De stagiaire

Hoofdstuk 19

Rose Jones:

Ik sta een beetje zenuwachtig op Lewis te wachten. Zou hij denken dat het een date is? Want dat is het dus absoluut niet. Ik vind dat je ook gewoon bevriend kan zijn met een jongen.

'Hey.' Hoor ik Lewis zeggen. Ik draai me om en zie hem staan.

'Hey.' Zeg ik terug.

'Zullen we naar binnen gaan?' Hij houdt de deur al voor me open.

'Ja is goed.' Ik stap naar binnen en hang mijn jas op aan de kapstok, Lewis volgt me en samen lopen we verder.

'Kan ik jullie helpen?' Een bruinharige jongen komt op ons af gesneld.

'Ja ik had gereserveerd.'

'Oké, op welke naam?'

'Lewis.' Lewis zegt het op zo'n droge toon dat ik in de lach schiet. Geïrriteerd staat de ober me aan te kijken.

'Ik zie het staan, als jullie me willen volgen?' We lopen met hem mee naar ons tafeltje. Nog steeds wat ongemakkelijk schuiven we aan.

'Kan ik jullie iets te drinken inschenken?'

'Doe maar een koffie voor mij.' Zegt Lewis.

'Thee voor mij.' Ik pak de kaart en verdiep me op de lettertjes.

'Komt eraan.' Met een gemaakte glimlach loopt de ober weg.

'De chagrijn.' Lewis pakt ook een kaart.

'Ach ja.'

'Rose, het spijt me van gisteren ik bedoelde het niet zo.' Lewis pakt mijn hand. Ik kijk hem aan.

'Lewis het is al goed, ik was wel even beledigt dus zeg het niet nog eens.' Ik glimlach.

'Ik hou wel mijn mond.' Lewis lacht nu ook.

Nadat we ons drinken hebben gekregen en onze verdere bestelling hebben doorgegeven is het ijs tussen ons al gebroken en kletsen we over van alles en nog wat.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

'Ik heb een leuke dag gehad, dankjewel.' Ik geef Lewis een knuffel. Na het eten hebben we een film gezien en zijn we gaan wandelen in het park.

'Geen probleem Rose, ik heb het ook leuk gehad.'

Ik heb het vandaag leuk gehad, Lewis is een goede vriend meer niet en ik weet niet of hij dat door heeft.

'Moet ik je een lift geven?'

'Nee hoor ik red me wel.' Ik zwaai naar Lewis voordat hij in zijn auto stapt.

'Doei.' Roept hij wanneer hij het raam van de auto open doet.

'Joe.' Roep ik terug, Lewis rijdt toeterend weg.

Oké nu moet ik thuis zien te komen. Nou ja thuis, George zijn huis. Voelt misschien wel een beetje als thuis. Een heel klein beetje.

Ik loop naar het eerste en beste bushokje die ik zie en kijk of die langs het huis rijdt van George. Net niet helemaal dus ik moet misschien twee kilometer lopen, ach ja dan beweeg ik ook nog eens. Ik besluit om te gaan wachten op de bus die over een twintig minuten zou moeten komen.

Na een hobbelige busrit moet ik nog zo'n drie kilometer lopen. Gelukkig heb ik mijn sneakers aan anders was echt een hel geweest.

Ik heb geen idee hoelang ik erover heb gedaan maar ik denk dat een professionele hardloper in mijn tijd een marathon had kunnen lopen. Uitgeput druk ik de code in van het beveiligingssysteem zodat de hekken opgaan. Dan loop ik over de lange oprijlaan naar de voordeur die blijkbaar al open is.

'Mevrouw Luéns? Wat doet u hier?' Vraag ik verbaasd als ik haar in de keuken tegenkom.

'Meneer George ligt ziek op bed en iemand moet voor hem zorgen.' Luéns rommelt wat in de keukenkastjes.

'Als je wilt kan ik het hier van u overnemen, u heeft vrij!' Ik glimlach.

'Nee u mag niet mijn werk doen daar ben ik voor.' Ze glimlacht.

'Mevrouw Luéns het is echt niks ik doe het graag.' Twijfelend kijkt ze naar me.

'Ik kan dit echt wel gaat u alstublieft naar huis en geniet van je vrije dag.'

'Mevrouw Jones u bent een goed mens.' Dankbaar omhelst ze me en loopt weg.

Met een kop hete thee loop ik naar de slaapkamer van George onderweg hoor ik hem hoesten.

Ik open de deur en loop naar binnen. George ligt met zijn rug naar me toe en ik voel medelijden opbloeien, hij ziet er echt ziek uit zelfs van de achterkant.

'Rose?' Met waterige ogen kijkt hij me aan. Ik ga op de rand van zijn bed zitten.

'George wat is er gebeurd? Toen ik weg ging was je toen al ziek?'

'Ik weet het niet toen jij weg was leek het wel alsof er een knop in mijn lichaam zich omdraaide. Van fit naar ziek.'

'Hier ik heb thee voor je gezet, wil je wat eten?' Ik zet de thee op zijn nachtkastje.

'Bedankt, nee dankje ik denk dat dat er straks dan uitkomt.' Hij glimlacht.

<<<<<<<<<<<<<<<<<<<

Ik schrik wakker zonder enige tijdsbesef, ik kijk om me heen en kom erachter dat ik in slaap gevallen ben. Op George zijn bed en in George zijn armen. Ik probeer me los te wringen maar hij is te sterk, dat was te verwachten.

Kreunend komt George opeens overeind en geeft over op mij. Dankjewel.

Verbaasd kijk ik naar de suspensie die zich op mij bevindt en op de dekens.

'Mijn hoofd.' George heeft volgens mij niet door dat hij gekotst heeft.

'Mijn kleding.' Zeg ik op dezelfde toon als wat George deed.

'Oh shit, sorry.' Hij kijkt me spijtig aan. Ik sta op doe al mijn kleding uit behalve mijn lingerie.

'Dat vind ik jammer.' Mompelt George. Ik draai me om zonder dat ik door heb dat ik in mijn beha sta. 'Wat?'

'Je mag de rest ook wel even uitdoen.' Hij grijnst. Ik draai me snel om en loop zijn badkamer in om te douchen. Ik ben alleen zo dom om geen schone kleding en lingerie mee te nemen. Dus met een handdoek om me heen geslagen loop ik weer terug om dan vervolgens naar mijn kamer te gaan om me om te kleden. Ik hoor George fluiten en bloos. Als ik klaar ben moet ik natuurlijk even George zijn bed verschonen.

'Kom ga maar even op de bank liggen dan kan ik je bed verschonen.' Ik ondersteun George naar de bank in de woonkamer.

'Bedankt Rose, dat je dit doet.'

Hoi!

Ik heb een nieuwe cover! Ik hoop dat jullie die mooi vinden want ik ben er heel erg blij mee! @floralifex heel erg bedankt! Dus degene die graag een cover willen check haar account ze maakt hele gave covers :) 

Binnenkort meer!

XX ME