SÖZLEŞME ( düzenlenecek )

Bölüm 11

Mine abla Ademi dinledikten sonra yeniden bakışlarını yavuza çevirdi '' Yavuz 'cum anladığım kadarıyla aranızda 10 yaş var bunun sizin için ilerde sorun olabileceğini düşünmüyor musun? ''diye sordu. Daha önce mine ablanın acık sözlü olduğundan bahsetmiş miydim? Tam anlamıyla açık arıyordu şu an ve birazda yavuzun tepkilerini ölçüyor gibiydi. Aklında bir çok soru vardı bu evliliğe dair ve cevaplarını da hiç çekinmeden istiyordu.

Yavuz kendisine soru yöneltilmesiyle oturuşunu düzeltti zaten dimdik dururken bu nasıl mümkündü bilinmez. '' Hayır düşünmüyorum. Zeynep bu yaşta bile saygılı ve sorumluluklarının bilince bir kadın '' dedi. VAYY böyle bir yorumu ben bile beklemiyordum. Bana daha öncede saygılı demişti ama şimdi konuşurken arada bana öyle bir bakıyordu ki, bilmesem gerçekten benden hoşlandığını düşünecektim. Sanki hayran olduğu bir kişiye bakar gibi bakıyordu. Eminim bu bakışlarını geçmişte bir çok kadın için hiç çekinmeden kullanmıştı.

Mine abla yılların kurduydu tabi bana bakışlarına aldırmadı ve sorularının dozunu biraz daha arttırdı.'' Ama taktir edersin ki evlilik farklı bir olay '' dedi yavuzun damarını bulmaya çalışıyordu. Yavuzun ise yüzünden hiç bir şey okunmuyordu olabilecek en düz sesle

'' Bilemiyorum daha önce evlenmedim iyisiyle kötüsüyle her şeyi Zeynep ile tecrübe edeceğim '' dedi. Mine abla hafif gülümsemişti ne düşündüğünü tahmin edebiliyordum. Mine bir yavuz bir. Skorlar eşitti şimdilik. İki inatçı keçi bir köprü üzerinde karşılaşmış gibiydi. Mine abla bastırıyor Yavuz açık vermiyordu.

Mine ablanın kaşının biri kalkarken. '' umarım ikiniz içinde bu ani karar mutluluk getirir ''

'' umarım. Bunun için çabalayacağız '' diye karşılık vermişti Yavuz. Mine abla belki de bu işin iç yüzünü bilse daha doğru olur diye düşündüm. O zaman hiç böyle oyunlara gerek kalmayacaktı. Mine abla ise düşüncelerimi dağıtıp bana

'' Zeynep 'cim hadi kahveleri yap canım '' dedi.

Ben yürüyüp mutfağa geçtiğim de aklım hala salondaydı ne konuştuklarını duyamıyordum. Mine ablanın daha fazla soru sorup bu olayı irdelemesini de istemiyordum. İçeridekilerin sayısı kadar bardakları çıkarıp tezgaha koydum. Kahveleri yaparken arkamda birinin varlığını hissetmemle kapıya döndüm. Gelen kardelendi ürkekçe yanıma yaklaşıp, gözlerime bakmadan.

'' yardım edilecek bir şey var mı. '' diye sordu. Sonunda gözlerini gözlerime çevirmişti. Yakından bakınca daha nefes kesiyordu gözleri, tamam benim gözlerimde güzeldi ama onunkiler nefes kesiciydi. Yüzünde hiç makyaj yoktu yada kıyafetlerinde bir abartı, alyansı dışında bir takısı yoktu. Kendisi güzeldi. Gülümsedim ve elimi uzattım.

'' ben Zeynep tanıştığıma memnun oldum kardelen. Sağ ol ama yardım edilecek bir şey yok. Sadece kahve yapıyorum'' dedim . İlk önce bakışları elime kaymıştı sonra elimi tuttu ürkekçe ve tokalaştık

'' ben de kardelen '' dedi oda gülümsemişti. '' Kusura bakmayın habersiz geldik ama yavuz alelacele gelin deyince '' dedi. Olayların baş kahramanı Yavuzdu bu adam en son sinirle küfredip yüzüme telefon kapamamış mıydı benim? Ne ara bu kadar şeyi ayarlamıştı da bu insanları peşinden buraya kadar sürüklemişti. Yine de bu hareketi benden büyük puan topladı. Benim hayatım değişiyordu. Evleniyordum en büyük olaylar benim hayatımda değişecekti, okulumu donduracak alıştığım yaşadığım şehirden ayrılacaktım. Bütün bu olanlardan sonra böyle bir jesti kesinlikle hak ediyordum.

'' Önemli değil. Hatta size minnettarım mine ablam gerçekten çok kırılmıştı. Malum oradaki olanları ona anlatamadım '' dedim. Kardelen mutfak masasından bir sandalyeyi çekti ve oturdu ortama alışmıştı sanırım bu kadar ürkek olmasını beni tanımadığına veriyordum.