Lost In Love

CHAPTER 39

"WHAT have I told you, Clara?!" Armand coldly asked, nang tuluyang makaalis si Homer.

Ngunit inirapan lamang ito ni Clara. She hold Carrie's hand and gently drag towards the house. "Huwag ngayon Armand, nandito yung anak ko." She calmly said while unlocking the door.

Kaagad namang sumunod si Armand papasok. He grab Clara's arm. "Go to your room Carrie!" Parang kulog niyang boses na sambit na ikinagulat ni Clara. Nag-tataka at kahit gulat ay sinunod ni Carrie ang ama.

"Ano bang problema mo Armand!?" Inis na singhal ni Clara nang magtungo si Carrie sa taas.

"Ilang beses ko nang inuuli-ulit ito Clara! Na tigilan mo na iyang trabaho mo!"

"Bakit ka ba nakikialam, paulit-ulit nalang din ito!" She fired back.

He hold her wrist tighly. "Bakit ka ba sumasama sa Homer na iyon diyan sa ptang*nang bar yan!?"

"Ano bang pakialam mo! Lumabas lang kami ni Homer, hindi kami pumunta sa bar-"

"Anong ginawa niyo? Nag-date kayo? Nag-hotel kayo!-"

Hindi pa man natatapos ang sasabihin ni Armand ng sampalin na siya nito. "Wala ka nang pakialam kung anong ginawa namin!" She took a deep sigh just to relieve her anger. "Unang-una wala kang karapatan para kontrolin ako, at lalong pakialaman ang buhay ko!" Hindi na napigilang singhal ni Clara na puno ng galit at pag-titimpi.

"May karapatan ako Clara! Dahil ina ka ng anak ko! At dahil-"

"Hindi iyan ang punto ko! May sarili kang pamilya na dapat iyon ang inaatupag mo! Hindi ang buhay ko!" She gasped for a bit. "Hinahayaan kita sa anak ko dahil alam kong may karapatan ka sa kanya! Pero labas na ako dito Armand. Sana naman hayaan mo ko sa sarili kong mga desisyon sa buhay ko!" May himig na hinanakit niyang sumbat dito.

Natahimik si Armand. He gulped and glance at her. "Hindi mo ako mapipigilang hindi kita pakialaman Clara!" He faced her seriously. "Dahil nasasaktan ako sa ginagawa mo sa sarili mo! Lalong nasasaktan ako tuwing nakikita kitang kasama ni Homer!" Sumbat niya na bahagyang ikinagulat ni Clara.

"B-Bakit ka naman-" Nauutal-utal niyang tanong na kaagad namang sumagot si Armand.

"Dahil mahal kita!" He shouted with full of sencerity at the same tine with anger. He grab her arms. "Mahal kita Clara, noon pa..." He muttered when he move closer towards her.

Dahil sa biglaang pag-bilis ng pintig ng puso ni Clara sa mga sinabi ni Armand ay hindi na niya ito matingnan ng deritso. Tila nanghina siya bigla na kung pwede lang ay mag-laho nalang siya na parang bula.

Inis na kinalas niya ang mga kamay ni Armand at tinalikuran ito. "A-Ano bang pinagsasasabi mo Armand!?-"

Sinundan niya ang pag-iwas ni Clara, patungo ito sa kusina. "You heard me Clara! Mahal kita... Noon pa, mahal na kita. I was about to settle with you, I'm ready to live my life with you, before... Pero anong ginawa mo, hindi kana nag-pakita sa akin." Kalmado at puno ng senseridad na paliwanag ni Armand.

Halos naman manginig si Clara sa mga sinabi nito. "Ano ka Armand? May asawa kana!"

He walk closer to her. Dahilan para wala nang maatrasan si Clara dahil sa lamesa na ang nasa likuran niya.

"Alam ko. Pero wala akong magawa. Kahit anong pigil ko sa sarili ko, hindi mawala itong nararamdaman ko para sayo." He muttered as he cupped her face. "Mahal na mahal kita Clara at hindi ko kayang mawala ka sa buhay ko."

Kaagad namang umirap si Clara. "Tama na iyang mga kasinungalingan mo Armand, nahihibang ka lang dahil wala kayong anak ni Bettina!"

"Sa tingin mo nag-sisinungaling ako!? This is not just about having a child! This is about you and me Clara! Kung hindi mo sana ako tinakasan noon, sana napatunayan ko at naipakita sayo kung gaano kita kamahal!" He paused for awhile when he saw her teary eyes. "Pabalik-balik ako sa bar noon dahil hinahanap at hinintay kita! Umabot pa ako sa dating tinitirahan mo! Pero wala kana dun, sabi ng mag-ari umalis kana! Bakit ka lumayo Clara?"

Hindi ito inaasahan ni Clara. She gulped at his question. "Wala naman akong ibang rason para manatili, wala naman tayong relasyon noon. L-lalo na't nabuntis ako."

"But you should've told me. Para sana napanindigan kita!"

"Ikakasal kana nun Armand, kaya ayoko nang makagulo pa sa buhay mo! kaya mas pinili ko nalang lumayo." And she bowed her head just to escape from his sedussive stare.

"Alam nating dalawa kung ano ang nangyari sa atin noon. At hindi ko pinagsisisihan ang lahat-lahat nang iyon. Tatanungin kita Clara, at sana sagutin mo ng masinsinan..." His head move closer to her, kaya halos isang dangkal na lamang ang pagitan nila. "Ni minsan ba may naramdaman ka para sa akin, Clara. Kahit konti." Tanong niya dito na ikinatahimik nilang dalawa.

Tila walang balak na sumagot si Clara.

"If it's a no, itulak mo ko! At siguraduhin mong hindi mo nagustuhan ang halik ko Clara." Pagbabanta niya rito. Sasagot na sana si Clara nang siilin niya ito ng halik.

Ito na ata ang iniiwasan at kinatatakutang mangyari ni Clara, ang manghina at walang magawa kundi ang magpadala sa mga halik nito.

Without hesitation, she respond to his kisses as if they missed each other. Ito na ata ang nagpapatunay sa kasabihang "action speaks louder than words."😂

In just a snap, Armand was now carrying her as she cling astride to him. Napaupo si Clara sa lamesa habang nasa gitna naman ng kanyang mga hita si Armand. He is caressing her legs as they kiss passionately.

Sandaling bumitaw si Armand sa halikan nila ng maramdaman niya ang mga luha ni Clara. She's looking down while silently sobbing. "W-wala akong pinagsisisihan sa mga nangyari sa atin noon Armand." She muttered.

He slowly smile and wipe her tears. He claimed her lips again, but this time it was full of passion and love. Parehong nag-iinit ang kanilang pakiramdam sa bawat pagtatagpo ng kanilang mga labi. It was like they have their own world.

"A-Armand!" She moaned in the middle of their kiss to stops him for a bit. Pero tila walang naririnig si Armand at tanging nasa kanyang katawan lamang ang atensiyon. "B-Baka maabutan tayo dito ni Carrie." She whispered with a bit of moan.

Without breaking their kisses, ay kinarga ito ni Armand sa ganoong posisyon. He headed upstairs. Nanlaki ang mga mata ni Clara ng akmang bubuksan ni Armand ang kwarto niya kung saan madalas matulog sila ng kanyang anak.

She slap his shoulder. "Nandiyan si Carrie!" She muttered a shout while tightly clinging on his neck.

"Saan tayo?" He chuckled at his question, na pinamulahan naman ng mukha si Clara.

"S-sa kabila..." She whispered while now laughing a bit.

Pagkapasok ni Armand sa kabilang kwarto habang karga parin si Clara ay kaagad niya itong isinalampak ng higa sa malambot na kama.

They make love all over again that night.

      

❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌

P.S. I edited some parts of the chapter 38. yun lang. thanks😘