The Last Heir: and The Four Elemental Princes

Chapter 20:

Third Person Point of View

"Cristina!!!!"

Sigaw ni Aziah matapos itong makaligo at makababa mula sa kanyang silid.

Mukhang napasarap ata ito ng tulog kung kayat tinanghali ito ng gising

"Anjan na!!!! Saglit lang!!!"

Sagot naman ng dalaga na dali daling pumunta sa kinaroroonan ni Azaiah

"Asan si Alvin?"

"Ah oo nga pala, pumunta sa saya isang Charity, mag oopen daw ata. Sya nalang yung inutusan kong pumunta."

"Charity?"

"Oo. Sinabi ko sayo yan nung nakaraang araw. Eh ayan tinanghali ka ng gising. Total alam naman lahat ni Alvin ang mga ginagawa mo sa businesess mo, kaya ok lang siguro."

Sagot naman ni Cristina sakanya at tinignan ang kasama nito...

Maya maya pay bigla itong lumapit at pinag masdan si Azaiah, 

Kaagad nitong hinawakan ang braso nya at tinitigan pang lalo.

"Teka. Ano yan! Nakikiliti ako!"

"Saglit lang your highness. Wag kang makulit."

"Ano ba kasi yan"

 maktol naman ni Azaiah sakanya at kaagaad lumayo kay Cristina at tinungo ang veranda ng kanyang Bahay..

"Hoy Iah! Bakit nag iba ata yang kulay ng balat mo sa kanang braso mo? Bakit parang may mga itim sa kulay dilaw na parte ng marka mo?"

Tanong nito pag ka lapit nya.

Kaagad din naman nitong tinignan ang barso at naguluhan sa nakita.

"Oh bat gulat na gulat ka jan?"

"Pa-paano nangyari to? Anong ibig sabihin nito?"

Blaze Pov

Ilang araw na akong nag mumuk mok dito sa bahay. Nakaka sawa na.

Hindi naman ako makalabas dahil nga sa wala naman akong kasama.
Si Jethro at Lark, hindi man lang nila pinapayagan yung mga paanyaya kong gumala kasama sila...

Mga Kj!

Minsan hindi ko talaga maiwasang hindi mag taka kung bakit palagi nila akong tinatanggihan.

Si Harley naman?

 Hayaan mo na yung mokong nayun.

 At wala rin naman akong balak gumala kasama yun no! Never. Kahit mag mukmok nalang ako habang buhay kapag sya ang kasama ko.

"Maka tayo na nga"

Sambit ko saka tumayo saaking kinatatayuan at tinungo ang pintuan papalabas ng bahay.

Pag kalabas ko dito, kaagad bumungad ang simoy ng hangin mula sa kabundukan malapit sa kinatatayuan ng aking itinuturing ngayong kaharian.

"Haaaaayyyyy"

Buntong hininga ko nung biglang....

May naramdaman akong isang enerhiya..

"Sinong anndito?" 

Bulong ko at ihinanda ang aking sarili sa ano mang mangyayari..

"Wala namang nandito?"

 Bulong ko sa sarili ko nung biglang may kung anong enerhiyang dumampi saating simura at tumilapon ako sa malayo...

"ARGGGGH!"

halos hindi ako makatayo sa pinag bagsakan ko at napangiwi sa sakit.

Maya maya pay, naramdaman ko ulit ang enerhiyang papalapit sa kinaroroonan ko.

"Si-sino ka!!!"

 Sigaw ko ngunit walang kumibo.

"Mag pakita ka!!!"

 Sigaw ko ulit ngunit wala paring nag pakita at tangining mga yapak lamang ng mga paa ang naririnig sa batuhan kung saan ako tumilapon..

Tatayo na sana ako ngunit isang malakas na pwersa nanaman ang dumapi sa aking katawan mula sa itaas kung kayat pumailalim ako ng kaunti sa lupa dahil sa lakas ng pwersang tinamo ko...

"Ahhrrrg.. si-sino kaba!!!!"

Wala pa rin akong napalang sagot mula sa enerhiyang naramdaman ko, hanggang sa hinawakan nito ang kamay ko..

"Anong ginagawa mo!!!!"

Sigaw ko habang pinipilit tanggalin ang pag kakahawak ng enerhiya sa kamay ko...

"Bitawan mo ako!!!!!"

Dag dag ko at pinag patuloy ang pag pupumiglas ngunit laking gulat ko noong bilang mag liyab ang kaliwang kamay ko na syang hawak hawak ng enerhiya..

"Papaanong.....

Ahrrrrggggg!!!!"

Halos mabaliw ako sa sakit na dulot ng pag higop nito sa apoy sa kamay ko...

"Ano bang ginagawa mo ahhhhhh!!!!!!!"

Maktol ko habang nilalabanan ang pwersang humihigop sa apoy sa aking kamay...

"Tama na!!!!!"

Sigaw ko muli at isang malakas nanamang sipa ang dumapi sa dibdib ko dahilan para dumausdos ako papalayo at maumpog ang aking katawan sa isang malaking tipak ng bato.

"Arrrhggg"

Halos wala na akong lakas upang kalabanin ang enerhiyang lumalapas tangan sa aking kakayahan sa oras na iyon. Wala na akong magawa, hanggang sa lumapit ulit ang mga yapak ng paa habang humahagikgik ang isang boses...

Napaka lalim ng boses nya.

Halos hindi ko maaninag ng husto ang kanyang boses..

"Haha!  tinitiyak kong mas manghihina ka
Na ngayon Drizza"

Bulalas  ng enerhiya sa aking harapan habang unti unting akong nawawalan ng lakas sa pinsalang tinamo.

Patuloy parin sa pag salita at pag tawa ang enerhiya ngunit kasabay nito ang unti unting pag dilim ng aking paningin..

"Drizza..." 

bulong ko hanggang sa tuluyan ng nag dilim ang aking paligid.

to be continued...

Sorry sa matagal na pag update hihi!

vote and comment guys! muahh!

happy New Year!