SÖZLEŞME ( düzenlenecek )

Bölüm 21

Kızlar gelmiş karşımızda bekliyordu ne diyeceği mi merak etmiş olacaklar ki asi hanımda gelmişti. Asıl mutfaktan ve konaktan sorumlu olan kişi oydu evdeki eksiklerle, her şeyle o ilgilenir kızlara görev dağılımını o yapardı. Sert yüzü, emri vaki tavırları sert mizacı yüzünden herkes çekiniyordu ondan. Evle uğraşan çalışanlar arasında Dicle hanımın eski köylüsü olmayan bir tek o vardı zaten. Yavuzun annesinin zamanından beri buradaydı, Civan baba onu göndermemişti anlaşılan.

Asi hanıma bakarak '' Asi hanım sizi ilgilendiren bir durum yok. İsterseniz burada olmaya bilirsiniz '' dedim.

Yüzündeki ciddiyetti hiç bozmadı '' Çalışanları çağırtmışsınız hanım ağam haliyle benimde burada olmam gerekir diye düşündüm'' Dedi mimik oynamayan bir ifadeyle

'' Peki siz nasıl isterseniz '' Kafamı sallayıp onayladım.

Sesimi olabildiğince düz tutup '' bu evin hanımı kim '' diye sordum. Şaşkınca birbirlerine sonra da Dicle hanıma bakmışlardı. İçlerinden biri '' Dicle hanım '' dedi göğsünü gerip. Başımı sallayıp onayladım '' evet Dicle hanım. '' dedim. Sonra derin bir nefes alıp '' Ben Yavuz ağanızın Kardelen de Adem ağanızın karısı yani bu bizi de bu evin hanımı yapar '' dedi. Dicle hanım bir şey diyecekken '' ama sizin bana, özellikle Kardelene davranışlarınız hiç hoşuma gitmiyor. Hele Ayşe bu gün gelip çamaşırları söyleme tarzın çok kabaydı. Herkes yerini kiminle konuştuğunu unutmasa iyi olur '' dedim. Dicle hanım sinirlenmişti tekrar konuşacakken ona yine izin vermedim '' İkinci bir konu ise. Kızlar yiğidi öldür hakkını yeme konak pırıl pırıl. Kıyafetlerin ütüsü jilet gibi, Dicle hanımın neden sizleri konak için seçtiği belli'' Dedim biraz bekledikten sonra, Dicle hanım onu ve seçimlerini övmem karşılığın da göğsünü kabartmıştı, bayılıyordu bu kadın övgüye. Kızlarında hoşlarına gitmişti gülümsüyorlardı aramızda yalnızca gülümsemeyen bir asi hanım vardı her zamanki gibi geldim geleli onu hiç gülümserken görmemiştim zaten.

'' Yalnız bundan sonra sabah kahvaltıya çağırırken yada her hangi bir sebepten dolayı odanın kapısına vurduğunuz da ben size içeriden seslenmeden odaya girmenizi istemiyorum. Aslında ben yokken hiçbir koşulda odaya girmenizi istemiyorum ''dedim. Bakışlarım kızların üzerindeydi. Söylediğim şeylerin etkisini izliyordum onların yüzlerinden.

Kızlar homurdanmaya başladılar, kimse benden böyle bir şey beklemiyordu anlaşılan. Şaşkınlıkla birbirlerine bakınıp içlerinde en çok sesi çıkanı lafa girdi '' Ama gelin ağam kirliler veya temizlik olursa '' deyip Dicle hanıma bakmıştı, onun arka çıkmasını bekliyordu buraya geldiğimden beri fark ediyordum. Evde ne olursa oldun Dicle hanım hep onlara arka çıkıyordu. Her konu da onları haklı buluyordu, aslında haklı olmasalar da.

Hiç vakit kaybetmeden Dicle hanımda lafa girdi '' Bunlar da nereden çıktı gelin, bu evin kuralları bellidir '' dedi sertçe. Al işte beklediğim gibi yine onlara arka çıkıyordu.

'' Tabi ki Dicle hanım aksini söylemedim zaten düzenden bende çok memnunum dedim ya her yer pırıl pırıl. Ben yalnızca odama girilme konusunu, ve tavırlarını belirttim '' Dedim geri adım atmayarak özellikle sesimin tonunu sabit tutuyordum.

Elini kolunu sallayarak '' olmaz öyle şey kızlar ne yapacaklarını bilirler sen hiç merak etme '' dedi.

Hiç etkilenmeyerek '' Benim bundan kuşkum yok. Yalnız bırakın da kendi odamla ilgili kararları ben belirteyim '' dedim.

Neden böyle yapıyordu hiçbir fikrim yoktu ama Kardelenin bu sessizliğini, bu çekingenliğinin sebebini şimdi yaşayarak anlıyordum. Kaşlarını kaldırıp elindeki ördüğü örmeyi bıraktı. Benden böyle bir tepki beklemediği belliydi. Onunda anlamadığı şey bende Kardelen değildim. Düğünle ilgili her şeye karar verdiği için her şeyin kendi istediği gibi olacağını düşünmüyordu herhalde. Düğün beni çok ta ilgilendirmediği için pek karışmamıştım, ama oda konusu yada kişisel konularda her zaman çizgim belliydi.