De stagiaire

Hoofdstuk 40

Rose Jones:

Mijn ogen staren naar het witte plafond. Mijn rug doet ontzettend veel pijn, de pijn is bijna ondraaglijk. Dan draag ik ook nog eens een kindje. Mijn lichaam kan het gewoon niet aan. Ik had niet zo koppig moeten zijn om op de bank te gaan slapen. De bank is comfortabel maar ons bed is toch wat beter. Vermoeid sluit ik mijn ogen, hopen dat ik nog kan slapen. 

'Roosje.' Hoor ik iemand zacht fluisteren. Ik slaap nog maar mijn hersenen zijn wakker. Tenminste dat voelt zo. Ik mompel wat en draai me nog een keer om. 

'Schatje.' Zegt hij. Bij het horen van zijn stem krijg ik onmiddellijk kippenvel. Ik heb deze man zo gemist, al was het maar voor een paar uur. Ik open mijn ogen en ga rechtop zitten. 

George zit geknield naast mij. Op het bijzettafeltje heeft hij een dienblad waarop ontbijt staat. 

'George, het spijt me.' Fluister ik zacht. 'Oh Rose.' Zegt hij en hij strijkt een blonde pluk haar achter mijn oren. Met liefde. 

Ik leun tegen hem aan en val samen met hem op de grond. Zachtjes. 'Het spijt mij Rose, ik moet niet zo afstandelijk doen.' Hij zoent me op mijn lippen. 'Het is goed.' Hij drukt zachtjes zijn tong bij me naar binnen. Na vijf minuten hevig zoenen, trekt George mijn nachthemdje uit. 'Is het goed, ga ik niet te snel?' Vraagt hij. 'Nee ik wil je.' Fluister ik en zoen hem verder. Goedmaak seks is altijd prima. 

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

George en ik staan samen onder de douche, ik met mijn rug naar hem toe. Hij glijdt me zijn handen over mijn lichaam en zeept het in. Ik geniet van zijn handen op mijn lichaam. Hij drukt een paar kusjes in mijn nek en draait dan de kraan uit. Geïrriteerd kreun ik. 

'Sorry schat maar er is werk wat op me wacht.' George pakt een grote witte handdoek en wikkelt dat om me heen. 'Ik ben werk dat op je wacht.' Ik laat de handdoek van mijn lichaam afglijden. George draait zich snel om en droogt zich af. 'Rose als ik me omdraai dan zijn we morgen nog niet klaar.' Hij lacht. 'Draai je dan om.' Zeg ik uitdagend. 'Rose we hebben net drie rondes achter de rug, je moet rusten.' Hij draait zich om met zijn ogen dicht en loopt naar me toe. 'Doe je ogen open George.' Ik zucht.  'Als ik dat doe, krijgen jullie geen rust en dat hebben jullie nodig.' George drukt een kus op mijn lippen en verlaat daarna de badkamer. 

Ik zucht nog eens en begin me dan toch maar mezelf af te drogen. Ik begrijp George maar ik heb hem gewoon nodig. 

Ik sta te twijfelen voor mijn kledingkast. Trek ik iets netjes aan of gewoon iets wat comfortabel is. Ik besluit dan toch maar iets netjes aan te trekken. Een jurkje om precies te zijn. Het is niet super super super netjes maar het kan voor netjes doorgaan. 

Ik loop naar George zijn werkkamer en leg mijn hand op de deurklink, als die weer op slot is dan ben ik echt weg. Ik zet kracht en de deur gaat open. 

'Wat had ik gezegd over werken?' George kijkt me hoofdschuddend aan. 'Sorry ik wilde alleen even checken of je de deur op slot had gedaan.' Ik voel me een spion. 

'Rose dat was eenmalig en dom van me, ik doe dat echt niet meer!' George zijn telefoon gaat af. Twijfelend kijkt hij van mij naar de trillende telefoon. 

'Neem maar op.' Probeer ik geruststellend te zeggen. George pakt zijn telefoon op en accepteert het gesprek. 'Met George Harrison.' Ik wil net de deur uitlopen. 'Jean wat moet je?' Roept George. Jean? De verloofde van Flora. Flora is de halfzus van George. Het is volgens mij nogal gecompliceerd. 'Ja ik wist dat jullie gingen trouwen, hoe moet ik nou weten dat dat morgen is? We hebben geen uitnodiging gekregen.' 'Wel heel toevallig dat onze uitnodiging nooit is aangekomen! Hoe weet je dat eigenlijk?' Ik loop dan toch maar weg en hoor George fel discussiëren. Ik loop naar de woonkamer waar ik op de bank ga zitten en wat speel met mijn telefoon.

Vijf minuten later hoor ik dat George opgehangen heeft. Dit weet ik omdat hij keihard 'Jaja wij zullen er morgen zijn, de groeten.' schreeuwde. Ik besluit om dan toch maar even naar George te gaan.

'George?' Ik klop op zijn deur. 'Kom binnen.' Hoor ik hem mompelen. 

'Dat was Jean toch?' Vraag ik terwijl ik op de stoel tegenover hem ga zitten. 

'Ja dat klopt.' George klapt zijn laptop dicht. 

'Vertel.' Zeg ik en ik pak zijn hand vast.

'Je weet dat Flora en Jean verloofd zijn toch?' Vraagt George. Ik knik, ik zal nooit ons gesprek in de toiletruimte vergeten. 'Nou die gaan dus morgen trouwen. Ze hebben ons de uitnodiging verstuurt maar die is nooit aangekomen en daar kwamen ze net achter. Dus we gaan morgen naar de bruiloft van mijn zus en mijn vijand.' 

'Klinkt gezellig.' Zeg ik zacht. George glimlacht naar me. 'Flora heeft zoveel mannen aan haar voeten gehad en dan kiest ze Jean! Dat snap ik echt niet.' 

'Jij hebt toch ook allemaal meiden aan je voeten hangen? Jij kiest toch ook voor mij.' Zeg ik. 

'Ja maar dat is toch logisch? Jij bent het beste wat me ooit is overkomen Rose.' George knijpt zachtjes in mijn hand. 

'Ik hou van je.' Ik buig me over het bureau heen en zoen hem. 

'Je wil niet weten hoeveel ik van jou hou Rose.' Zegt George tussen het zoenen door. Ik gniffel zachtjes en maak me los. 'Jij moet werken.' Ik geef hem een knipoog en loop dan de kamer uit.

Nieuwe update: 8 september of eerder! X