This Is My Kingdom 2

He's my brother

Yine kaos yazan ben hızlı bölüm atmaya başladım akskksks

Magnus:

Gözlerimi açtığımda Alec'in bana sıkı sıkıya sarıldığını fark edip kocaman gülümsemiştim. Bazen sırf, onun bu sarılışı ile nefes alıyordum.

Yavaşça onun boynunu öperken gözleri kırpışarak açıldı ve bana baktı.

"Günaydın kocacım." Dedi dudaklarını öne uzatıp bana küçük bir öpücük verirken.

"Günaydın. Bugün piknik yapalım mı? Hem biraz etrafı gezeriz hem de yalnız kalırız."

"Olur. Ben mutfağa iner, bize piknik malzemeleri hazırlamalarını emrederim. Şey yani... söylerim."

"Emredersin?" Dedim ilk kelimeye baskı yaparak.

"Yanlışlıkla söyledim."

"Bence doğru söyledin. Ve ben az önce senin tek lafına azdım. Seni emirler yağdırırken düşünüyorum da... mükemmel olurdun. Katı yüzün, ciddi bakışların ve keskin ses tonunla..."

Düşüncelerim ile alt dudağımı ısırdığımda gülmüştü.

"Bir gün bunu görmeni sağlarım, acemi birliğinde beni izlemeye gelirsen..." dediğinde fark etmeden onu öyle hayal etmiştim. "Orada çok da sakin olmuyorum."

"İzlemeye kesinlikle geleceğim." Deyip onun kolunda parmağımı gezdirdim. "Şey... yatakta biraz daha kalmaya ne dersin? Ben kahvaltıdan önce bir tatlı yemek istiyorum da."

"Aklımdan tam da aynısı geçiyordu."

....

Yataktan anca bir saate çıktığımızda ikimiz de oldukça... bitkindik.

"Bir daha aç karnına sevişmeyelim." Dedi Alec üstünü giyerken. "Karın gurultun inlemelerini bastırdı resmen."

"O inlemeleri bastırmak o kadar kolay olmuyor yalnız." Dediğimde pis pis gülmüştü.

"O konuda haklısın. Neyse ben mutfağa iniyorum. Sen de yataktan çık artık."

Alec odadan çıktıktan sonra ben de zoraki bir şekilde yataktan çıkmıştım. Islık çalarak üstümü giyerken odamın kapısı birkaç kez çalındı.

"Gel."

Kapı açıldıktan sonra Clary hızlıca içeriye girmişti.

"Sorun mu var Clary?" Dedim onun asık yüzünü incelerken.

"Evet var." Deyip ellerine baktı bir süre. "Jace garip davranmaya devam ediyor ve ben artık... bir şeylerden endişe etmeye başladım."

"Ne gibi şeylerden?"

"Bilmiyorum. Belki Megan onu etkilemek için bir şeyler yapıyordur. Jace bana asla kızmaz ya da sesini yükseltmezdi ama son zamanlarda olay değişmeye başladı."

"Savaşın etkileri hala devam ediyor olabilir Clary. O yüzden agresiftir. Ayrıca... Megan abinle beraber ve onu seviyor. Bence sen biraz kuruntu yapıyorsun."

"Herkes neden sürekli kuruntu yaptığımı söylüyor."

"Belki de öyle olduğu içindir. Bence sen birazcık kendini rahatlat. Megan iyi birisi ve sana kötü bir şey yaptığını da görmedim. Jace'in üstüne çok gittiğin için ters etki yapmıştır."

"Yani sen de bende bir sorun olduğunu düşünüyorsun öyle mi?"

"Çok kafaya takıyorsun diyorum. Birazcık rahatla ve Jace'i rahat bırak. Zaten dediğin gibiyse yakında kokusu çıkar."

"Kokusu çıkmadan ben Jace'i kaybedersem ne olacak?" Dediğinde gülmüştüm.

"Sanmıyorum böyle bir şey olacağını."

"Ben Alec değilim Magnus. Sevdiğim adam başkası ile yakınlaşırsa, bu büyü yüzünden bile olsa, ben kaldıramam." Dediğinde birden sinirlenmiştim.

"Sen tabii ki de Alec değilsin!" Dedim bağırarak. "Ve böyle yaparsan tabii Jace senden uzaklaşır, şu haline bak. Güçsüz bir kız çocuğu gibi davranıp öylece ağlanmaktan başka bir şey yapmıyorsun."

Clary birkaç adım geriye çekildiğinde onun üstüne yürüdüğümü yeni fark ediyordum.

"Ben... gitsem iyi olacak."

"Bence de gitsen iyi olacak. Biraz gevşe Clary. Kocanı çok sıkarsan eninde sonunda uçup gider. Hem onunla yatmıyorsun, bir de üstüne ondan sabır bekliyorsun. Jace çok bile dayanıyor sana."

Birkaç saniye söylediğim şeyleri kendim de sorgulamıştım. Bunları söyleyen cidden ben miydim?

Clary şaşkınca bana bakıp sonrasında sakin adımlar ile odadan çıkmıştı.

Söylediğim şeylere pişman olmuş sayılırdım ama aynı zamanda haklıydım da.

Zaten Megan varken Jace'in aklının karışması normaldi. Benim bile öyle bir eski sevgilim olsa aklım karışabilirdi.

Tabii Alec gibi mükemmel birisi ile evli olmasam karışırdı. Jace'in aklı karışabilir çünkü Clary sanıldığı kadar mükemmel birisi değil.

Kesinlikle değil.

...

Alec'le birlikte pikniğe geldikten ve kahvaltımızı yaptıktan birkaç saniye sonra yiyişmeye başlamıştık. Geç bile kalmamış mıyız sizce de?

"Piknik yapacaktık." Dedi Alec yüzünü benden uzaklaştırarak.

"Yaptık bitti işte, ikinci aşamaya geçiyoruz." Deyip onu öpmeye devam ettiğimde bana karşılık verdi ama sonra tekrar geriye çekildi.

"Clary ve Jace olayında tuhaf olan bir şeyler seziyor musun sende?"

"Ne gibi bir tuhaflık?"

"Sanki... bir şeyler ters gidiyor gibi ama ne olduğunu henüz çözemedim."

"Bu sabah Clary ile konuşurken aynı his bana da geldi ama ben de ne olduğu konusunda bir fikre sahip değilim."

"Megan sence de iyi bir kız değil mi?"

"Öyle. Clary abartılı davranıyor." Dedim Alec'in saçını okşarken. "Bırakalım kendileri halletsinler."

"O benim kardeşim. Yanlış bir şey varsa çözmem lazım."

"Öyle ama yanlış bir şey varsa bunu biz de fark ederdik. Sen yanlış giden bir şey fark ettin mi?"

"Hayır." Deyip ellerini boynumda birleştirdi. "Benin tek fark ettiğim şey şu an altımda oluşan sertlik. Ve bunu giderecek tek kişi de sensin."

"Biliyorum." Deyip yavaşça ona sürtündüm. "Şuna bak, daha birkaç saat önce seviştik ama yine de kendine hakim olamıyorsun."

"Diyene bakın." Deyip eliyle altımı yokladı. "Benden daha beter haldesin."

"Ben her zaman senden daha beter halde oluyorum Alexander."

"Biz neden bu kadar seks düşkünü olduk? Tamam hep böyleydik de bu kadar abartmazdık. Aklıma seksten başka bir şey gelmiyor."

"Benim de. Her zamanki halimizden daha azgınız. Ben başka bir şey düşünmeye vakit bulamıyorum resmen."

"Ben de." Deyip eliyle boynuma sarıldı. "Kafam çok güzel, sen kafamdan daha güzelsin."

Onun boynuna yöneldiğimde sakince boynunu emmeye başladım. Görünüşe göre ikimiz de bu aralar başka şeylerle meşgul olamayacak kadar birbirimize odaklanmıştık.

Ama bu durum beni nedensizce rahatsız ediyordu. Tam olarak niye rahatsız ettiğini anlayamasam da altında bir şeyler aramadan da edemiyorum.

Umarım ileride pişman olacağım bir şey çıkmaz bunun altından.

...

He kesin çıkmaz ansmsmsms