This Is My Kingdom 2

Come with me

3. Kişi Ağzından:

Jace kapıda sabaha kadar beklemiş olmanın meyvesini sabah Clary'i görerek almıştı. Her ne kadar Clary ona soğuk davranmış olsa da sonuçta onu görmüştü.

Akşama kadar Clary odasına dönmemiş olsa da Jace'ten uzak kalmanın kötü sonuçları olduğunu bildiğinden gece odasına dönmüştü. Tek kelime etmeden yatağına girerken Jace ona arkadan sıkı sıkıya sarılmıştı.

"Özür dilerim." Dedi Jace kulağına doğru konuşarak. "Özür dilerim, yüzlerce kez özür dilerim."

Jace onun boynuna birkaç öpücük bırakırken Clary elini arkaya atıp onun saçlarını okşamaya başlamıştı.

"Sorun değil." Demiş olsa da sorundu. Ama şu an için onu suçlamanın bir anlamı yoktu.

Jace onu daha ihtiraslı bir şekilde öperken Clary elini, beline saran elin üstüne yerleştirmişti.

"Sana kimse zarar veremez."

"Uyuyalım mı Jace?"

Jace'in dudakları hareketsizleştiğinde derin bir nefes alıp verdi.

"Uyumak istemiyorum."

"Yorgunum."

"Bütün gün odadan çıkmadın, nasıl yorgun olabilirsin?"

Clary cevap verme gereği duymadan ondan uzaklaştı ve Jace'in kollarından çıkıp örtüyü üstüne çekti.

"İyi geceler Jace."

"Bu yaptığınla bana iyi gelmiyorsun bilmiş ol."

Jace ona arkasını döndüğünde Clary derin bir nefes almıştı. Olan şeylerden sonra ne abisini ne de Jace'i görmek istiyordu ama Jace'ten uzaklaşırsa kötü olacaktı.

"Sadece... olanlar beni çok yordu Jace. Biraz anlayış istiyorum senden."

Jace cevap vermeyince Clary bedenini ona çevirdi.

"Seni seviyorum."

"Ben de seni seviyorum Clarissa, ben de seni seviyorum."

....

Ertesi gün Jace ondan önce uyanmıştı ve içinden geldiği gibi davranmaya karar verip Clary'nin dudaklarına birkaç öpücük bıraktı.

"Hadi uyan, güzel bir sabah yaşayalım."

"Ben uyumak istiyorum Jace, beni rahat bırak."

Clary ona arkasını döndüğünde Jace sinirle yataktan doğruldu. Onu kıracak bir şeyler söylemek istese de sözler dilinin ucunda kaldı ve sonrasında hızlıca odayı terk etti.

Kafası karışık bir halde koridorlarda dolanmaya başlamıştı. Odasına dönerse kötü olacağı belliydi çünkü.

Ayaklarının onu götürdüğü yeri fark ettiği anda sinirle yerinde durdu. Yine farkında olmadan Megan'ın odasının koridoruna gelmişti.

Ama bu sefer sinirliydi. Hızlıca gidip kapıyı birkaç kez çaldı ve Megan'ın kapıyı açmasını bekledi.

Kısa zaman sonra Megan kapıyı açtığında Jace'i gördüğü için yüzüne kocaman bir gülümseme yayılmıştı.

"Benden ne istiyorsun sen?" Dedi Jace sinirle.

"Anlamadım."

"Bir şeyler dönüyor, hissediyorum. Ne yaptığın konusunda bir fikrim yok ama ben Clary'e aşığım ve onunla olmak istiyorum."

Megan elini onun boynuna çıkardığında Jace geriye çekilmeye çalıştı ama Megan onu engellemişti.

"Clary senin için hiçbir anlam ifade etmiyor Jace."