DERİNLİKTE SAKLI (Yeniden Yayımda)

39

Merhabalar,

Öncelikle ben de herkes gibi o acı haberle güne başladım. Annesine çok düşkün biri olarak dayanamadım o görüntülere çok kötü oldum. Ben bile bu haldeysem o kızcağızı düşünemiyorum bile daha çok küçük. 

Maalesef herkes gibi ben de sosyal medya paylaşımlarına baktım. Caydırıcı cezaların olmayışından yakınan insanlara çok hak verdim. 

Bu durumun temel çözümü eğitim ile olur. 

Maalesef her gün televizyonda yayınlanan ve ailesi ile mafya, kadına şiddet gibi konularda özendiricilik yapan diziler varken bu durum hiç de kolay değil. Özellikle yaşı küçük olan arkadaşlarımızın dizilerde gördüğü ve kurguda yüceltilen belinde silah olan sanki iyi bir şeymiş gibi gösterilen bu durumu örnek almaları maalesef ki mümkün. 

Aynı şey burası wattpad için de geçerli. Sosyal medyada büyük linçlerin gelmesinin bir nedeni de buradaki mafya, kaçırılma, kadına şiddet, tecavüz, kadına değer verilmeme  konulu kitaplar...

Tabii ki bilinç için yazılabilir ama görüyoruz ki özellikle o erkek karakterler çok sevilip yüceltiliyor kadına değer vermeme sanki kabahat olmaktan çıkıyor, normalleşiyor. 

Gerçekten farklı ve güzel olan kurgular yukarıda saydığım kurgulara rağbetten dolayı yazarları tarafından bırakılıyor, rafa kaldırılıyor. 

Bu durumla başa çıkmak çok güçleşiyor. Umarım çabalarımızla bu acı durumlar tekrar yaşanmaz. Başka çocuklar annesiz kalmaz... 

Son kısmı bugün yazdım ve açıkçası çok canım isteyerek yazmadım o moral bozukluğu üstümdeydi çünkü. 

Umarım beğenirsiniz.

İyi geceler...

Nehir aklına gelen planlarla gülümserken telefonu çalmaya başladı bir anda. Ekranda gördüğü isimle bir an heyecanlandı ve çabucak açtı telefonu. 'Efendim...' derken Timuçin çoktan konuşmaya başlamıştı.

"Nehir ben çok özür dilerim bir anda aklımdan çıkmış. Akşam spora gidecektim bir saatliğine. Ayrıca yarın hocam beni önemli bir ameliyata alacak o yüzden gitsem bile çok kalamam. Hafta sonu gitsek nasıl olur?" Nehir planlarının suya düştüğünü duyunca yüzünü buruşturdu. Bu yaptığı saçmaydı çünkü her zaman Timuçin'i istediği yere götüremezdi ve kesinlikle iş anlamında onun kadar özgür değildi. Olabildiğince sakin bir sesle konuştu.

"Peki, öyle yapalım o zaman."

"Ama spora gelebilirsin." Nehir kolundaki saate baktı. Hazırlanmak için yeteri kadar zamanı vardı.

"Tamam, orada bulaşalım. Anlatmak istediğim çok güzel şeyler oldu."

"Tamamdır merakla bekliyorum. Seni özledim."

"Ben de," dedi Nehir ve kocaman gülümsemesine engel olamadı. Telefonunu kapattıktan sonra oturduğu masadan indi. Bugün burada son kez bulunduğunu yeni fark ediyordu. Acaba bana nasıl bir oda verirler diye düşünmeden edemedi. Abisi ona istediği gibi bir oda döşeme fırsatı vermişti. Tabii bir de ödül meselesi vardı. Son üç senedir kazandığı ödülü bu sene de kazanmak istiyordu ama geçen sene kadar da çalışmadığı bir gerçekti. Neyse ki yeni işi ona bu fırsatı sunacaktı.

***

Spor salonu sandığından çok daha doluydu. Çoğu kişinin işten çıkıp buraya geldiği açıktı. Belki o da yeni işine başladığında böyle yapmalıydı hatta bu konuda Timuçin'den yardım alabilirdi. Ağrılarını büyük ölçüde azaltacağı açıktı ve Timuçin'i göreceği fazladan bir saat demekti. Ayaklarını sıkıntıdan sallarken onu kapıdan içeriye girerken gördü. Üstünü değiştirmek için bile zaman bulamamış gibiydi.