This Is My Kingdom 2

Be patient.

İlk kitap 140 bin okunmaya ulaşmış.

Bazen kendime diyorum bu kitap niye bu kadar okunuyor. Bir eski bölümlere bakıyorum sonra anlıyorum ahsjkwks Cidden beni egolu sanacaksınız ama normalde asla ego yapmam. Bu kitap söz konusu olduğunda ciddi anlamda kendimi iyi hissediyorum çünkü tüm yaratıcılık kapasitemi zorladığım bir kitap bu. ♥♥

Sonunda hep beraber saraya döndüğümüzde Jonathan hala kendine gelememişti.

Clary onun bu haline dayanamadığı için onunla barışmıştı. Jonathan ise kendine gelince kafasını daha bir toparlamış gibiydi.

Selina'yı güzel bulması da cabası.

Tamam kız çok güzel olabilir ama bunun konumuz ile bir ilgisi yok.

Onlar konuşmaya dalmışken ben Alec'i aradan çekip aldım. Bir sözümüz vardı ve tutmalıydık değil mi?

Zaten olayı anladığı anda yüzüne küçük bir sırıtış yerleştirip peşimden gelmeye başlamıştı.

"İyi dayandın." Deyip koridorda yürürken beni kendine çekti ve dudaklarıma yapıştı.

"Senin kadar ateşli bir kocam varken cidden iyi dayandım."

Odamın kapısını büyü ile açıp onu içeriye iterek sokmuştum. Sonra aynı şekilde kapıyı büyümle kapadım.

"Ağırdan alalım bence biraz." Deyip beni sakince kapanan kapıya yasladı. "Seni biraz daha delirtmek istiyorum."

"Her zaman azgındın, en başlarda bile. Ve ben bu halini hep sevmişimdir."

"Sen masum biriyle yapamazdın." Deyip eliyle yüzümü kavradı. "Yanlış mıyım?"

"Ben senden başkası ile yapamam Alec. Senden önce..." deyip öne uzandım ve dudaklarına bir öpücük bıraktım. "... bu şey bile iğrenç geliyordu. Birisini öpmek iğrenç geliyordu. Ama seninle ilk yakınlaşma girişimimde dudaklarını yemek istercesine seni öpmüştüm hatırlıyorsun değil mi?"

"Unutmam mümkün mü? Bana dediğin onca şeye rağmen beni öptüğün o an günlerce uykumu kaçırmıştı." Deyip elini aşağıya indirdi ve gömleğimin bir düğmesini açtı.

"Öpüşmek iğrenç değildi yalnızca ben doğru insanı öpmüyordum." Deyip elimi ensesine çıkardım. "Dudaklarının ne kadar güzel olduğunun farkında mısın acaba sen?" Deyip onu kendime çekmiştim.

Dudakları dudaklarıma değdiğinde eli hala gömlek düğmelerimi açmakla meşguldü.

Onu son derece nazik bir şekilde öpüyordum. Öyle ki ikimiz de bunun her anını ve verdiği etkiyi kat be kat hissediyorduk.

Ayakları yere basarken nasıl uçabilirdi insan? Onu öperken aynen bunu yaşıyordum işte.

Gömlek düğmelerimin tamamı açıldığında yavaşça geriye çekildim. Alec birkaç saniye beni süzdü ve iç çekti.

"Ağzınızın suyu akıyor beyefendi." Dedim parmağımı dudağının kenarına sürterek.

"Napayım, özledim seni." Deyip eliyle açığa çıkan tenimi okşamaya başlamıştı. Sonrasında dudakları boynuma temas etti ve beni öpmeye başladı.

Öperken aynı zamanda yavaş yavaş da boynumu emiyordu.

"Bu sefer de yarım bırakırsak..." dediğimde boynumu dişlemişti.