erg serieus.

'Ethan!' Grace rolt met haar ogen.

'Grace.' Ethan doet een imitatie van Grace.

'Rose is zwanger! Ik niet! Ben je gek geworden.'

'Ach tegenwoordig word je tiener moeder op je twaalfde.'

'Je ben niet serieus Ethan! Dit niet iets waar je grapjes om moet maken.' Met mijn strenge moeder blik kijk ik Ethan aan.

'Nee klopt, sorry.' Ethan kijkt me verontschuldigend aan.

'Oké Ethan, Rose is zwanger.' Grace haar gezicht is zo serieus dat ik het uitproest. Ze heeft niet door dat we haar voor de maling nemen.

'No shit Sherlock.'

'Huh?' Grace kijkt verward.

'Ik wist al dat Rose zwanger is.'

'Ja zeg dat dan domme!' Grace geeft Ethan een tik op zijn hoofd.

'Sorry kleintje.'

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

Een paar weken verstrijken, ik ben nu vijftien weken zwanger. Ik heb nog steeds niks gehoord van George. Ik voel me kut en misselijk.

'Rose, waarom neem jij het initiatief niet?' Mijn moeder staat te koken en ik leun tegen het aanrecht aan.

'Ik heb hem gebeld en geappt, meerdere keren. Hij reageert gewoon niet. Ik heb mijn best gedaan.'

'Ik kan me niet voorstellen dat hij niks van zich heeft laten horen.'

'Mam ik heb niks gekregen, zelfs geen postduif.'

'Een postduif!' Mijn moeder schiet in de lach.

'Zullen we vanavond gaan winkelen? Het is koopzondag.' Mijn moeder klinkt vrolijk.

'Prima, zal ik Grace ook vragen?'

'Ja gezellig, eindelijk weer een momentje met mijn dochters.'

'Auw mam, sorry dat ik geen meisje ben.' Ethan komt binnen en loopt naar de koelkast.

'Wil jij ook mee winkelen dan lieverd? Dan maken we er een leuk meidendagje van.' Mijn moeder geeft Ethan een knipoog.

'No thanks.' Ethan pakt een blikje cola, opent het en neemt een slok.

'Ethan! We gaan zo eten.' Mijn moeder zucht.

'Oeps.' Ethan loopt de keuken weer uit.

'Ik ga Grace zoeken.' Ik pak een stukje komkommer en loop ook de keuken uit.

Grace zit op de bank televisie te kijken. Ik ga naast haar zitten.

'Wil je vanavond met mama en met mij winkelen?' Vraag ik.

'Ik kan vanavond niet.' Grace haar wangen kleuren rood.

'Oh nee? Wat ga je doen dan?'

'Niks.' Grace is ongeveer zo rood als een tomaat.

'Gracie, vertel eens aan je zus.' Ik schuif iets meer haar kant op.

'Nee nee, het is niks.'

'Grace je bent nogal rood.'

Grace zucht. 'Ik heb een afspraak.'

'Oeh! Afspraak? Of afspraakje? Een paar letters meer maar het is een verschil.'

'Afspraakje.'

Met wie!' Ik ben enthousiast. Mijn kleine zusje is verliefd.

'Ken je niet en gaat je niks aan.' Grace staat snel op en loopt met een rood hoofd. Lachend kijk ik haar na.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

'Rose is dit niet leuk? Mijn moeder laat me steeds babykleding zien. Ze heeft nu een schattig babymutsje in haar handen.

'Mam, ik ben nog maar vijftien weken zwanger.' Ik wrijf zachtjes over mijn buik.

'Ja nou en? Voor je het weet is je water gebroken en ben je te laat.' Ze stopt het witte mutsje in het mandje.

'Prima.' Ik zucht en strijk met mijn handen over de kleding. Ik realiseer me nog steeds niet dat ik zwanger ben. Mijn buik is amper te zien en ik voel de baby ook nog niet.

Ik mis George, waarom negeert hij me?

'Rose? Rose? Hallo aarde aan Rose?' Mijn moeder heeft weer babykleding in haar handen.

'Mam zullen we even wat gaan drinken, ik kan amper op mijn benen staan.'

'Ja tuurlijk lieverd! Ik reken dit even af.'

Een kwartiertje later zitten we in een knus cafeetje te wachten op onze bestelling. Mijn moeder en ik kletsen over verschillende dingen maar ik merk dat ik er niet helemaal bij ben.

'Rose? Gaat het wel goed?' Mijn moeder klinkt bezorgd.

'Ja, het gaat prima ben gewoon een beetje misselijk.'

'Voor wie was de cola?' Een jong meisje komt aanlopen met een dienblad vol met drinken. Dit gaat mis.

'Ja voor mij.' Ik probeer wat ruimte te maken op het kleine tafeltje.

Het meisje pakt het glas en zet het voorzichtig neer. Wanneer ze het volgende glas wil pakken gaat het mis. Het lijkt wel op domino. Één voor één vallen de glazen met drinken om. Letterlijk alles belandt op mijn schoot.

'Fuck.' Het meisje laat het lege dienblad op de grond vallen en rent naar de keuken. Verdomme.

Mijn moeder denkt hier heel erg anders over. Ze schatert het uit. Verontwaardigend kijk ik haar aan.

'Oh god, sorry!' Het meisje is weer terug met een hand vol doekjes.

'Kan gebeuren.' Ik probeer te glimlachen maar dat mislukt.

'Sorry, sorry!' Het meisje kijkt zo geschrokken dat ik medelijden met haar krijg.

'Ik ga even naar het toilet.'

Gatver ik plak aan alle kanten. Gehaast loop ik naar de toiletten.

'Rose?'

Hoi!

Excuses dat het zo laat is. gedoe met wattpad! <3

Ik ben lekker toets vrij! Maar ik mag nog wel even lekker twee en een halve week naar school. Heerlijk!

30K! Ongelofelijk, geweldig, fantastisch. Lots of love xoxo

Binnenkort meer x

XX ME