Vicky's POV
O///////O
"Kinilig ka naman don? Parang katulad mo lang, pero hindi ikaw."
Pft.
As if naman.
As if namang nag expect akong ungas ka. Ha! Ha--ha! Mukhang nag expect nga ako ah? Tse! Wala.
"Mukha mo!" sigaw ko sa kanya sabay iwas ko nang tingin.
Yumuko ako at don palihim na napapikit. Putcha, nakakahiya. Namula ako. Ramdam ko yung pag iinit nang mukha ko eh, nakakahiya. Baka isipin niyang may gusto ako sa kanya. Argh!
"Oh? Bigla ka nahiya diyan?"
"At bakit naman ako mahihiya?" pangungunot ng noo ko.
Tinawanan lang naman niya ako kaya inirapan ko siya.
"Bilisan na nga lang natin dito, may klase pa tayo."
Patuloy lang naman siya sa pagtawa kaya sinamaan ko siya ng tingin. Gusto niya lang ubusin pasensya ko eh. Tss. At dahil alam mo din naman pala na uubusin niya lang pasensya mo, kumalma ka Vicky. Kalma.
"Tumigil ka na, baka matadyakan kita." I shifted my attention towards my notes para di ko na makita ang nakakainis niyang pagmumukha.
Pag tumatawa siyang ganyan, talagang nakakainis mukha niya. Lalo pa't ako pinagtatawanan niya.
"Ang cute mo pag moody ka, I like it more."
O///////O
"CK! TUMIGIL KA NA--" so I was about to prolonged a shout when he suddenly covered my mouth.
"Have you already forgotten na may warning ka na dito? Gusto mo ba makaladkad ka palabas?"
Ops. Yeah I remember. May warning na nga ako dito, shet.
Marahan kong tinanggal ang kamay niya saka pinahidan bibig ko. I glared at him but he just smirk at me. At dahil distraction siya, ay tinalikuran ko siya.
Walang use kung yuyuko lang ako, dahil kita siya sa peripheral view ko.
I continued to write down on my notebook, but hell, I can't think straight. Hindi ko na nga alam kung bakit ako nagsusulat at kung para saan ba toh.
"Ang cute mo pag moody ka, I like it more."
Napahampas nalang ako sa noo ko nang wala sa oras. Amputcha lang kasi bakit nagrereplay sa utak ko yun? Snap out Vicky!
Tss. Muntik na talaga ako makaladkad nang dahil dyan, bakit ba kasi bigla nag init mukha ko? *iling iling*
How iconic could it be, na ang first time kong pag break nang rule dito sa library, which is shouting na hindi dapat ay nang dahil sa lalaking toh. The funny thing is, my supposed to be 2nd time is nang dahil uli sa kanya.
We should part ways pag nasa lib, because he's really causing me so much trouble.
I just shook off thoughts out of my head saka nag take down nalang ng plans for our project. Di ko na din naman siya nadinig pang umimik, kaya di ko nalang din siya pinansin.
After a couple of minutes of brain storming, wala na pumapasok sa utak ko. Napapagod na ata.
Nag stretch muna ako saka nilingon si CK. At doon nakita ko itong natutulog na. Nakasandal lang siya sa shelves, at ang himbing ng tulog. Kahit saan siya ilagay nakakatulog siya ng maayos?
Oh well. He's CK anyway. What can't he do? Tss -_-
Napailing nalang ako saka sinara ang notes ko. Nakatitig lang ako ngayon sa kanya ng nakangiwi.
