CHAPTER 29

381 18 4
                                    


Vicky's POV

Nasa school na ko ngayon, at hinihintay ko na si ate dahil ngayon na yung general assembly namin.

Si ate ang mag aattend sakin ngayon kasi may trabaho both si mama saka si papa. Di daw kasi muna papasok si ate ngayon kaya kinuha ko na ang chance. Nagalit pa nga kasi umabsent daw siya tas pag aattenen ko lang nang meeting hahaha.

I am now at the college park, at tinetext siya na bilisan niya baka mag start na. Then I received a text from her.

From: ateng
Meet me at the gate. Baka mawala ako.

Ang arte naman nung mawala. As if naman. Tss.

To: ateng
sige. Just text me if you're near.

Sent.

Pinasok ko na sa bag ko ang phone ko at tumayo na para pumunta sa coli. Doon nalang ako tatambay medyo malapit kasi don ang main gate.

As I was walking on my way there, ay nasalubong ko si kuya Carlos. He smiled when he saw, and I also smiled at him. Palapit na kami ngayon sa isa't isa, and there is sudden confusion within me, asking why I'm feeling the unusual around him. I mean, before, in times like this I usually go hunululuchuchu whenever I'm seeing him. But as days passes by, things keeps on changing. And my heart....is not beating like how it beats towards him before.

"Hi Vicky." he greeted. I smiled at him again.

"H-hello po kuya Carlos." I said waving.

"Nandito na ba parents mo?"

"Ahm wala po. Pero ate ko ang mag-aattend ng meeting for me."

"ow~ okay. So san ka pupunta?"

"Sa coli, aantayin ko lang si ate baka kasi mawala."

Tumango-tango lang siya.

"Should I...come with you?"

My eyes widened. "ah, di na kuya Carlos. Okay lang ako."

"No. I insist. I mean, parang ilang araw na din tayong di nakakapag-usap eh. I think I should go grab this opportunity since di pa ko busy." nakatitig lang ako sa kanya non when he then flashes his sweetest smile. Napangiti din naman ako.

"Sige."

Tumungo na kami ni kuya Carlos sa mga benches sa tapat ng coli. Then he told me to stay seated, kasi pupunta lang daw siyang cafeteria na malapit lang dito sa coli para bumili ng makakain.

Pagbalik niya ay may dala dala na siyang ice cream and other snacks.

"Thank you." sabi ko dito pagkatanggap ko ng inabot niyang ice cream.

Tapos naupo siya sa tabi ko. Tahimik pa kaming dalawa non, dahil pareho kaming busy sa pagdidila sa ice cream namin.

"By the way. I've been seeing you quiet a lot with CK this past few days. Are you two getting along now?" biglang bumagal ang pagdila ko sa ice cream ko and I slowly looked at him.

Pano niya naman nalaman? Naku~ wag niya sabihing binabantayan niya kami? Joke.

"H-hindi padin eh." nahihiya kong sabi dito.

"Hindi? Panong hindi, eh madalas kayo magkasama?"

Madalas nga, kaso madalas naman din magbangayan. Tss.

"Hindi naman namin gusto magkasama eh." medyo pabulong kong sagot.

Napansin ko naman sa peripheral view ko na napatingin si kuya Carlos sakin.

MineTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon