Lost In Love

CHAPTER 1

MASAKIT ang katawan ni Clara nang bumangon siya, lalo na ang pagitan ng mga hita niya. Kung hindi pa niya iyon naramdaman ay hindi parin siya makakapaniwala na naibigay na niya sa isang estranghero ang buong sarili.

For being a beginner prostitute like her, mahirap tanggapin at tila lulunok muna siya ng kutsilyo bago isuko ang buong sarili sa isang taong hindi niya kilala. But this is her life now, kumbaga buong puso na niyang tinanggap itong trabahong ito.

She was about to get her clothes when a musculine arms wrap around her waist.

"Where are you going?" naaalimpungatan pang tanong ni Arand, pano ba naman kasi alas-dos palang ng madaling-araw iyon.

She confidently glance at him. "Hmm.. uuwi na ako." She murmured and slowly unclasped his hand from her.

Walang pag-aalinlangang tumayo si Clara, though she was fully naked. Armand on the other hand, just watched her wearing her clothes silently.

He sit on the bed as Clara is now fixing her hair. "Y-Yung... bayad ko nga pala." She nervously said and not looking at him.

Armand get his wallet, and get some thousands from it. Tumayo siya at niyakap ito mula sa likod. He kisses her nape habang dahan-dahang isinipit ang nilukot niyang pera sa bulsa nito. "Let's meet again later?"

Tricia stiffen. She slowly faced him and nodded. "S-Sure." Walang kasiguraduhang sagot niya. And when she's done, ay kaagad niyang nilisan ang condo na iyon.

MAGTATANGHALI na nang magising si Clara sa malakas na tunog ng pintuan ng kanyang kwarto. Pagdating niya kasi sa kanyang inuupahang kwarto ay nakatulog siya dahil sa pagod at sakit ng katawan.

She fix her hair and tiredly opened the door. A fat and middle aged woman, Manang Victoria appeared infront of the door. Tila nawala ang antok niya pagkakita sa mataray nitong itsura. "Clara! Akala ko ba ngayon ka magbabayad!? Tatlong buwan na ang utang mo! At ngayong araw nalang ang huling pag-singil ko, kung hindi ka mag-babayad ay sapilitan na kitang palalayasin dito!"

She force to smile at her. "Manang Victoria talaga, ki-aga-aga ang sungit-sungit niyo po. Nakakadagdag iyan sa wrinkles niyo alam niyo po ba iyon?" Biro niya habang tinuturo pa ang noo nito.

Napakunot-noo naman ito. "Talaga ba?" Kuryosong tanong naman ni Manang Victoria na siyang kahinaan nito, tuwing galit ay sinusuyo kaagad ito ni Clara sa pamamagitan ng pagbibiro niya rito.

"Opo!" Pag-sakay pa niya.

"Huwag niyo kasi akong ginagalit, sabi mo ngayon ka magbabayad? Matagal na iyang utang mo ha!" Kalmadong tanong nito.

Clara finally smile. "Kaya nga po, hindi ko naman nakakalimutan yung pangako ko'ng ngayong araw ako'ng mag-babayad." She slowly get her money from her pocket, iyong isinipit ni Armand kaninang madaling araw sa bulsa niya.

Tila naman kuminang ang mga mata ni Manang Victoria pagkakita sa pagbibilang ng tig-iisang libo ni Clara sa harap niya. Sa totoo lang ay kinalabahan si Clara na baka hindi magkasya ang perang ibabayad niya, but only to find out, sobra pa pala iyon.

She gave five thousand for her two months rent. "Dalawang buwan lang po muna Manang Victoria ha?" She politely said.

"Oo akin na yan!" Sabay kuha kaagad ng pera. "Basta't sa susunod na linggo'ng bayaran ulit yung isa pang buwan na utang mo!" Saka ito umalis.

Clara took a deep sighed and close the door, napasandal siya doon at binilang niya ang natitirang pera and to her surprise it still cost five thousand. Ibig sabihin ay ten thousand ang ibinigay sa kanya ni Armand. She just can't believe it, na sa ganoong bagay lang ay walang pag-aalinlangan ang katulad ni Armand na mag-bigay ng ganito kalaking halaga. Sabagay, mga mayayaman nga naman... Sisiw lang sa kanya to. Her mind mutters.

She gulped and suddenly felt a bit of insult which she immediately wipe that feeling, walang siyang dapat ika-insulto dahil lang sa naiisip niyang iyon ang halaga ng pagkatao niya but because that's her life now. This is her, a prostitute at mula ngayon ay kailangan na niyang tanggapin iyon. She felt glad on it at the same time, ngayon lang kasi siya nagkaroon ng ganun kalaking pera buong buhay niya. Nakabayad siya sa utang niyang upa kay Manang Victoria, at makakapamili pa siya sa mga kailangan niya dito sa kanyang boarding house.

TULALA at kanina pa nakatitig si Armand sa kaniyang pagkain na hindi pa nagagalaw sa hapag-kainan. Mula pa kaninang umaga, hanggang ngayon ay hindi matanggal sa isipan niya si Clara. It's not like it's his first time to have sex with a prostitute, but because there is something in her that makes him so unfocussed, something that he wanted her again like he became addictive to her after that night. Kaya balak niya muling bumalik sa club na iyon dahil kay Clara.

"Armand!? Ano bang nang-yayari sayo hijo? Kanina ka pa tulala diyan, kung hindi mo gusto ang luto ni Manang Luisa ay huwag ka nalang kumain." Saway ni Don Anselmo, ang kanyang ama na kanina pa pala napapansin ang pagkatulala niya.

Napakurap-kurap si Armand, saka pa lang niya ginalaw ang pagkain.

"Do you have a problem son?" Tanong naman ni Donya Margaret na nasa tabi ng asawa nakaupo habang kumakain.

He shake his head. "Nothing, Ma."

"Hmp! I know you, hindi ka nagsasabi kapag may problema ka lalo na kay Bettina. Nagkatampuhan ba kayo? Hindi ba't uuwi na iyon sa susunod na linggo?" Kuryusong tanong nito.

Si Bettina ay ang kanyang ka-long distance girlfriend for almost three years. Nag-aaral kasi ito sa Amerika at patapos na sa kurso nito. They were childhood friends, 'til they became in a relationship. Malalapit kasi na mag-kaibigan ang mga magulang ni Bettina at kanyang mga magulang kaya naging madali rin ang pagkakalapit nila sa isa't-isa.

"Hindi po Ma. May ibang bagay lang akong iniisip" Walang ganang sagot niya.

"Bakit kasi hindi mo na subukang pag-aralan ang business natin Armand. Nang sa ganun ay wala kang masyadong iniisip na ibang bagay kundi ang plantasyon nalang." Payo naman ni Don Anselmo.

"Pa, I already told you... Sisimulan ko na po yan, kapag gusto ko na." Matagal na kasi siyang kinukumbinsi ng ama na pag-aralang i-maneho ang kanilang negosyo which is the sugarcane plantation.

"Kailan pa?! You are already a graduate, with high degree and honor. Ano pa ba ang hinahanap mo, kung ang pag-aasawa ay wala ka nang dapat alalahanin dahil pag-uwi ni Bettina you can propose her for marriage, hindi rin mag-tatagal mag-papakasal kayo."

Armand frowned at that thought. Kailan man ay hindi pumasok sa isip niya ang mag-pakasal kay Bettina.
"I'll think of it, Papa." Huling sagot na lamang niya.

"Don't think of it. Dahil para din iyan sa kinabukasan mo, at nang magiging anak niyo ni Bettina sakaling mag-asawa na kayo."

Napailing-iling na lamang si Armand sa pinagsasa-sabi ng kanyang mga magulang, pati ang pag-aasawa at pagkakaroon ng anak nila ni Bettina ay talagang naka-plano na sa isip ng mga ito samantalang siya ay ni katiting wala siyang balak na ganoon sa kanila ni Bettina. Lalo na sa ngayon na hindi pa siya handa sa pag-aasawa. Saka na niya siguro iisipin iyon kapag sigurado na siya sa lahat ng magiging desisyon niya.

❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌