CHAPTER 43

997 27 4
                                    

NAGISING si Armand na sobrang masakit ang kanyang ulo. Pano ba naman kasi, pagkauwi niya ay deritso kaagad siya sa kusina nila at nag-palipas ng gabi sa pag-inom ng alak. Naparami ang inom niya kaya siguro siya inataki nang hang-over.

Napansin ni Armand ang pag-pasok ni Bettina sa kanilang kwarto, may dala itong isang baso ng fruit shake habang kasing-lamig din nito ang titig sa kanya.

"Maghahating-gabi kana nakauwi.. Uminom ka pa!" She coldly said while putting the glass above the lamp table. "Ano, nagtalik muna kayo ni Clara bago ka umuwi!?" Mataray nitong sambit habang nakahalukipkip sa harapan ni Armand.

He frowned and clench his jaw. "Ano bang pinagsasasabi mo Bettina-"

"Don't deny it Armand!" Singhal niya sabay talikod at may kinuhang mga photographs sa drawer. "May relasyon kayo ng babaeng iyon! See this?" Gigil niyang sumbat sabay abot kay Armand sa mga stolen pictures nila ni Clara.

Tuluyan ng nadagdagan ang init ng ulo ni Armand. "How did you get all of these Bettina!?"

She raised her left eyebrow. "Pinasundan kita. At ang babaeng iyon! May relasyon kayo Armand sa putang iyon!"

He stand and faced her. "Don't call her that way-"

"Totoo naman eh! Prostitute ang babaeng iyon! Kaya pala nabuntis mo.. I can't believe it Armand, ang baba na pala nang taste mo ngayon."

He grab her wrist, at matalim niya itong tinitigan. "Hindi ganun si Clara!-”

"Pinagtatanggol mo pa ang kabit mo!?" Hindi na napigilan ni Bettina, she slap him repeatedly. "Niloko mo 'ko! Niloko mo 'ko!" She burst her tears.

Kaagad naman siyang pinigilan ni Armand. "Tama na! Tama na Bettina!"

She finally stopped but still crying in frustration. "Niloko mo 'ko Armand..."

"I'm sorry, okay? I'm sorry..." Marahang sabi niya rito. "Inaamin ko, nagkamali ako... At hindi ko sinasadyang saktan ka Bettina."

"M-Mahal mo ba siya!?" She asked while crying. Napatungo lamang si Armand at hindi naka sagot. "Sagutin mo ko Armand! Mahal mo ba siya!?"

He slowly glanced at her. "I'm sorry Bettina."

She shake her head and cried hard. "No!!!" Isang malakas na sigaw niya at paulit-ulit na pinagpapalo si Armand.

"Bettina, stop it!" Pinigilan niyang mga kamay nito. "Hindi ko sinasadyang saktan ka. Hindi mo ako masisisi, you are the one who push this marriage from the very first place. Alam mong hindi ko ito gusto Bettina. Alam mo yun! Nagkataon lang noon na wala na si Clara, kaya akala ko nawala na rin siya sa puso ko. Pinagbigyan lang kita, Bettina."

"Ginamit mo ko!-"

"Hindi kita ginamit! Ikaw ang may gusto nito!" He fired back and frustrately sigh deeply.

"Pero wala kana rin lang dapat ikagalit, dahil tinapos na ni Clara ang lahat ng sa amin." Malungkot pang tugon ni Armand.

She wipe her tears. "Sinungaling!" She hissed and took a deep sigh. "Hindi ako makakapayag na masira ang kasal natin nang dahil lang sa prostitute na babaeng iyon Armand!"

"She's not a prostitute-"

"Huwag mo nang pagtakpan dahil totoo namang pokpok ang babaeng iyon! Sa isang club siya nag-tatrabaho at sa kung kani-kaninong lalaki kumakalantari! Hindi na ako magtataka kung iyang anak niya ginagamit sayo para perahan ka!" Sambit nito  saka tinalikuran si Armand.

He holds his fist tightly while clenching his jaw.

          

MALUNGKOT at tila walang ganang tinititigan lamang ni Carrie ang kanyang pagkain. Panay naman ang sulyap ni Clara sa anak.

"Carrie, anak, kumain kana." Aniya rito matapos ilapag ang isang baso ng tubig sa tabi ng plato ni Carrie.

Napasulyap ito sa kanya, bakas naman ang kalungkutan nito sa mga matang nakatitig ngayon kay Clara. "Mama bakit po hindi na pumupunta dito si Papa?" She sadly asked. Dalawang araw na kasi ito mula nung paalisin ito ni Clara ay hindi na bumalik si Armand.

She gulped bitterly and looked away. "B-Baka busy lang ang papa mo anak."

"Pero dumadalaw pa din naman po siya kahit busy diba? Bakit ngayon po hindi na."

"H-Hindi ko alam, anak. Huwag ka nang mag-tanong. Kumain kana." Kinuha niya ang kutsara nito, saka kinunan ng pagkain at sinubuan.

Napilitan namang kumain si Carrie. "Mama pwede po bang tawagan nalang natin si Papa... Please?"

She frowned. "Naku baka busy iyon, nakakahiya kung i-istorbohin natin."

Nagmamaka-awa itong tumingin kay Clara. "Sige na po Mama, please..?"

She sighed. Ilang sigundo muna ang dumaan bago niya ito sinagot. "O sige na sige na! Basta't ikaw lang ang kakausap."

Bigla namang lumiwanag ang mukha ni Carrie. "Talaga po Mama!?"

"Pero tapusin mo muna ang pagkain mo." She warned. Kaagad namang binilisan ni Carrie ang pagkain.

Nang matapos sila, ay saktong nililigpit na ni Clara ang kanilang pinagkainan nang marinig nila ang pamilyar na tunog ng sasakyan sa labas.

"Si Papa!?" Carrie rush outside, hinayaan naman ito ni Clara.

"PAPA!!?" Masayang sigaw ni Carrie pagkakita sa kanyang ama nang lumabas ito sa kotse.

Armand smile back and automatically scooped her. "Hmm I missed you."

"Bakit ngayon ka lang po Papa? Sobrang namiss po kita." Nagtatampo ang tono nito.

Armand chuckled and kissed her forehead. "I missed you too honey. Sorry nabusy lang ako." He walk inside the house while carrying her.

"Sabi nga po ni Mama, baka busy lang kayo. Akala ko po papa hindi kana babalik dito."

He sadly smile. "Hindi pwedeng mangyari iyon, kahit anong mangyari anak... babalik at babalik ako dito, dahil nandito ang kaligayahan ko."

Malapad namang napangiti si Carrie at ibinaba niya ito. They went to the kitchen.

Napansin ni Armand ang walang ka-ekspresyong baling sa kanya ni Clara.

He cleared his throat. "Isasama ko muna si Carrie sa hacienda."

Napatango-tango naman ito. "Huwag lang kayo magpapa-gabi."

He sighed and nodded.

        

❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌

Lost In LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon