De stagiaire

Hoofdstuk 37

Rose Jones:

'Gaat het goed?' Hoor ik River roepen. Ik steun op de toiletbril en voel me kotsmisselijk. 'Ja.' Roep ik terug. Ik voel dat mijn maag zich weer omdraait en geef over totdat er niks meer uit komt. Gadverdamme, mijn keel brandt. Ik sta met bibberende benen op en zoek steun bij de deurklink. 'Rose?' River opent de badkamer deur waardoor ik naar achteren val. Ik gil en dan wordt het zwart. 

George Harrison:

Ik zit in een doodsaaie vergadering die gaat over de financiën. Mijn gedachtes dwalen steeds af naar mijn Rose en onze baby. Je kunt mij niet gelukkiger krijgen.

'Meneer Harrison?' Ik schrik op van mijn gedachtes en kijk boos naar degene die ze verstoord heeft. 'Wat!' Roep ik nijdig naar een vrouw die een telefoon in haar hand heeft. 

'Ene River wilt u spreken. Het klinkt belangrijk ze is helemaal in paniek.' Zegt de vrouw. River? Die zou vandaag langskomen bij Rose. Is er iets met Rose? Ik spring op uit mijn stoel excuseer me en ruk de telefoon uit de vrouw haar handen. 

'Met George.' 

'George! Je moet nu naar huis komen.' Hoor ik River in paniekstand roepen. 

'Is er iets met Rose?' Vraag ik bezorgd. 

'Ze is gevallen en bewusteloos. Ze ligt op de bank, mevrouw Luéns zorgt voor haar en de dokter komt eraan. Het is allemaal mijn schuld.' River begint te huilen. 

'Ik kom eraan.' Ik hang op en maak dat ik wegkom. 

Niet veel later kom ik aan bij mijn huis. Ik stap uit mijn auto en ren naar de voordeur die gelukkig al open is. 

'Rose.' Roep ik en ik zie dat ze op de bank ligt met gesloten ogen. River zit naast haar en haar ogen zijn rood van het huilen. Ik loop naar River toe en leg een hand op haar schouder neer. Een klein beetje geschrokken kijkt ze op maar als ze mij ziet gaat ze gelijk staan zodat ik naast Rose kan zitten. 

'Wat is er gebeurd River?' Vraag ik terwijl ik me aan Rose haar hand vastklamp. 

'Rose voelde zich misselijk en gaf over in de badkamer, verschillende keren volgens mij. Ik maakte me zorgen want ze bleef een poosje weg. Ik liep dus naar de badkamer en deed de deur open. Rose leunde tegen de deur aan dus zij werd naar achter geslingerd en knalde met haar hoofd tegen de badrand. Het was een ongeluk echt waar!' Bij River stromen de tranen over haar wangen als een waterval. 

'Rustig River, het is niet jouw schuld.' Ik probeer haar te kalmeren. 

'De dokter is er.' Luéns komt binnen met een vrouwelijke dokter aan haar zijde. 

Ik laat Rose haar hand voorzichtig los en stel me voor. 'George Harrison.' 'Felice Cult.' Ze schud mijn hand. 

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

'Dus de baby is ook in orde?' Vraag ik aan de dokter die op het punt staat om te vertrekken. 

'Ja meneer, u baby heeft geen schade opgelopen. U vrouw heeft een hersenschudding en kan elk moment bij komen.' Ik geef de dokter een hand en mevrouw Luéns loopt met haar mee. 

'Roosje toch.' Ik ga weer naast haar zitten en strijk over haar wangen. 

'Ik voel me zo schuldig.' River geeft me een icepak. Die ik voorzichtig tegen Rose haar hoofd leg.

'River hier kun je niks aan doen, het komt allemaal goed.'

'Ik denk dat het beter is als ik naar huis toe ga, dan ben je even alleen met Rose.' River loopt naar Rose toe en drukt een kus op haar hoofd. 

'Ik bel als ze bijkomt.' Zeg ik en zeg River gedag.

Rose Jones:

Voorzichtig open ik mijn ogen. Waarom lig ik op de bank? Ik probeer om rechtop te gaan zitten maar dat laat mijn lichaam niet toe. Mijn hoofd. Ik grijp naar mijn hoofd die ontzettend veel pijn doet en voel een bult. Ben ik gevallen?

'Hey Roosje.' George komt binnen met een dienblad waar een pot thee met glazen opstaan.

'Wat is er gebeurd? Waarom lig ik hier en waarom doet mijn hoofd zoveel pijn?' 

'Je bent gevallen in de badkamer, je hebt een hersenschudding.' George gaat naast me zitten en drukt een kus op mijn lippen. Vage beelden van dat ik moest overgeven en een deur die omzwaait zie ik voor me. 

'En de baby.' Geschrokken gaan mijn handen naar mijn buik. 

'De baby mankeert niks.' Opgelucht haal ik adem. 

'Je moet rustig aan gaan doen schatje.' 

'Nog rustiger dan dat ik doe?' Ik glimlach en voel een steek van pijn door mijn hoofd gaan. 

'Ja, denk alsjeblieft om jezelf en de baby.' George strijkt een pluk haar achter mijn oren. 

'Waar is River?' Ik herinner me dat zij vanmiddag  op bezoek was. 

'Die is naar huis, ze voelt zich zo schuldig.' 

'Waarom?' Vraag ik verbaasd. 

'Zij opende de deur waardoor je gevallen bent.' George kijkt me spijtig aan. 

'Maar daar kan zij toch niks aan doen?'

'Dat zei ik ook al maar ze trekt het zich heel erg aan.' 

'Die arme schat.' Als ik me goed genoeg voel ga ik haar bellen neem ik mezelf voor. 

'Kom we gaan naar bed.' George tilt me op en draagt me naar onze kamer waar hij me voorzicht op bed neerlegt. 

'Ik ga douchen, ben zo terug.' Hoor ik hem zeggen. Voor ik nog iets terug kan zeggen vallen mijn ogen dicht en val ik in slaap. 

Hoi!

Ben ik dan, sorry voor de late update. Ondanks ben ik eerder terug gekomen van vakantie omdat mijn opa in het ziekenhuis ligt. Dus ik heb weinig tijd gehad om te schrijven sorry!

Binnenkort meer x

XX ME