De stagiaire

Hoofdstuk 29

Rose Jones:

Geschrokken draai ik me om. Ik kijk in de boze ogen van Elliot. 

'Lief, het is Rose.' Ik kijk naar Luca en zie dat hij net zo verbaasd opkijkt van de boze Elliot. 

'Ik heb je gezegd dat ik haar niet hier wil hebben.' Sist Elliot. 

'Elliot ik hou heel erg veel van je maar wil je alsjeblieft respecteren dat Rose gewoon een vriendin van me is.' Luca pakt Elliot zijn hand vast. 

Denkt Elliot dat ik Luca leuk vind? Ten eerste weet ik dat Luca op jongens valt. Ten tweede vind ik hem helemaal niet leuk. Als vriend is hij geweldig maar meer dan dat echt niet. 

'Mag ik even de speelbreker zijn. Ik zie Luca als een vriend meer niet.' Zeg ik een tikkeltje beledigd. 

'Het spijt me, ik geef gewoon te veel om Luca.' Elliot steekt zijn hand naar me uit. 

'Ik ben Rose.' Zeg ik en ik schud zijn hand. 

Elliot en Luca beginnen te lachen. Verbaasd kijk ik ze aan. 

'Ik weet hoe je heet. Die hand was bedoeld om sorry te zeggen.' Mijn IQ is net zo hoog als dat van een slak. 

'Excuses aanvaard.' Ik schud opnieuw zijn hand. 

'Rose kan ik Elliot vertellen over wat je me net vertelt hebt?' Luca kijkt me vragend aan. 

Binnenkort weet iedereen het want mijn buik kan ik toch niet verbergen. 

'Prima.' Ik probeer het nonchalant te zeggen. 

'Rose is zwanger.' 

'Wauw! Wat leuk, gefeliciteerd!' Elliot klinkt een stuk aardiger dan zonet. Ik zet een klein glimlachje op. 

'Elliot, er zit meer drama achter.' Luca zit er helemaal klaar voor.

Luca vertelt Elliot precies hetzelfde verhaal als wat ik net aan Luca hebt vertelt. 

'En nu?' Vraagt Elliot. 

'Ja dat weet ik ook niet want toen kwam jij binnen.' Luca zucht. 

'George heeft me gebeld en toen vertelde hij aan mij dat hij wist dat ik zwanger ben.' Ik voel dat ik onrustig word. 

'Maar heb je dat bevestigd?' Elliot en Luca zitten op het puntje van hun stoel. 

'Nou ik vroeg hoe hij daar achtergekomen was en toen heb ik in blinde paniek opgehangen.' Ik staar naar de grond. 

'Ik zou hem bellen en het aan hem vertellen.' 

'Ik wil hem niet kwijt raken.' 

'Als die George echt van je houdt dan gebeurd dat ook echt niet.' Elliot kijkt me vriendelijk aan. 

'Jullie hebben gelijk.' Ik zucht. Ik ben echt een domme trut. Ik ga straks naar huis en ga alles aan mijn ouders vertellen.

Een uurtje later ben ik weer onderweg naar mijn huis. Het was erg gezellig bij Elliot en Luca. Het ijs tussen Elliot en mij is nu gebroken. Ook hebben ze me de moed ingepraat om aan mijn ouders te vertellen dat ik zwanger ben. Dat is wat ik ga doen. 

Ik open de voordeur, trek mijn jas uit en stap de woonkamer in. 

'Rose! Wil jij nooit meer zomaar weglopen midden in een gesprek?' Mijn moeder komt bezorgd naar me toe. 

'Sorry mam.' 

'Lieverd wat is er nou aan de hand?' We gaan op de bank zitten en ik veeg een paar tranen weg. 

'Mam beloof je me dat je niet boos gaat worden.' Ik kijk haar serieus aan. 

'Dat beloof ik.' 

'Ik ben zwanger.' Ik durf mijn moeder niet aan te kijken. Ik ben bang voor haar reactie. 

Het blijft stil, veel te lang. Voorzichtig kijk ik op. Ik zie dat mijn moeder haar ogen gesloten heeft. 

Ik wil net wat zeggen maar iemand onderbreekt me. 

'Word ik al op mijn veertiende tante?' Hoor ik iemand gillen. Grace! Ze heeft ons lopen afluisteren. 

'Grace!' Roep ik. 

'Ja?' Ik hoor dat ze door heeft dat ze betrapt is op het afluisteren. 

'Kom.' Ik zie dat ze achter de kast vandaan komt. Ik zucht.

'Mijn Roosje.' Mijn moeder neemt me in een stevige omhelzing. Opgelucht haal ik adem. 

'Ben je niet boos?' Vraag ik zacht. 

'Kijk ik sta er niet op te springen om al zo snel oma te worden. Maar wat gebeurd is is gebeurd.' Ze strijkt een blonde pluk van mijn haren achter mijn oren.

'Wie is de papa?' Vraag Grace enthousiast. Ik kleur rood. 

'Mijn baas.' 

'Wat vind hij ervan?' Vraagt Grace nieuwsgierig. 

'Hij weet het een soort van wel maar ook weer niet.' 

'Rose, je moet het hem vertellen.' 

'Ik weet het.' Zeg ik zuchtend. 

'Doe het zo snel mogelijk, je moet hem niet in spanning laten afwachten.' 

'Ik denk niet dat hij er op staat te popelen om vader te worden.' 

'Bel hem nou maar het kan alleen maar heel erg mee vallen.' 

Ik sta op en loop naar mijn kamer. Ik plof neer op mijn bed en druk met mijn trillende vinger op bellen. 

'Rose!' Ik hoor opluchting in zijn stem. 

'Het spijt me George. Echt het spijt me.' 

'Wat is er nou allemaal gaande schatje.' Vraagt George. 

'Word alsjeblieft niet boos.' Fluister ik. 

'Lieverd vertel me alsjeblieft wat er is.' 

'Ik ben zwanger, het is echt.' Ik wacht op zijn reactie maar die komt niet. 

Ik kijk op het scherm en zie dat de verbinding verbroken is.

Hoi!

Oh, oh. 

22K!!!!! Holy yeaaahhh. Ik ben jullie zo dankbaar xoxo.

 Ik doe heel erg mijn best om zo veel mogelijk te uploaden maar ja school... Het zijn de laatste loodjes dus als al mijn cijfers ingevoerd zijn ga ik vaker uploaden <3

Binnenkort meer x

XX ME