This Is My Kingdom 2

I don't wanna fight

Babamla konuştuktan sonra bu işi uzun uzadıya araştıracağını, şimdilik Alec'in üstüne çok gitmememi söylemişti. Bunu nasıl yapacaksam...

Odaya döndüğüm zaman  Alec'in benden önce geldiğini fark etmiştim.

"Nerede kaldın?" Deyip elindeki kitabı yana bıraktığında bir şey demeden dolabıma yöneldim. "Bir şey sordum Magnus."

Sakin olmam lazım, sakin olmam lazım.

"Babamın yanındaydım." Deyip üstümü değiştirmeye başladım. Cidden onun bu hallerini çekecek sabrım olmadığını fark etmiştim.

"Askerler gelişme kaydediyor ama onları fazla yoruyor gibiyim. Hem sabahları bensiz uyandığın için trip yiyorum, o yüzden antrenman saatini biraz daha geçe almaya karar verdim."

"İyi düşünmüşsün, sensiz uyanmak hoşuma gitmiyor. Bencil bir insanım sonuçta ve egomu böyle tatmin ediyorum."

"Sen bana alınmışsın cidden." Deyip beni aniden yatağa çekmişti. "Zamanında bana neler demiştin, sesimi çıkarmadım. Bu kadar küçük şeylere alınma."

Dudaklarıma bir öpücük bıraktığında normal davranmak istediğim için ona karşılık vermiştim. Sonrasında yavaşça benden uzaklaştı ve boynuma yöneldi.

Ama yerimde hareket edip ona arkamı döndüm.

"Hadi uyuyalım."

"Bana hala sinirli olduğunu düşünüyorum, yanlış mı düşünüyorum?"

"Biraz kendime geleyim, izin ver." Deyip yastığıma sarıldım.

"Madem öyle, sabahları yalnız kalkmaya alış. Gece bana arkanı dönersen sabah da yatakta tek kalkarsın."

"Ne?" Deyip ona döndüğümde bu sefer o bana arkasını dönmüştü.

"Duydun."

"İntikam mı alıyorsun yani benden?"

"Nasıl düşündüğün umurumda değil, kendimi affettirmeye çalışıyorum ama senin ne kadar inatçı olduğunu unutmuşum."

"Şimdi de inatçı oldum yani."

"Uzatma Magnus. Yorgunum ve kocam bana arkasını dönüp yatmayı tercih ediyor. Ne halde olduğumu bile sormadın, günün nasıl tek bir kelime dahi konuşmadın. Teşekkürler, çok iyi hissediyorum sayende."

"Söylediğin şeyleri duymuyorsun sanırım sen." Dediğimde sinirle yataktan kalkmıştı.

"Uyuyacak başka bir yer bulmam lazım sanırım." Deyip odanın kapısına yöneldiğinde büyümle kapıyı kilitlemiştim.

"Saçmalama, şu yatağa dön hemen." Deyip sinirle iç çektim. "Gel yanıma hadi."

Biraz daha kibar konuştuğumda yüzünü bana çevirmişti.

"Seninle kavga etmek istemiyorum."

"Ben de istemiyorum Alec." Deyip örtüyü açarak onu yanıma davet ettim. Kısa zaman sonra yanıma geldiğinde ona yaklaştım ve başımı omzuna koydum.

Eğer bir şeylerin etkisindeyse onu kendimden uzaklaştırmak olayı sadece daha da kötü yapardı.

Bu yüzden ona sarıldım ve sakince gözlerimi kapadım.

Umarım bu durumu kazasız belasız atlatırız.

...

Sabah gözlerimi açtığımda iki günün sonunda Alec ile aynı yatakta uyanmıştım ve bunun etkisi ile yüzüme kocaman bir gülümseme oturdu.