Popüler Değişim

Bar.

Merabaa, yine ben! Size açıklama yapmak istiyoruumm!!!

Bu hikaye benim tarafımdan yazılıyor, Berfin karakteriyle anlatılıyor ve "Popüler Değişim" olarak yaşanıyor. O yüzden Berfin gibi yazıyorum.

Hikayemi Berfin, Arda, Tolga ya da başka karakterler anlatınca olaya o'nun gözüyle bakmalısınız. Mesela, Berfin aptal, deli birisi ve olacakları tahmin edemiyor. O yüzden bazen saçmalıklar yapabiliyor. Bir örnek daha:

Bölümde Tolgahan karakteri tarafından anlatılan yerler var. Berfin'in kendisine karşı bazı duygular beslediğini sanıyor. Çünkü o Tolgahan ve o'nun açısından bakmalısınız.

Arda nasılsa öyle anlatıyor. Berfin de, Tolgahan da.

Umarım anlatabilmişimdir. Hoşça kalın...

----

(Multimedya: Meriç)

Bölüm Şarkısı:

Duman - İyi De Banane.

---

Berfin'in Ağzından:

Sabah 5:30 civarları uyandım. Evet, siz de çok şaşırdınız değil mi? Ama alarmımı Arsız Bela yaptığım için duymamak nedeniyle erken kalkıyorum.

Teşekkürler Arsız Bela.

Tamam, tamam. Kalkma nedeniimm sabah sporu! Kafaya taktım. Her sabah spor yapacağım.

Odamdan çıkıp banyoya gittim. Yüzümü yıkadıktan sonra dişlerimi fırçaladım. Sabah birisiyle konuşurken ağız kokusu derdi çekmek istemeyiz.

Odama dönüp siyah taytımı giydim. Üzerime Barçın'dan aldığım siyah kapşonluyu giydim. Üstüne ceket, tamamım. Çoraplarımı ayağıma geçirip tuvalet masama yöneldim. Artık tamamen sarılaşmış saçlarımı sıkı bir at kuyruğu yapıp pembe Nike'larımı giydim. Anahtarımı alıp çıktım.

Asansör 3. kattan gelince bindim. Zemine gelene kadar aynadan kendime baktım.

Siteden çıkıp ileride ki parka tempolu yürüdüm. Park deyip geçmeyin. Koşu, bisiklet, paten ve spor aletleri yeri var. Süs havuzu ve de çocuk parkını unutmayalım!

Koşu yoluna girip tempolu birşekilde koşarken aynı anda nefes alıp veriyordum.

***

Yarım saat sonra, bilmediğim yerlerde koşuyordum. Az önceki yerden epey uzaklaşmış sayılırdım. Sola sapıp iki ağaçlık alanın ortasında devam ettim. Hii! Gökten şans yayıyor da ben mi talihsiz çıktım! Tam karşımda beni görmeyip koşan eşofmanlar içinde ki o... Tolga?!

Kafamı çevirip tam ters istikamet gidiyoruu- gidemiyorum! Tolgahan adımı sesleniyor! "Berfin!"

Bir bu eksik.

Salağa yatıp önüme döndüm. Yapmacık bir gülümseme takınıp el salladım. Yavaş adımlarla yürürken içimden şansıma saydırıyorum.

İyice dip dibe gelince- hani kocaman sarılmak vardır ya. İşte öyle sarıldı. "Berfin'im.." deyip sarılınca şaşırdım. Berfin'im?! Kollarım havada kalırken hala idrak edemiyordum. Ben tepki vermeyince geri çekildi. Napmalıydım?

Cidden, yıllar önce hayatımı mahvedip ilk aşkımı sonlandırdığını düşündüğüm çocuğun karşısında nasıl davranmalıyım?

Tolgahan'ın Ağzından;