Lost In Love

CHAPTER 29

PANAY ang tinginan ni Bettina at Armand habang nasa hapag sila kaharap ang mga magulang ni Armand na sina Don Anselmo at Donya Margaret.

"Ma, Pa, may sasabihin po si Armand sa inyo." Pauna ni Bettina. Kyuryoso namang tumingin sa kanila ang mag-asawa.

Armand cleared his throat before he speak. "Ma, Pa.. Noon kasi, nang nasa states si Bettina may nakilala po akong babae." mahinahon kwento niya habang tahimik namang nakikinig si Bettina sa tabi niya.

Napakunot-noo si Donya Margaret ng maalala ang pinagtapat ni Armad sa kanya noon na may nagugustuhan itong ibang babae. Samantalang natawa naman si Don Anselmo. "I know son... Alam na namin ng mama mo na mahilig ka sa babae, at pasalamat kami na tinanggap ka ni Bettina." Sarkastikong sabi nito.

"Iba ho ito... Kasi, nagka-anak po kami."

Tila naman dinaanan ng malamig na hangin ang mga magulang siya sa pagkagulat. "What!?" Donya Margaret exclaimed while don Anselmo's eyebrows met.

"Yes Ma, Pa.. Nagka-anak po kami and she's six years old. Kailan lang ay nakilala ko siya."

"Is this some kind of a joke!?" His father fired back. At sabay bumaling ang mag-asawa kay Bettina.

"You knew this Bettina?" Donya Margaret asked.

Napatungo si Bettina matapos tumango-tango.

"This is so humiliating Armand! Hindi ka namin pinalaki para magkalat ng dumi!" Mataray sa sumbat ni Donya Margaret.

He clenched his jaw from irretation. "Ma. We're talking about my child. And she is not just a waste! Noon ko pa nakilala ang ina niya nung hindi pa kami kasal ni Bettina."

Problemadong napahilamos na lamang sa mukha si Don Anselmo. Samantalang nanatiling matalim naman ang titig ni Donya Margaret sa kanya. "Kahit na Armand, you cheated Bettina before! And now, you have that so-called child... Nakakahiya kapag nalaman ito ng ibang tao, may anak ka sa labas!"

He sighed angrily while trying to prevent his temper. "Hindi ko hinihingi na tanggapin niyo siya kaagad. I'm just saying this because you are my parents and my child is also part of your life. Kung hindi niyo siya matatanggap ay wala na akong pakialam doon." Matalim na sabi ni Armand.

"I want to met that child!" Don Anselmo said before he finally walk out from their meal.

Mataray namang tumayo rin si Donya Margaret matapos uminom ng tubig at umalis sa hapag.

Bettina hold his hand when she felt Armand's sadness. "It's okay hon. Dalhin mo parin siya dito."

He nodded and smile at her.

       

LABIS-LABIS ang kaba ni Clara nang ngayo'y kausapin ni Armand si Carrie tungkol sa hinihingi nitong pabor sa kanya.

"Carrie anak... Kasi, gusto kang makilala ng mga lolo at lola mo." Paunang salita ni Armand habang nakaupo paharap sa anak.

Napangiti naman si Carrie. "May lolo at lola po ako?!"

He nodded while smiling. "Oo, gusto mo ba silang makilala?"

"Opo papa! Kailan ko po ba sila makikilala?" Naeexcite na tanong nito na lalong ikinalungkot ni Clara dahil mukhang nawiwili ang kanyang anak.

"Makikilala mo sila kung sasama ka sa akin bukas... Napag-usapan kasi namin ng mama mo, na tuwing monday hanggang friday ay kung pwede sa akin ka titira. Kapag weekends naman iuuwi kita dito sa mama mo." Paliwanag ni Armand.

"Pwede po bang, isama nalang natin si Mama?"

Napatigil si Armand. Nagka-tinginan sila ni Clara but she let him explained.

"Uhm, anak... Kasi, hindi pwede eh..."

Carrie frowned curiously. "Bakit po hindi pwede? Isasama lang naman natin si Mama para mas masaya."

Napakamot sa ulo si Armand dahil sa wala na siyang maisip na isasagot para makumbinsi ito.

"Kasi.. Hindi pa pwede.. Siguro next time pwede na natin isama si Mama mo.. Sa ngayon, ikaw lang muna.. Kasi ikaw yung gustong makilala ng lolo at lola mo."

She look up to her mother. "Mama okay lang po ba sayo?"

Bahagyang nagulat si Clara sa tanong nito. Armand glance at her as if begging to say yes.

She took a deep sighed as her shoulders drop tiredly. "Okay... Sige, pumapayag na ako." Finally she said.

Armand smile widely as he hug his daughter. "I'll pick you here later at night okay?" He murmured.

Carrie innocently nod. Habang si Clara naman ay nataranta. "Sandali. Mamaya kaagad Armand?"

He stand and faced her. "Sana.. Wednesday naman kaya sa sabado iuuwi ko siya." He get her hand. "Please Clara..."

She look down to their hands but she slowly take it away from him. "Sige, basta ang usapan iuuwi mo siya sa sabado."

He nodded.

            

MALUNGKOT at tila napipilitang inilalagay ni Clara ang mga damit ni Carrie sa hindi kalahikang traveling bag. Ngayon lang kasi sila magkakalayo ng kanyang anak, at ngayon pa lang ay namimiss niya na ito.

"Anak sigurado ka bang sasama ka sa papa mo?" Paniniguradong tanong niya habang tumutulong ito sa kanya.

"Opo Mama, kaso mamimiss po kita. Bakit kasi hindi ka pwedeng sumama?"

She smile sadly. "Hindi pwede anak eh.. Basta, magpapakabait ka doon ha? Huwag na huwag kang magpapasaway!" She get Carrie's booklet and write something on it. "Kapag may problema tawagan mo ako kaagad ha?"

Tumango-tango naman si Carrie matapos makitang inilagay ng kanyang ina ang booklet sa loob ng kanyang penguin backpack.

Saktong tapos na silang mag-empaki ay siyang pagdating ng pamilyar na sasakyan ni Armand. "Mama nandiyan na po si Papa!" Carrie quickly run downstairs. Kaagad namang sumunod si Clara dala ang traveling bag.

Pagkababa niya ay siyang pag-pasok ni Armand sa kanilang bahay. "Heto yung mga damit ni Carrie." She gave it to him na kaagad naman nitong tinanggap.

"Thanks. Pano yan, aalis na kami Clara." He said as he hold Carrie's hand.

She nodded and walk next to them hanggang sa makalabas sila ng bahay. Armand place the bag at the backseat at binalikan si Carrie. Kinalas niya ang suot nitong penguin backpack at inilagay rin sa backseat.

He went back to Carrie who's now facing her mother. Kaya hinayaan muna ni Armand ang mag-ina.

"Carrie yung bilin ko sayo... Magpapakabait ka ha?" Pag-uulit a bilin ni Clara.

Tumango-tango naman ito sabay yakap sa kanyang ina. "Opo Mama."

"Mamimiss kita anak." She murmured while stopping to tears to burst a cry. She planted some kisses on her face while hugging her.

"Mama hindi na po ako makahinga." Carrie chuckled.

She smile at her daugher. "Sige na... Ingat kayo." She finally let her go.

Armand get her little hand. Mauuna na kami Clara."

She nodded while staring at her daughter who's waving at her.

       

❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌