Lost In Love

CHAPTER 5

CLARA woke up with a very unexplainable feeling. Ang magising sa tabi ni Armand na kayakap sa malambot na kama ay napakasarap sa pakiramdam ni Clara, and it is unexpected! Nakakapanibago, na para bang ngayon lang siya naging ganito kasaya buong buhay niya. At parang gusto niyang huwag nang mapapawi itong saya'ng nararamdaman niya.

She get up when she felt hunger. Tulog na tulog pa si Armand kaya hinayaan niya muna ito sa kama. Kaya matapos siyang magbihis ay lumabas siya ng kwarto upang magtungo sa kusina.

Ngayon lang ulit napagtanto ni Clara ang kagandahan nang buong condo unit ni Armand. Para tuloy ayaw niyang humawak sa mga kagamitan lalo na sa maliit na kusina nito dahil halatang puro mamahalin ang kagamitan. Gusto niya sanang ipagluto si Armand ng agahan, pambawi lamang sa pagiging mabuti nito sa kanya. Pero naisip niya, nakaka-hiya naman din kung makikialam siya sa mga gamit nito sa kusina ng hindi manlang siya magpapaalam. But knowing him? Sa ilang araw niyang pagkakakilala kay Armand, ay hindi naman siguro ito magagalit sa simpleng bahay na gagawin niya. Hindi naman niya nanakawin ang mga gamit dito dahil hindi naman siya magnanakaw.

She curiously opened the refrigerator, and to her surprise it contains a lot of foodstuffs. Para itong grocery sa loob, halos makompleto ang laman nito, halos lahat ay walang bawas na bawat pack ng raw and preserve foodstuffs nito.

A heavy meal is fine. So she get the chicken and decided to cook afritada dahil sa napansin niyang kompleto iyon nang pang-sahog.

        

ARMAND wake up and noticed an emptied side on his bed. Parang bumigat ang pakiramdam niya na bumungad sa kanyang umaga na wala ang presensiya ni Clara.

He thinks, that maybe she left at dawn as the usual thing she do. Kaya wala sa mood na tumayo si Armand saka isinuot ang kanyang boxer shorts at sando.

Ngunit muling nabuhay ang loob niya nang makita ang bag ni Clara na nasa lamp table. Baka hindi pa nga ito umuuwi. He excitedly open the bathroom pero walang tao roon, so he headed outside of his room.

Bumungad kay Armand ang napakabango at nakaka-takam na amoy nang nilulutong kung ano mula sa kusina. Kaagad niyang naanigan si Clara doon na siyang nag-pangiti sa kanya. So he slowly walk towards her. Naanigan niya ang niluluto nito, and to his surprise it's his favorite afritada.

Clara on the other hand, stiffen when she felt someone's arm in her waist. "Armand!? Nakakagulat ka naman."

He smile widely as exactly Clara turned off the stoved for she's already done cooking. "You're cooking? Akala ko umalis kana."

Dinaluhan ni Clara ang rice cooker na ngayo'y luto na rin ang kanin. "Okay lang ba sayo? Pasensiya na ha, pinakialaman ko yung kusina mo."

"It's all right anyway, I like it that you cooked. Magaling ka pala mag-luto?"

She nodded. "Hm... marunong ng konti, nag-iisa sa buhay kaya kailangang matutunan lahat ng gawain." She said while smiling and now getting some plates.

Armand frowned. "Why? Where are your parents?"

"Wala na sila..."

"Oh, sorry about that."

"Okay lang, pero hindi naman totally na wala na... Yung Mama ko, namatay siya sa sakit habang yung Tatay ko ay iniwan kami ni Mama nung bata pa ako... Kaya baka posibleng buhay pa siya. Pero wala na akong paki doon." She bitterly laugh.

"Wala ka nang balak hanapin ang tatay mo?" He curiously asked.

She shrugged. "Tinalikuran niya kami. Kaya bakit ko pa siya pagtutuonan ng pansin?"

"But he's still your father."

Masayang inilapag ni Clara ang nilutong afritada sa lamesa. "Kain na tayo?" Pag-iiba niya sa usapan. "Pwede bang, huwag na nating pag-usapan ang buhay ko?" She giggled.

Armand nodded and offered a seat for Clara beside him. He was about to put some rice on her plate ngunit pinigilan siya ni Clara. "Ako na." She insisted.

Armand just watched her putting some rice on their plate like a wife role. He suddenly smile at that thought.

"Hindi ka ba nag-luluto ng pagkain mo dito?" Kuryosong tanong ni Clara ng magsimula silang kumain.

"Minsan lang..." Tipid niyang sagot habang ninanamnam ang niluto nitong afritada.

"Kaya naman pala, halos mapanis nalang lahat ng stocks mong hindi pa nakukunsumo."

"You can cook whatever you want in here Clara." He said.

She smile thinking that from his request, ibig sabihin nun ay pi-perme siya rito kasama si Armand. "Sige ba."

They started eating.

"Nagustuhan mo ba yung niluto ko? Wala kasi akong ibang naisip, kompleto kasi ng pang-sahog afritada yung ref mo." She chuckled.

"Masarap... It's perfect... Alam mo ngayon lang ako nakatikim ng ganito kasarap na afritada. I love it!" pagmamalaking sagot ni Armand.

Hindi mapigilang matawa ni Clara. "Naku, binola pa ako."

"I'm really serious Clara, this is really perfect."

She chuckled while shaking her head. "Talaga lang ha?"

"Believe it or not, this is my favorite dish ever since I was a child." Seryosong sabi ni Armand.

"O sige na nga, naniniwala na ako." Pagsuko ni Clara.

        

NAGING regular na ang pagkikita ni Armand at Clara sa bar, at shempre hindi matatapos ang gabi-gabi nilang pagsasama kung walang nangyayari sa kanila. Nasanay na si Clara, na pagpapasok niya sa bar ay hinihintay si Armand, o kaya si Armand ang maghihintay sa kanya. Minsan hindi na nag-sasayaw si Clara dahil binabayaran na lamang ni Armand ang manager nito para kay Clara. In other words, he paid for her.

They became a regular hook-ups without any label relationship. Which for Clara, ay kontento at masaya siya doon.

   

❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌