Papatyam

1.4 // Başka Bir Shurley

Medya : Wallpaper'landınız. Video da "Moment'ı verip verip Destiel'i Canon yapmayan" yazarlarımıza.

Timeskip: 8 gün

Castiel'in evinin önündeydim. Nedenini ben de bilmiyordum. Sadece... onu görmek istemiştim. Anna ile olan gereksiz randevumdan sonra Castiel'in benden yavaşça uzaklaştığını hissedebiliyordum. Ben olsam ben de öyle yapardım. Yani, Sammy'nin hoşlandığı birini ne kadar sevsem de geri çekilirdim.

Ama Cas'in benden uzaklaşmasını izlemek çok acıydı. Bu toparlamak istiyordum. Zaten son Cuma günü okula biraz geç kalmıştım diye Meg hemen yerime kurulmuştu. Tam onu oradan kaldıracakken öğretmen gelmişti ve ben maalesef başka biriyle oturmak zorunda kalmıştım. Tabi Meg'in de durmadan ders hakkında soru sormak ayağıyla Cas'in dibine girip ona sokulmasını izlemek sizin için keyifliyse bilemem. Ama benim için değildi.

Castiel'in evden çıkıp garaja yöneldiğini görünce korna çaldım. Arabanın içinden çıkıp da Cas'e gülümseyince o da bana gülümsedim. Ah şu gülümseme için neler vermezdim. Cas bana doğru ilerleyerek "Dean. Senin burada ne işin var? Sam nerede?" dedi. Hay ben senin Sam'ine... Boş verelim Sam'i, o kankasıyla takılıyor işte. Zaten şu son zamanlarda daha da ergen oldu.

Omzumu silkerek "Seni görmek istedim." dedim. Ne dediğimin farkına varınca durumu kurtarmaya çalışarak ekledim. "Yani! Yani o anlamda değil. Yani şey, of. Ben, Sammy bugün okula arkadaşıyla gidecekmiş. Ben de tek gitmek istemedim. Seninle gidebiliriz diye düşündüm. Tabi senin için de uygunsa?" Şu son zamanlarda Cas'in yanındayken hep sözcükleri birbirine karıştırıyor ve saçmalıyordum.

Cas "Gidebiliriz, tabi." dedi gülümseyerek. Onun gülümsemesiyle ben de gülümsedim. "Tamam, atla o zaman." dedim ve bebeğime bindim. Castiel de olması gereken yere, yanıma, oturup "Dean, bisikletin var mı senin?" dedi. Arabayı çalıştırıp yola sokarken "Motorum var. Ne oldu ki?" dedim, bisiklet çok Samlikti. Benim olayımın daha çok motor olması da normaldi hani. Ara sıra işler durulduğunda yarışlara falan katılıyordum. "Peki bir arkadaşından ödünç alabileceğin bir bisiklet var mı?" dedi Cas bu seferde. Aklında bir şeyler olduğu belliydi, Cas'in merakla cevabımı beklediğini görünce sorusunu cevapladım. "Sammy'nin bisikleti var. Neden sordun artık söyleyecek misin?" diyince Cas gülümsedi ve "Bir ara da okula bisikletle gidelim." dedi. Brn de gemen yalandan hüzünlü bir sesle "Bebeğim senin için yeterince iyi değil mi Cas?" dedim. Castiel de oyunuma uyarak ellerini bebeğimin kapısında gezdirdi ve"Ah, hayır. Aksine o kadar muhteşem ki benim için. Ona layık değilim." dedi.

"Esas bu dünya sana layık değil." dedim mırıldanarak. Cas bir şeyleri anlamadığı zaman yaptığı gibi başını hafifçe yana eğerek "Affedersin, ne dediğini duyamadım?" dedi, şu anlamayan hallerine bayılıyordum. Bayılıyordum ama az kaldın duyuyordu.  "Bir şey demedim Cas!" dedim telaşla, sesim biraz fazla çıkmış olabilirdi. "S-sadece şarkı falan mırıldanıyordum." Castiel içimi eriten bir şekilde dudaklarını büzerek "Tamam." dedi ve bir süre camdan dışarıyı izledi. Hadi ama! Çok klişe oldu bu. Adam kıza bağırır, kız da dışarıyı izler. Gerçi bir klişeyi biraz değiştirmiştik ama temel mantık aynıydı neticede.

Castiel dışarıyı seyreemeye devam ediyordu. Uzun bir süre, tamam sadece bir iki dakika ama benim için çok uzundu, sessiz kaldıktan sonra araba onunla konuşabilmek için "Cas." dedim.  Ama her ne hikmetse ben konuşur konuşmaz Cas'in telefonuna bildirim gelmişti. Castiel benden bir dakika isteyip telefonuna baktı.

Ben de nefesimi dışarıya sesli bir şekilde vererek beklemeye başladım. İçimden 60'a kadar saymam normal miydi? Okula giden son yolu da döndüğümden 300'e gelmiştim. Castiel hala gülümseyerek telefonuna bakıyor ve daha önce görmediğim bir hızda parmaklarını klavyesinde gezdiriyordu.