Lost In Love

CHAPTER 23

NAPADALAS pa lalo ang pag-bisita ni Armand kay Carrie, lalo na tuwing may pasok ito dahil kapag pupunta ng hacienda si Armand ay dumediretso muna siya kay Carrie para ihatid ito sa eskwela. At kapag pauwi naman si Armand tuwing hapon, ay minsan din niya sinusundo ito. Madalas naabutan niyang sinundo na ito ni Clara. And of course knowing him, he will never let them go home na hindi niya ito ihahatid. Madalas rin tuwing recess ay dinadalhan niya ng meryeda si Carrie.

Katulad ngayon, recess iyon nang dumeritso si Armand kay Carrie dahil wala naman na siyang gagawin na marami sa hacienda.

"O bakit nagsisi-uwian na ang mga classmates mo?" He curiously asked.

"Wala na po kaming pasok, Tito Armand. Mamayang hapon sabi ni teacher papapuntahin yung mga parents namin kasi meeting daw para sa recognition day." Kwento nito habang inaayos ang pagsuot niya ng backpack.

"Wow talaga. Kailan ang recognition day niyo?"

"Sa monday po, tsaka first honor ako sabi ni Teacher." Masayang kwento niya.

"Woah, really?!"

Carrie nodded. "Opo!"

"Congrats! Kung ganun pala edi mag-celebrate tayo. Hinawakan niya ang kamay nito at nagtungo sila palabas. "Nagugutom ka ba? Pwede tayong dumaan sa fast food para kumain kung gusto mo."

Carrie smile as she look up to him. "Sige po Tito Armand!"

"Okay." He giggled while wearing a sunglasses and scooping Carrie, that looks so hot in him! Kaya hindi mapigilang mapalingon kay Armand ang ibang guro na naroon.

THEY stop by in Mc Donald dahil iyon ang nirequest ni Carrie. "Dito ka lang muna, I'll just order our food. Ano ba ang gusto mo?" Tanong niya ng paupuin si Carrie sa isang nasa sulok na lamesa malapit sa full glass window.

"Gusto ko po ng fried chicken, spaghetti at fries!"

He nodded. "Okay just wait in here." Nagtungo si Armand sa counter para pumila at umorder ng kanilang pagkain.

Suddenly a middle-aged woman approached him. "Armand! May anak na pala kayo ni Bettina?" Usisa nito sabay sulyap sa kinaroroonan ni Carrie, halatang kanina pa pala sila nito napapansin.

He frowned while slowly taking off his sunglasses and narrowed his eyes on her. "Ah.. yeah.." Nag-aalangan niyang sagot.

Bakas ang gulat nito. "Oh really? But I've never seen her pregnancy... At ang bilis namang lumaki." Sabay sulyap muli kay Carrie.

He sighed. "W-We adopted her."

Kumbinsidong napatango-tango ito. "Ah.. kaya pala. but.." She glance back at the child and to Armand. "Infairness, she's beautiful and she really looks like you! She's like a girl version of you Armand."

Bahagyang namangha si Armand sa sinabi nito. He nodded and smile. "Yeah.. Thanks."

She friendly smile at him. "It's nice to see you, anyway I gotta go.. Paki kumusta nalang ako kay kumari." Tukoy nito sa ina ni Armand, dahil malapit itong kaibigan ni Donya Margaret.

Napatango-tango na lamang si Armand. "Okay."

Pagkatapos makapag-order ng kanilang pagkain ay dinala ito ni Armand sa kanilang lamesa. They enjoyed their lunch date especially Carrie.

Pagkatapos nilang kumain ay umorder rin ng take out snack si Armand para kay Clara. Saka na niya inihatid pauwi si Carrie.

Pagkarating nila sa bahay nila Clara ay sarado at walang tao roon.

"Naasan si Clara?" He curiously asked.

Napakibit-balikat naman si Carrie "Ewan ko po..." She walk towards the door and get her duplicate key. "Baka nag-grocery po kasi sabi kanina ni Mama dadaan muna siya ng grocery mamaya saka niya ako susunduin."

He nodded and decided not to go immediately and leave Carrie alone. "May susi ka pala ng bahay niyo?"

"Opo, binigay ni Mama sa akin. Para daw kapag uuwi na ako na wala pa siya."

He smile, thinking that at Carrie's young age she is able to be responsible for this kind of things.

They go inside the house. "Dito muna ako, hintayin nating makauwi ang mama mo saka na ako uuwi."

"Bakit po Tito Armand?"

"Dahil ayokong mag-isa ka lang dito.." He pretty seat on the sofa and roam his gaze, he saw some picture frame of Carrie. "Do you have a photo album, Carrie?" He suddenly asked.

"Opo Tito Armand! Sandali kukunin ko lang." Kaagad itong kumaripas ng takbo pataas para kunin ang kanilang photo album, pagkababa ni Carrie ay na-eexcite nitong ipinakita kay Armand ang kanyang mga baby pictures.

Armand felt something that he can't explain the moment he saw Carrie's baby pictures from her months to years old. Panay naman ang kwento ni Carrie nang kung anu-ano habang binubuklat ni Armand ang bawat pahina ng mga picture but he didn't totally heard her stories. He was just focussed on the pictures that affects him.

"Carrie bakit wala kang picture kasama ang papa mo?" He curiously asked. Puro lang kasi iyon kasama si Clara at si Angie.

"Ewan ko po kay Mama. Sabi niya kasi hindi pa daw ako pinapanganak wala na si papa kaya wala kaming pictures niya." Biglang lumungkot nitong sabi. "Hindi ko nga alam kung ano'ng itsura niya eh."

His eyebrows met deeper and continued looking for pictures. Naagaw lamang ang pansin nila ng biglang may kumatok.

Carrie excitely rush to the door thinking that it was her mother. But only to find out it was her Tita-Ninang Angie. Obviously kakarating lang nito, dala ang isang maleta.

"Hello Carrie!"

"Tita-Ninang!?" Gulat na gulat na sambit ni Carrie at kaagad na niyakap si Angie.

"Aw... so sweet. I missed you!"

Dahil sa kyuryosidad ay tumayo si Armand at nagtungo sa pinto. He familiarized the woman.

Nanlaki ang nga mata ni Angie pagkakita kay Armand. "Armand!? Oh my... nandito ka pala?" Sabay tingin pababa kay Carrie, ang tingin ulit pabalik kay Armand. "Ghad! I'm so happy for you at nagkakilala na kayo ng ama mo! Naku..." Sabay baling ng tingin kay Armand as she get inside and carrying her luggage. "Buti naman at pinanindigan mo na itong inaanak ko! Eh halos magkanda-kuba-kuba ang ina nito kaka-delihensya makabili lang gatas nito nung sanggol pa! Pinagsabihan ko naman iyan noon na sabihin sayo na nabuntis ito, para sana matustusan mo eh hindi niya ginawa." sunod-sunod na kwento nito na ikinagulat ng ekspresyon ni Armand.

"Ano pong sinasabi niyo Tita-ninang?" Carrie curiously asked.

Angie laugh. "Ah, wala mahabang kwento iyon.. Masaya lang ako at nakilala ka na ng tunay mong ama." Sabay baling kay Armand.

"A-ano? Anong sinabi mo Angie?" He finally asked.

"Si Tito Armand po?" Gulat namang tanong ni Carrie na halos kasabay lang din sa tanong ni Armand.

Curiousity hits on Angie. Bigla tuloy siyang kinabahan. "H-Hindi niyo pa alam?" biglanh nagsisising tono niya sa mga nasabi. Doon lang din niya kasi napag-tanto na halatang wala ngang kaalam-alam ang mag-ama dahil sa mga ekspresyon nito.

Angie was caught off guard, abot-langit ang kaba niyang iniwasan ang mga tingin ni Armand. "A-Ah... eh..." She can't even say any word anymore. She get Carrie's hand and gently drag her upstair. "Halika Carrie marami akong pasalubong sayo." pag-iiwas niya rito.

"Sandali Angie! Yung sinasabi mo!" Hinabol naman ito ni Armand dito.

"Sorry... Di ko sinasadyang sabihin! Kayo na mag-usap ni Clara!" Sambit niya at tuluyan ng nakaiwas kay Armand, tangay si Carrie sa kwarto nito.

❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌❌

To be continue...