Lost In Love

CHAPTER 10

MASIKIP na daan at matao na lugar ang tinungo ni Armand kaya hindi maiwasang mapatingin ang nadadaanan niyang tao sa kanya. Alas nwebe na iyon ng gabi ngunit marami pa rin ang tao sa labas, karamihan ay nagiinuman, at mga tambay.

Hindi alam ni Armand kung saan mismo ang tinitirahan ni Clara dahil noong hinatid niya ito ay hanggang doon lang malapit sa highway. Kaya wala siyang choice kundi ang mag-tanong-tanong.

"Uhm, excuse me... pwede ho ba mag-tanong?" Tanong niya sa lalaking may mga ka-inuman na lasing na lasing na.

"Ano ba yun hijo? Tagay ka muna kung gusto mo masagot ang katanungan mo!" Sabay taas ng baso nito kay Armand.

Kahit nag-dadalawang-isip ay tinanggap iyon ni Armand at walang pag-aalinlangang ininom niya ang alak.

"Masunurin na bata ito!" Komento ng lalaki sabay nagtawanan sila ng dalawa pa niton kainuman.

"May kilala ho ba kayong Clara, nakatira ho dito sa lugar niyo?" He asked.

Napailing-iling ito. "Hindi ko pa masyadong narinig ang pangalan na iyan... hindi ko naman kilala lahat ng tao dito dahil marami kami rito. Ano bang itsura niya?"

Sabay na napabagsak ang mga balikat ni Armand. "Basta maganda ho siya, matangkad..."

"Maraming maganda rito! Pero may boarding house diyan sa kanto pag-liko mo." Sabay turo nito sa di kalayuang kanto. "Doon mo subukang mag-tanong."

He nodded. "Salamat ho."

Kaagad na tinungo iyon ni Armand. He saw a big two storey wooden house na sa tingin niya baka iyon ang tinutukoy na boarding house.

"Anong kailangan mo hijo? Uupa ka ba?" Manang Victoria approached him habang tinitingnan siya nito mula ulo hanggang paa.

"Uhm... May hinahanap ho ako, baka dito siya nakatira."

"Sino ba?"

"Clara ho ang pangalan niya."

"Si Clara?! May tumira dito sa paupahan ko na Clara ang pangalan.."

"Opo, baka siya po iyon. Nasaan ho siya?" Sunod-sunod niyang tanong.

"Iwan ko ba sa batang iyon, nagulat nalang ako kahapon dala niya iyong mga gamit niya dahil aalis na raw siya."

He frowned. "Sigurado ho ba kayo? Saan ho siya nagpunta?"

"Siguradong-sigurado ako, dahil wala na siya rito sa paupahan ko." Sabay turo sa malaking baha. "Pero ang hindi ko alam ay kung saan siya oupunta, eh sa pagkaka-alam ko wala naman siyang kamag-anak na kahit sa ibang lugar. Baka lilipat na sa ibang tirahan o baka nakahanap na iyon ng mapapangasawa dahil tinatanghali na ng uwi nitong mga nakaraang linggo."

Armand shake his head at sabay na bumagsak ang kanyang mga balikat. "Sige... Salamat ho." He said politely at bigo'ng tinungo pabalik ang sasakyan.

He frustrately start the engine while thinking about Clara. Ngayon ay wala na siyang ibang paraan para hanapin ito. Even if he wanted her so bad and he missed her.

           

NAPATIGIL sa pag-aayos ng mga damit si Clara ng may kumatok sa pinto ng kanyang kwarto. She immediately opened it.

"Angie!"

"Ayos kana ba dito?" She asked and sit on the bed.

"Oo naman... Salamat sayo ha? Wala na kasi ako'ng ibang mapuntahan."

Angie smile at her. "Ano ka ba, okay na okay lang sa akin. Tsaka mas magandang dito ka na titira sa akin dahil mas maaliwalas dito, kaysa dun sa dati mong tinitirahan maraming tao, at masikip... Hindi makakabuti para sa pinagbubuntis mo." Sabi naman ni Angie.

She nodded.

"Paano yan? Hindi kana ba talaga papasok sa bar?" Tanong ni Angie.

Clara took a deep sighed. "Hindi na muna siguro Angie, buntis ako eh..." She smile bitterly.

She told everything to Angie, nung una ay hindi sumang-ayon si Angie na hindi ipaalam ni Clara ang pinagbubuntis nito. Pero kalaunan ay naintindihan rin ni Angie lalo na nang malaman niyang ikakasal na pala si Armand.

Angie live in her own, alone in her house na pagmamay-ari ng matandang-dalaga na umampon sa kanya. Ngunit namatay na ito noong bata pa lamang si Angie kaya nag-iisa nalang rin siya sa buhay katulad ni Clara.

Clara choose to leave from her boarding house dahil nga sa lagay ng kapaligiran doon, para sa ipinagbubuntis niya ay gusto niyang palakihin ito sa maaliwalas na lugar. Na sa totoo lang ay matagal na siyang kinukumbinsi ni Angie na tumira dito ng malaman ni Angie na umuupa lang siya, dahil wala itong kasama. Pero siya lang talaga ang tumatanggi dahil nahihiya parin siya sa kaibigan.

"Salamat talaga Angie." She smile at her.

"Nga pala, hinanap ka ulit ni Armand kanina sa bar."

Biglang nag-iba ang ekspresyon ni Clara. "B-Bakit naman niya ako hahanapin pa."

"What if, sabihin mo nalang kaya ang totoo na buntis ka. Nang sa ganun masustentuhan ka niya."

Clara shake her head. "Hindi Angie... Baka nga itanggi pa niya pag-nalaman niya. Shempre dahil ganito yung trabaho natin, ibig sabihin kung sinu-sinong lalaki ang gumagamit sa atin... Kaya paano siya maniniwala?" She sadly said.

"Sabagay... Pero, alam naman siguro niya na siya lang iyong nakauna sayo."

"Kahit na Angie... Ikakasal na yun, baka sabihin pang ginugulo ko sila."

Angie bump her shoulder. "Gaga! Nag-seselos ka lang eh.."

She frowned. "Hindi no. Ba't naman ako mag-seselos dun, wala naman kaming relasyon." inis niyang sabi habang patuloy na inaayos ang mga damit niya sa isang kahon na lalagyan.

"Wala nga kayo'ng relasyon pero, naiinlove ka na sa kanya." Panunukso ni Angie.

"Hindi ako na-inlove sa kanya no!" She defensively said.

Angie giggle as she roll on the bed. "Kahit hindi mo aminin Clara... Kilala na kita." Angie teased.

"O-Oo! N-Namiss ko lang siya... Pero yun lang iyon." Pag-amin niya na may konting kirot sa dibdib niya.

Natawa na lamang si Angie. "Pareho na rin iyon.. Namiss mo siya, kasi nga nahuhulog na ang loob mo kay Armand."

Clara just shake her head.

    
❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌