Lost In Love

CHAPTER 47

"MANONG, mukhang hindi naman po dito ang daan patungo sa terminal?" Pagtatakang tanong ni Clara ng mapansin na hindi na pamilyar ang rotang dinadaanan nila patungo sa terminal ng mga barko.

"Tama po ang dinadaanan natin Ma'am, mukhang hindi lang pamilyar sayo kasi uunti lang ang street lights." Kalmadong sagot ng driver.

She remained calm while now combing her daughter's hair, dahil naka-higa ito sa kanyang hita at nakatulog sa byahe. Napag-planohan niya na doon muna sila sa kanilang probensiya. Na sa totoo lang ay wala naman na siyang kamag-anak doon, dahil noong mamatay ang kanyang ina at iiwan siya ng kanyang ama ay lumuwas siya ng maynila para maghanap ng trabaho. Ang inaasahan na lamang niya ngayon ay kung may makikilala pa siya doon o mahihingan ng tulong sa pan-samantalang pag-tira.

If she chose to stay anywhere, here in Manila... Ay paniguradong mahahanap at mahahanap parin sila ni Armand. Kaya mas mabuti nang mas malayo at walang nakaka-alam sa kung saan sila titira ng kanyang anak.

Dahil sa pagka-inip ni Clara sa byahe ay hindi niya namalayang nakatulog siya.

Bahagyang nagising na lamang si Clara ng maramdamang tila inaangat siya. She was totally shock, nang bumungad sa kanya ang mukha ni Armand habang karga siya nito mula sa kotse. Kaya kamuntikan na siyang malaglag dahil sa pagkagulat.

"Oh!" Armand tighly grip on her back.

Halos umusok ang pesnge niya sa sobrang irita. Kaya hindi niya napigilang batukan si Armand. "BITIWAN MO KO!"

He didn't mind her anyway. Instead, he directly headed inside the hotel kung saan inassist sila ng isang empleyado na hindi mapigilang magtaka sa kanila. Hindi manlang namalayan ni Clara na nasa isang resort sila.

"Bitiwan mo ko sabi! Bitiwan mo ko! Nasaan ang anak ko!?" inis na sambit ni Clara dito.

Inignora ito ni Armand. Hanggang sa pahirapang naipasok niya ito sa isang room ng hotel dahil sa pag-pupumiglas ni Clara. Lumabas naman doon ang isang lalakeng empleyado matapos ilapag ang maleta nila Clara sa loob.

"Armand!?" She hist when he finally let her down.

Hinihingal na napasandal si Armand sa pintuan habang nakaharap kay Clara na matalim ang titig sa kanya. "Nasaan si Carrie!? Bakit mo ako dinala dito!? Anong lugar ito!?" Sunod-sunod niyang tanong na may halong inis.

"Let me explain first.-"

"Pakawalan mo ako dito ngayon din! At ibigay mo sakin ang anak ko!" Sumbat pa niya sabay palo sa dibdib ni Armand.

He automatically grab her wrist. "Clara stop it! Huwag ka nang mag-alala sa anak natin, she's in good hands with my employee. Nasa pool area lang sila."

She glared at him, sabay inis na kinalas ang kanyang mga kamay mula dito.

Nagibg tahimik ang buong espasyo nila.

Clara tiredly walk towards the bed and problematically sit. "Bakit nandito kami! Bakit nandito ka!?" Bakas ang lamig sa boses nito.

Kitang-kita ni Armand ang problemadong ekspresyon nito habang napahilamos sa mukha. "Ayokong umalis kayo Clara." Kalmadong paliwanag niya. He slowly walk towards her and sit beside her. "Nasa resort tayo, kaya dinala ko kayo dito... nang ipasundo ko kayo sa taxi driver."

Napakunot-noong napasulyap sa kanya si Clara..

"Ayokong malayo kayo sa akin. At sa ayaw at sa gusto mo, hindi ko kayo pakakawalan hangga't mag-bago iyang isip mo na huwag nang umalis." dagdag pa ni Armand.

Inirapan niya ito. "Hindi mo ako naiintindihan Armand. Kailangan namin lumayo-"

"Para ano Clara!?" He shouted and stand, while facing her. "Para takasan ako?! Para ilayo mo ulit sa akin ang anak ko?!"

She squeeze her eyes just to pretend not to cry. "Magkakaroon kapa ng anak, Armand. Makakabuo pa kayo ni Bettina, kaya hindi mo na kailangan pang makasama si Carrie... Magiging magulo lang ang buhay niya kapag ipinagpatuloy pa natin ito." She calmly said.

"Ano bang sinasabi mo!? Kailangan ko kayo. Ikaw, at ang anak natin. Kailangan ko kayong dalawa. Kaya hindi niyo na kailangang lumayo kahit na magkaroon pa ako ng ibang anak..." Tila nag-susumamo na sagot ni Armand.

Clara can't help her tears anymore. She sob while not looking at him. "A-Ano nalang sasabihin ng ibang tao, n-na anak mo si Carrie sa ibang babae, sa isang kabit? Sa isang prostitute na nakilala mo lang sa bar? Anak mo sa labas!? Kung anu-ano pa. Armand kahit anong pang-huhusga sa akin tatanggapin ko, dahil madali kong tanggapin iyon. Pero hindi sa anak ko! Hindi ako papayag na lumaki siya sa gitna ng maraming mapang-husga, at mapang-lait sa anak ko." She carelessly wipe her tears while still sobbing. Saka niya tiningala si Armand.

"Kaya sana hayaan mo na kaming lumayo. Gusto ko ng katahimikan para sa anak ko. Gusto kong lumaki siya ng payapa. Noong wala ka pa, tahimik ang buhay namin, nagkanda-letse-letse na nung dumating ka!" Wala sa loob niyang sambit.

He clench his jaw and kneel infront of her. Itinukod niya ang mga kamay sa magkabilang tabi ni Clara. "I'm sorry If I made your life miserable. Pero Clara, mahal ko kayo... Mahal kita, at ayokong mawala ka ulit sa akin." He said with full of secerity.

She hardly gulped. "T-tumigil kana, may asawa ka Armand."

"Wala na akong pakialam kung kasal ako sa iba." He hold her hands and squeeze it. Dinala niya ito sa kanyang nga labi habang nanatiling nakaluhod sa harapan ni Clara.

"Mahal kita... At kaya kitang panindigan kahit anong mangyari. Kaya ko kayong protektahan. Kayang-kaya kong protektahan ang anak natin Clara."

Tanging iyak na lamang ang isinagot ni Clara nang yakapin siya nito. Only God knows how much she wanted this. Kahit alam niyang mali... Alam niyang hindi pwede...

     

ISANG sunod-sunod na katok ang nakapag-pabalik-ulirat kay Clara. Armand stand and insisted to open the door when Clara attempted to do it.

Pagbukas ni Armand sa pinto ay bumungad sa kanya ang isang babaeng empleyado ng resort na siyang pinagkatiwalaan niya kay Carrie. Karga nito ang bata habang tulog na.

"Sir Armand, nakatulog po yung anak niyo." Sabi nito habang ibinibigay si Carrie sa ama.

"It's okay, thanks Joyce."

Kinarga ito ni Armand, matapos saraduhan ang pinto ay tinungo niya ang family-sized bed kung nasaan si Clara.

Clara just watched him tucking their daughter to the bed. Parang kinikiliti ang puso niya na kay sarap nitong panoorin.

"Matulog kana rin, mahaba pa ang gabi." Tugon ni Armand matapos isa-ayos ang kumot kay Carrie.

Clara glanced at the wall clock and its already 12 midnight. Inaantok na rin siya kaya wala siyang nagawa kundi ang matulog na rin.
     

❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌